کشف سکونت‌گاه فرا هخامنشی در کاوش باستان‌شناسی اقلید
خبرگزاری تسنیم: مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری فارس از کشف سکونت‌گاه فرا هخامنشی در کاوش باستان‌شناسی شهرستان اقلید خبر داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان فارس، مصیب امیری با اعلام این خبر اظهار داشت: باوجود مطالعات، کاوش‌ها و بررسی‌های فراگیـر باستان‌شناسی در فـارس تاریخچـه شهرسـتان اقلیـد همچنان در پرده‌ای از ابهام قرار دارد.
وی افزود: کمبود بررسی‌های منظم باستان‌شناسی سبب شده است تا هیچ‌گونه اطلاعاتی از سکونت‌ها و ساختارهای اقتصـادی، سیاسـی، مـذهبی و اجتمـاعی ادوار مختلف فرهنگـی شهرستان اقلید در اختیار نداشته باشیم که در همین راستا و به‌منظور تکمیل اطلاعات، نخستین فصل مطالعه منطقه با بررسی روشمند «تل گردو» با توجـه به موقعیت جغرافیایی و تاریخی، با اخذ مجوز از پژوهشکده باستان‌شناسی انجام شد.
امیری گفت: بررسی و شناسایی «تل گردو» از این نظر حائز اهمیت است که تاکنون هیچ‌گونه مطالعات علمی باستان‌شناختی در این منطقه صورت نگرفته است و در طی این پژوهش گونـه شناسـی و طبقه‌بندی داده‌های سطح تپه منجر به کسب اطلاعات بیشتری در مقایسه با دیگـر محوطه‌های همزمـان در استان فارس شد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی گردشگری فارس مهم‌ترین یافته‌های این کاوش باستان‌شناسی را کشف شواهدی از وجود استقرار دوران متأخر هخامنشـی، فرا هخامنشی، ساسانی و اوایل اسلام در این محوطه تاریخی دانست.
وی تصریح کرد: یافته‌های حاصل از بررسی محوطه شامل 2 هزار و 277 قطعه سفال، یک عدد کوزه سالم، تعدادی قطعات فلزی، قطعه‌ای از دست بند شیشه‌ای، چنـدین قطعـه شکسـته دست آس و تعداد قابل‌توجهی گل مهر هستند که در تاریخ‌گذاری این محوطه بسیار مفید واقع‌شده‌اند. این گل مهرها بر اساس کتیبه‌های که در بردارند به دوره ساسانی تاریخ‌گذاری شدند.
امیری افزود: گل مهرها و مهروموم‌ها از جنس گل رس هستند که به‌عنوان یک امضا برای کالاها و نامه‌ها مورداستفاده قرار می‌گرفته‌اند و دربردارنده اثر مهرهایی هستند که هرکدام دارای ویژگی‌های خاص خـود هستند و تعدادی از این گل مهرها درواقع کتیبه‌ای با مضامین مذهبی و مضامین اداری بوده و برخی دیگر فقط نقوشی شامل حیوانات، پرندگان و یا علائم نمـادین را در بـردارند.
سرپرست گروه کاوش باستان‌شناسی محوطه تاریخی «تل گردو» نیز گفت: بر اساس مطالعه یافته‌های به‌دست‌آمده از بررسی محوطه تل گردو، آغاز استقرار در این محوطـه از اواخـر دوره هخامنشی بوده و به‌صورت ممتد با فراز و نشیب‌هایی که داشته به اوج رونق خود در دوره ساسـانی رسیده و بر اساس شواهد و مدارک موجود چندی پس‌ازآن در قرون اولیه اسلام، احتمالاً براثر آتش‌سوزی مهیب این منطقه متروک و خالی از سکنه شده است.
حامد مولایی پیرامون گل مهرهای به‌دست‌آمده از این کاوش‌ها گفت: در دوران ساسانی هنر کنده‌کاری بر روی مهره‌های سنگی مانند دیگر هنرها شکوفا شد کنده‌کاری با استفاده از یک مته انجام شده است تا شکل‌های کروی را به وجود آورد.
وی اظهار داشت: جزئیات معمولاً با خطـوطی کـه در ضخامت، اندکی متفاوت هستند مشخص و آن‌چنان معقولانـه اضـافه شده‌اند تـا ویژگی‌های مشخص‌کننده اصلی را تأکید کنند و تعداد زیادی از مهرهای ساسانی با حروف معروف به رمز تزیین‌شده‌اند.
وی افزود: باوجود این، ظهور آن‌ها در مهرها مطمئنا نشان می‌دهد که این علائم به‌عنوان یکـی از وظـایف اصـلی مهـر سنگی که حفاظت دارنده آن و آوردن خوشبختی برای وی بوده به کار می‌رفته‌اند و بسیاری از مهرهایی کـه از دوره ساسانی باقی‌مانده، علاوه بر اشکال گوناگون دارای نوشته‌هایی نیـز هسـتند بعضـی بـه خـط پهلـوی کتیبه‌ای ولی بیشتر آن‌ها به خط پهلوی شکسته است، خطی کـه سنگ‌نوشته‌ها و سکه‌های اوایـل دوره ساسانی (قرن سوم و چهارم میلادی) بدان نوشته‌شده و دارای (19) حرف اسـت.
مولایی گفت: در این خـط حـروف بـه هـم متصل نمی‌شوند، ازاین‌رو آن را اصطلاحاً خط منفصل یا خط پهلوی کتیبه‌ای می‌نامند. خـط متصـل یـا شکسته یا کتابی خطی است مخصوص نوشتن کتاب‌ها و نوشته‌های روی پوست و پـاپیروس و کتیبه‌ها و سکه‌های متأخر در میان خطوط روی مهرها و مدال‌ها، بیشتر عباراتی دیده می‌شود که مؤمنان زرتشـتی را به داشتن اعتقاد به خدایان (اپستان او یزدان) دعوت می‌کند. این عبارات می‌رسانند که موضوعات محکـوک در برخی از سنگ‌های پربها فقط صحنه‌های کوچک ساده نیستند، بلکه دارای معانی سحرآمیز برای جلب لطف یا حمایت نیروهای خدائی برای مالکان آن‌ها هستند.
وی بیان کرد: محوطه تل گردو در منطقه شکارممنوع بصیران واقـع شـده اسـت و بـاغ کـوچکی از درختان گردو و زردآلو در این منطقه وجود دارد به همین دلیل تپه‌ای که در این محـدوده قـرار دارد را تـل گردو نامیده‌اند و آثار و بقایای باستان‌شناسی بر روی تپه‌ای مرتفع و بسیار صعب‌العبور که تل گردو نامیده می‌شود قرار دارد.
مولایی خاطرنشان کرد: در سمت شمال تل گردو، آثاری دیده می‌شود که قریب‌به‌یقین بقایای یک قبرستان است.
انتهای پیام/
