به گزارش خبرگزاری تسنیم،استاد مشفق کاشانی شاعر پیشکسوت که در مراسمی در انجمن شاعران ایران حضوریافته بود به هنگام سخنرانی و پیش از آن که آخرین رباعی خود را قرائت کند از حال رفت. حاضران در مراسم بلافاصله با اورژانس تماس گرفتند اما استاد مشفق کاشانی در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
چهرههایی چون حجت الاسلام سید محمود دعایی، اسرافیل شیرچی، صادق خرازی، افشین علاء و ... در این مراسم حضور داشتند.
شرح حالی از استاد مشفق کاشانی
عباس کیمنش ملقب به مشفق کاشانی در سال 1304در شهر کاشان زاده شد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر و تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه تهران به پایان برد. از رییس هیأت مدیره انجمن شاعران ایران، دهها مجموعه شعر چون «سرود زندگی»، «سراب آفتاب»، «آذرخش»، «آینه خیال»و ... منتشر شده است.
برخی از این آثار دین شرح است:
«صلای غم» تضمین 12 بند محتشم کاشانی
«خاطرات» (سال 1324)
«سرود زندگی» (سال 1342)
«شراب آفتاب» (سال 1342)
«آذرخش» (گزینه اشعار)
«آینه خیال» (سال 1372)
«بهار سرخ سرود» (سال 1373)
«هفت بند التهاب» (سال 1375)
«نقشبندان غزل» (سال 1365)
«انوار 15خرداد» (سال 1365)
«خلوت انس» (سال 1368)
تصحیح «دیوان حاج سلیمان صباحی بیدگلی» با همکاری پرتو بیضایی (سال 1340)
«مجموعه شعر جنگ»
تذکرهی شاعران معاصر
راز مستان
مشفق کاشانی از جمله شاعرانی است که در مصیبت سید و سالار شهیدان، امام حسین علیهالسلام اشعار پر سوز و گدازی دارد. هم اکنون ترجیع بندی در مرثیهی سیدالشهداء علیهالسلام از او بجای مانده است. مشفق کاشانی در این ترجیع بند به استقبال ترجیع بند محتشم کاشانی رفته و از او پیروی نموده که بند اول آن چنین سروده شده است:
از موج فتنه چشم جهان غیرت یم است
وز تندباد حادثه پشت فلک خم است
صبح امید چون شب تاریک مظلم است
«باز این چه شورش است که در خلق عالم است»
«باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است»
هر جا نشان محنت و مردم به غم قرین
افکندهاند غلغله تا چرخ هفتمین
گردون فکنده بس گره از درد بر جبین
«باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین»
«بینفخ صور خاسته تا عرش اعظم است»
از لوح سینه رفته چرا نقش آرزو
فریادها شکسته ز اندوه در گلو
خورشید برده سر به گریبان غم فرو
«این صبح تیره باز دمید از کجا کزو»
«کار جهان و خلق جهان جمله در هم است»
هر جا به گوش میرسد آوای انقلاب
خلقی به ماتمند و جهانی در اضطراب
جان در تلاطم آمده دل را نمانده تاب
«گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب»
«کآشوب در تمامی ذرات عالم است»
روشن به راه دید چراغ امید نیست
کس را هوای شادی و گفت و شنید نیست
زین ابر تیره اختر شادی پدید نیست
«گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست»
«این رستخیز عام که نامش محرم است»
شوری به سر فتاده که جای مقال نیست
جز غم نصیب مردم شوریده حال نیست
باغ حیات را پس ازین اعتدال نیست
«در بارگاه قدس که جای ملال نیست»
«سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است»
خلق جهان ز سوز نهان نوحه میکنند
از دست داده تاب و توان نوحه میکنند
هر جا ز دیده اشک فشان نوحه میکنند
«جن و ملک بر آدمیان نوحه میکنند»
«گویا عزای اشرف اولاد آدم است»
شاهی که افتخار بدو کرده عالمین
بابش علی و فاطمه را هست نور عین
از شرم روی او به حجابند نیرین
«خورشید آسمان و زمین نور مشرقین»
«پروردهی کنار رسول خدا حسین علیهالسلام»
انتهای پیام/