سایه سنگین حملات تروریستی موضع فرانسه را در قبال سوریه تغییرمی‌دهد؟
خبرگزاری تسنیم: همزمان با افزایش عملیات گروههای افراطی کارشناسان پیش بینی می کردند این روند موجب شود غرب از حمایت تروریست ها دست برداشته و ارائه تسهیلات به آنان را متوقف کند، اما چنین نشد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه السفیر، با افزایش عملیات گروههای تندرو و پدیده رو به رشد مهاجرت اتباع اروپایی به سوریه تحت عناوین نیروهای جهادی، کارشناسان پیش بینی می‌کردند غرب در مواضع حمایت جویانه خود در قبال گروههای تروریستی دست بردارد، اما این پیش بینی درست از آب درنیامد.
اروپا از مهاجرت تروریست‌ها به سوریه ترسی به دل راه نداد
به عبارت بهتر از زمانی که افراط گرایی به سر فصل تحولات خاورمیانه تبدیل شده و در سال 2012 نیز پدیده مهاجرت تکفیری‌ها از اروپا به سوریه آغاز شد، بسیاری از ناظران و کارشناسان پیش بینی کردند دولت های اروپایی از بیم بازگشت عناصر تکفیری به کشورهای خود از حمایت سیاسی و تبلیغاتی از گروههای مسلح در سوریه دست برداشته و روند حمایت مالی و پنهانی از آنان را متوقف کنند.
ناظران همچنین انتظار داشتند ترس و واهمه دولت‌های اروپایی از بازگشت تکفیری‌ها موجب تغییر مواضع آنان در قبال بحران سوریه شود و به منظور مبارزه با تروریست ها با دمشق هماهنگی بعمل آورند، از همین رو روزها و ساعت ها را در انتظار تحقق این تغییر گذراندند.
این پیش بینی ها درست از آب در نیامد زیرا آنچه رخ داد افزایش قابل ملاحظه تسهیلات اروپا به گروههای مسلح بود و این حمایت ها تا آنجا پیش رفت که دولت های اروپایی چشم خود را به روی سرقت منابع نفتی شمال شرق سوریه به دست گروههای مسلح و قاچاق آن به خارج بستند.
در این شرایط این سوال پیش می‌آید که راز اینکه اروپا از پدیده مهاجرت به اصطلاح جهادی ها به سوریه احساس نگرانی نمی‌کرد، چه بود؟
در پاسخ به این سوال باید به این نکته توجه داشت که نفوذ در نهادهای امنیتی اروپایی به هیچ وجه موضوع ساده‌ای نیست و تاریخ عملیات تروریستی در دهه های 30 یا 40 گذشته نشان می دهد، فقط عملیاتی با موفقیت همراه بود که تحت حمایت بین المللی صورت می گرفت که نمونه آن عملیات «فتح- شورای انقلابی» به دست صبری البناء (ابونضال) و یا عملیات «کارلوس روباه» است و حتی گفته می شود ارتش جمهوری ایرلند نیز برخی از عملیات بزرگ خود را تحت حمایت معمر القذافی رهبر لیبی انجام داد.
این گروهها در اجرای عملیات خود از حمایت بین المللی برخوردار بودند به این معنی که طرفهای بین المللی نیاز گروههای مزبور از جمله پول، سلاح و مواد منفجره را تامین کرده و به راههای مختلف در اختیار آنان قرار می دادند و حتی در برخی موارد برای ارسال آن از پست های دیپلماتیک استفاده کرده و یا به افراد با نفوذ روادید دیپلماتیک می دادند تا رفت و آمد آنان در اروپا تسهیل شود.
استفاده از شیوه های ابتدایی برای دور زدن تدابیر امنیتی در اروپا
اما پیشرفت تکنولوژی، رصد دقیق از سوی نهادهای امنیتی و بالارفتن سطح هماهنگی بین کشورهای اتحادیه اروپا موجب شد حتی این شیوه ها نیز برای دور زدن اقدامات امنیتی بی اثر بماند و این چیزی است که سازمان های اروپایی به خوبی به آن پی بردند و دریافتند تنها راه برای نقض اقدامات امنیتی در هزاره سوم استفاده از گروهک های کوچک در دل سازمان های غیرمتمرکز و نیز بازگشت به استفاده از شیوه های ابتدایی است.
این سازمان ها در این راستا به استفاده از شیوه های ابتدایی مانند ارتباط شفاهی و رو در روی نیروها و به کار گرفتن چاقو به جای تفنگ و استفاده از مواد شیمیایی ساده که در بازار صنایع ابتدایی مواد منفجره موجود است رو آوردند است که نمونه آن انفجار سال 2005 در لندن بود.
در آن زمان قاضی تحقیق در مورد انفجارهای لندن اعلام کرد که خرید مواد اولیه ای که از آن در ساخت مواد منفجره استفاده شده است راحت تر از خرید آسپرین است.
به هر حال با توجه به تحولات مزبور به نظر می رسد جلوگیری صد در صدی از عملیات تروریستی محال است و بهترین کاری که می توان انجام داد در پیش گرفتن اقداماتی است که احتمال موفقیت علمیات تروریستی را به حداقل ممکن کاهش دهد به اضافه اینکه در تاسیسات حیاتی از اقدامات امنیتی در سطح بسیار بالا استفاده شود.
تدابیر امنیتی کاملا محرمانه
همچنین به نظر می رسد مسئولان اروپایی از چند سال پیش به این حقیقت خطرناک پی بردند و به همین دلیل به طور مداوم در حال تقویت اقدامات امنیتی به منظور جلوگیری از حوادث احتمالی هستند.
