اسپیس ایکس در این آزمایش به دنبال فرودآوردن بزرگترین استیج موشک فالکون 9 بر روی زمین پس از تجهیزکردن ایستگاه بینالمللی فضایی بود. ماموریت هفته گذشته، نخستین تلاش این شرکت برای قراردادن استیج نخست موشک بر روی سکوی فرود خودکاری بود که با استفاده از دکلهای نفتی عمق دریا در مکان خود جایگیری کرده بود.
در حالی که پرتاب فالکون 9 با موفقیت انجام شد، ناکامی بالههای کنترل هیدرولیک این سامانه موجب فرود موشک در زاویه نامناسب شد. سیستم شناور بدونسرنشین مزبور به اندازه زمین فوتبال بود و برخلاف برخورد موشک با آن، آسیب جدی ندید اما تعدادی از تجهیزاتش باید جایگزین شوند.
در هفتههای پیش از این فرود، الون ماسک شانس فرود موفقیتآمیز در این آزمایش را 50 درصد اعلام کرده بود و این که در بهترین حالت، استیج اول موشک به طور قائم بر این سکو فرود خواهد آمد.
سامانهای که قرار بود فالکون روی آن فرود بیاید، «کشتی پهپاد پورت فضایی خودکار» نامیده میشود و در واقع، نوعی سکوی سفارشی بود که اندازه آن 91 در 30 متر اعلام شده و دارای بالهایی بود که 52 متر باز میشدند.
این آزمایش علیرغم ناکامیاش، آغاز آزمایشات مشابهی را نوید میدهد که در نهایت استیج نخست فالکون قابلاستفادهای را پس از پرتابهای فضایی ارائه خواهند داد.
مقامات اسپیسایکس بر این باورند چنین تلاشی صنایع موشکی را دستخوش انقلاب میکند زیرا موشکهای فضایی که با صرف میلیونها دلار ساخته میشوند، معمولا پس از پرتاب در اقیانوس سقوط میکنند.
فالکون 9 v1.1 حامل کشتی باری و بدونسرنشین دراگون CRS-5 بود که تجهیزاتی را برای شش فضاپیمای حاضر در ایستگاه بینالمللی فضایی حمل میکرد. پس از پرتاب، طبق معمول، موشک و کشتی باری از هم جدا شدند و استیج دوم موشک بردن فضاپیما به مدار زمین را ادامه داد.
برخورد فالکون 9 با کشتی رباتیک خودکار
برخورد فالکون 9 با کشتی رباتیک خودکار
برخورد فالکون 9 با کشتی رباتیک خودکار
پرتاب موفقیتآمیز فالکون 9
مسیر پرتاب موشک فالکون 9