به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در طول سالهای اخیر که فلسطین همواره آماج حملات رژیم صهیونیستی بوده، آثار متعددی از سوی نویسندگان و شاعران با محوریت این موضوع منتشر شده است، اما از سال 2009 میلادی به بعد تعداد آثار قابل توجهی از منابعی که با این محوریت منتشر شدهاند، به موضوع «غزه» اختصاص دارد. منابع نوشته شده در اینباره را میتوان به چند دسته تقسیم کرد: نخست آثاری که در قالب منابع تحقیقاتی و پژوهشی به رشته تحریر درآمدهاند و دیگری آثاری است که در قالبهای مختلف ادبی اعم از شعر، داستان، خاطره و... نوشته شدهاند. البته این تقسیمبندی را از وجه دیگری میتوان به موضعگیری مؤلف در اینباره نیز در نظر داشت.
از میان تمامی منابع موجود، آثاری که در سالهای اخیر از زبان ناظران و شاهدان نوشته شدهاند، وجه ممیزه مهمی نسبت به دیگر آثار دارند و آن شنیدن اخبار و حقایق از زبان کسانی است که در هیچ جبههای از این جنگ حضور ندارند و صرفاً به عنوان یک شاهد ماجرا داستان غزه را روایت میکنند. تعداد آثار نوشته شده در این موضوع در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. عموم این آثار از سوی افرادی نوشته میشود که یا برای اطلاعرسانی (مانند خبرنگاران) و یا از سوی نیروهای مردمی برای کمکهای انساندوستانه(مانند اعضای NGOهای مختلف) نوشته شدهاند. از جمله این آثار میتوان به «غزه» نوشته جو ساکو و «من راشل کوری هستم» به کوشش دوستان و خانواده راشل کوری اشاره کرد.
از میان آثاری که با این وجه درباره غزه نوشته شدهاند، میتوان به روایت دو پزشک نروژی، اریک فوس و مدس گیلبرت، اشاره کرد که نگاهی به آن به بهانه سالروز حمله اسرائیل به غزه خالی از لطف نیست. این کتاب دربردارنده گزارش این دو پزشک حاضر در بیمارستان درالشفای نوار غزه است که پس از انتشار با بازخوردهای متفاوتی همراه بود. عدهای به دلیل روایت صحنههای تکاندهنده، این کتاب را بیانگر صداقتهای نمایاننشده در میان اخبار دانستند و گروهی دیگر نیز نویسندگان را از عاملان حماس نامیدند، با وجود این کتاب این دو پزشک نروژی با استقبال زیادی همراه شد. در سال 2009 یکی از روزنامههای نروژ با عنوان «کلاس کمپن» این اثر را بهترین کتاب منتشر شده در همان سال اعلام کرد.
«چشمهایی در غزه» روایت دو شاهد عینی از ماجراست که به جزئیترین حوادثی که در روزهای حضورشان در غزه شاهدش بودند، اشاره دارد. گزارشی از کشتار 1300 نفری در غزه یکی از بخشهای تکاندهنده این کتاب است که سبب شده تا واکنشهای متعددی نسبت به آن صورت گیرد. با وجود این، در شبکههای اجتماعی و سایتها واکنشهای جالبی نسبت به این گزارشها دیده میشود که در نوع خود جالب است. به عنوان نمونه یکی از خریداران این کتاب در یکی از سایتهای پرمخاطب فروش کتاب، نگارش این اثر را مهم میداند و میگوید: خواندن این کتاب برای دانستن از آنچه که گفته نشده، مفید است و یا کاربر دیگری نگارش این اثر را از این نظر که مؤلفانش نویسنده نبودند، بلکه به دلیل وظیفه خود احساس به نوشتن کردند، مهم میداند. و یا کاربر دیگری معتقد است که این اثر، گزارش فوقالعادهای است و مطالعه آن را به همه توصیه میکند.
با وجود این، نمیتوان به راحتی از توصیف وقایعی که در این اثر ذکر شده، به راحتی گذشت، وقایعی که گاه یکروزش، یک فصل از کتاب را به خود اختصاص داده است. در بخشهایی از این کتاب که به توصیف برخی از سایتها، گزارشهای دلخراشی در خود جای داده است، میخوانیم: «کدام یک از رسانههای جهان میتوانند این مطلب را توجیه کنند که: دختری 8 ساله که پیراهن بافتنیاش با خون قرمز شده و پزشکان مجبور هستند به دلیل ازدیاد جمعیت مجروحان بیمارستان او را در کنار دیوار راهروی بخش اورژانس معالجه کنند؟ کدام یک از آنها میتوانند این واقعه را که: پیرزنی 53 ساله بیرون محوطه بیمارستان هدف گلوله قرار میگیرد را توجیه کند؟ ... .»
انتهای پیام/