بیشتر این اقدامات همچنان محرمانه باقی مانده است و جزییات آن فقط هنگامی فاش می شود که حادثه مشخصی رخ دهد؛ به عنوان مثال پس از اینکه دو انگلیسی نیجریه ای تبار که اسلام آورده بودند، در سال 2013 دو سرباز انگلیسی را با سلاح سرد در یکی از خیابان های لندن به قتل رساندند، تحقیقات نشان داد که یکی از عوامل این حمله یک سال قبل تحت نظارت قرار داشت زیرا در یک گفت وگو در صفحه فیسبوک گفته بود که تمایل دارد یک سرباز انگلیسی را به قتل برساند اما مدتی پس از این گفت وگو هنگامی از او هیچ اقدم مشکوکی سر نزد، تدابیر نظارتی در قبال او بیش از پیش افزایش یافت.
این حادثه نشان می دهد اگر یک نفر در صبحت ها و نوشته های خود در شبکه های اجتماعی از کلید واژه ای مشخص استفاده کند، تا چه میزان تحت کنترل و نظارت قرار می گیرد تا جایی که از او به عنوان فردی «مورد توجه » یاد می شود و این عبارتی است که نهادهای امنیتی به جای استفاده از واژه «مظنون» از آن استفاده می کنند.
نمونه دیگر نیز در انگلیس است، به این معنی که در تابستان سال گذشته یک دانشجوی دختر سعودی به نام «ناهد المانع» که به منظور تحصیل به شرق لندن آمده بود، پس از دانشگاه راه یک جاده خاکی در دشت را در پیش گرفت و عازم منزلش بود که کشته شد.
این جنایت ترس و وحشت زیادی را در شهرک کوچک محل اقامت او که یکصد و 20 هزار نفر جمعیت داشت، ایجاد کرد.
در آن زمان پلیس انگلیس دهها فیلم ویدئویی که از دوربین هایی که مسافت بین دانشگاه ومحل وقوع جرم را پوشش می داد، پخش کردند که همه در هنگام جرم گرفته شده بودند و پلیس از آن برای بازجویی 70 نفری که در این فیلم ها حضور داشتند، استفاده کرد.
اما نکته قابل ملاحظه این است که این دوربین ها که دیده نمی شدند، حومه یک شهرک کوچک در یک روستای انگلیسی را که در واقع بخشی غیر مسکونی بود، پوشش داده بودند و امکان دستیابی پلیس محلی این شهرک نیز به این فیلم های ویدئویی وجود نداشت.
جالب اینکه کسی از امکاناتی که سرویس اطلاعات داخلی انگلیس «ام آی 5» در اختیار داشت و نیز گستردگی این اقدامات در لندن خبر نداشت و اکنون نیز مشخص نیست که آیا چنین تدابیری در پایتخت سایر کشورهایی اروپایی نیز اتخاذ می شود یا خیر؟
در واقع اقدمات امنیتی اروپایی شامل نظارت شدید بر تمام داد و ستدهای مالی و نیز صحبت هایی است که در شبکه های اینترنتی نوشته شده و یا گفته می شود و لیستی از افراد معروف به افراد «قابل توجه» نیز فراهم شده است.
اما آنچه کشف و نظارت آن سخت است، افرادی هستند که هنوز در مرحله طراحی عملیات بوده و یا نقشه آن را در سر می پرورانند.
در این خصوص نکته ای که جلب توجه می کند این است که این کشورهای اروپایی بودند که آمار افرادی که برای جهاد عازم خاورمیانه شدند فاش کرده و تابعیت آنان را نیز اعلام کردند و این نشان می دهد کشورهای اروپایی اطلاعات بسیار دقیقی در مورد اقدامات شهروندان خود در اختیار دارند.
با اینهمه مطالبی که در بالا به آن اشاره شد نباید موجب شود تحلیل نادرستی از حملات تروریستی از جمله حمله اخیر به دفتر مجله شارلی ابدو فرانسه ارائه دهیم زیرا هر چند این حمله ثابت می کند که اقدامات امنیتی فرانسه با برخی کاستی ها همراه بود اما نباید از این وضعیت نتیجه گیری شتابزده ای داشته و تصور کنیم که حادثه اخیر موجب می شود موضع دولت فرانسه و یا سایر دولت های اروپایی در قبال بحران سوریه تغییر می کند، بلکه کاملا برعکس است.
حوادث تروریستی مانند حادثه اخیر علیه دفتر مجله فکاهی شارلی ابدو فرصت طلایی برای مسئولان اروپایی فراهم می کند تا مشارکت در جنگ علیه داعش را توجیه کنند و در نتیجه در پی آن تشدید اقدمات امنیتی و افزایش بودجه امنیتی و دفاعی را توجیه خواهند کرد.
علاوه بر این اگر چه اغراق آمیز است اما تحولات جاری در کشورهای اروپایی، به انگیزه ای برای افزایش مهاجرت یهودیان به فلسطین اشغالی تبدیل می شود با این حال نمی توان این موضوع را نادیده گرفت که فرانسه در سال 2014 در صدر فهرست کشورهایی قرار گرفت که یهودیان از آنجا عازم فلسطین اشغالی شدند.
در ا ین میان اگر بخواهیم بر موضوع حمله به دفتر مجله شارلی ابدو تمرکز کنیم باید بگوییم به احتمال زیاد بیش از اینکه این حادثه انگیزه ای برای تغییر سیاست های منطقه ای فرانسه شود، دستاویزی در اختیار مسئولان فرانسوی می دهد تا به طور مستقیم به بهانه مبارزه با تروریسم در مسائل سوریه دخالت کنند.
انتهای پیام/ر
