به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از گاردین، پیروزی حزب چپگرای سیریزا در انتخابات پارلمانی یونان نشاندهنده سه نکته مهم است: بحران راهبردی منطقه یورو، عزم نخبگان یونانی برای تداوم و همراهی با فساد نظامیافته، و شیوه جدید تفکر بین جوانان.
از بین این موارد، بحران منطقه یورو به آسانی قابل درک است - زیرا پیامدهای آنها را به راحتی میتوان در شاخصهای کلان اقتصادی مشاهده کرد. صندوق بینالمللی پول پیشبینی کرده بوده که یونان در پی ارائه بسته کمک مالی به آن به رشد (اقتصادی) دست خواهد یافت. اما درعوض، اقتصاد این کشور تا 25 درصد کاهش یافته است. دستمزدها نیز به همین میزان کاهش یافته است. بیکاری جوانان به بیش از 60 درصد رسیده است - و این در بین کسانی است که همچنان در این کشور حضور دارند.
بنابراین افول اقتصادی - که برای تمام یونانیها چه راستگراها و چپگراها تلخ است - تنها یک افول و شکست مادی نیست. این وضعیت نشان دهنده کوتهبینی تامی است که بین نخبگان سیاستگذار اروپایی وجود دارد. در بین تمامی داستانها و طنزهای موجود، هیچکدام خندهدارتر از این نیست که یک فرد ثروتند نداند که در حال انجام چه کاری است. طی 4 سال گذشته، تروئیکایی متشکل از کمیسیون اروپا، صندوق بینالمللی پول و بانک مرکزی اروپا - چنین نمایشی را مقابل چشمان یونانیها اجرا کردند.
برای الیگارکهای یونانی (اشراف یونانی مسلط بر این کشور) نیز، سابقه سوءتدبیر آنها به مدتها پیش از بحران بر میگردد. شرکتهای عظیم کشتیرانی تنها صنایعی نیستند که مالیاتی پرداخت نمیکنند، بلکه رؤسای شرکتهای انرژی و ساختمانی همچنین باشگاههای فوتبال نیز مالیاتی پرداخت نمیکنند. همانطور که یک اقتصاددادن مشهور یونانی هفته پیش عنوان داشت: "این افراد از طریق اعمالی همچون دیکتاتور سابق یونان، نازیهای فاسد، یک جنگ داخلی و یک حکومت نظامی، از پرداخت مالیات خودداری میکنند." آنها از زمانی که طرف تروئیکا از یونان خواست تا بودجه خود را پس از سال 2010 متعادل کند، هیچ قصد و نیتی برای پرداخت مالیات نداشتهاند، و به همین علت فشار (اقتصادی) وارده تنها بر گرده یونانیهایی افتاد که در سیستم پرداخت مالیاتی جدید گرفتار شدهاند - یک نیروی کار 3.5 میلیون نفری که که طی این بحران به 2.5 میلیون نفر کاهش یافت.
الیگارکها منجر به این شدند که دولت یونان به عرصه نبرد منافع متضاد تبدیل شود. به گفته یک روزنامهنگار مشهور یونانی، یک "بیمسئولیتی فراگیر، یک احساس مبنی بر اینکه هیچ کس مسئول نبوده یا قادر نیست که به عنوان مدافع منافع عمومی عملکند" وجود دارد. اما بیشترین تأثیر خردکننده آن در لایههای زیرین جامعه بروز یافت. یونانیها زمانی که یک فرد ثروتمند از جلوی آنها عبور میکند میگویند "ایکس در حال عبور است، وی در پارلمان ایگرگ را در کنترل خود دارد و با زِد روابط محرمانهای دارد." چیزی شبیه به یک سریال عامهپسند است، اما واقعیت دارد؛ بسیاری از یونانی بر اثر این وضعیت دچار مسخ شدهاند.
طی سه انتخابات عمومی گذشته، سیریزا موفق شده است تا مسأله الیگارشی را در این کشور به موضوع سیاسی تبدیل کند. اصطلاحی که یونانیها برای توصیف آن به کار میبرند "گرفتارها" است - زیرا آنها، فراتر از هر چیزی، در مرکزیت سیاسی سلطه دو حزبی یونان گرفتار شدهاند. به خاطر اینکه سیریزا چیزی از خود نداشت، آلکسیس تسیپراس، رهبر این حزب، قادر بود که مسأله فساد و فرار مالیاتی را در عرصه عمومی مطرح کند و این امر به طور گستردهای در بین جوانان بازتاب یافت.
علت آن در این است که در یک اقتصاد متکی بر بازار که کارآمد باشد، زوجهایی که به طور معمول در رستورانها حضور مییابند، جوانهای همسن هستند. طی تجاربی که طی بحران یورو به دست آمده و مشاهده شده است، از دوبلین تا آتن، غالب زوجهای معمول کنونی متشکل از مردان سپیدموی به همراه زنانی 20 و چند ساله هستند. این ماجرای پیرمردانی بهرهمند از قدرت الیگارشی است که ثروت و نفوذ خود را بدون ننگ و شرم به نمایش میگذارند.
زمانی که الیگارشی، فساد و نخبگان سیاسی، شایستهسالاری را بیاثر کرده و محو میکنند، جوانان خشمگین میشوند. ظهور ناگهانی احزاب کوچک میانهرو از سوی متخصصان جوان یونانی شاهدی بر این است که این نسل توان کافی دارد. اما زمانی که با یکدیگر همکاری کنند، این تسیپراس است که به منصه ظهور میرسد.
از بیرون که به این کشور نگاه کنیم، یونان همچون یک روند عظیم منفی و رو به افول به نظر میآید: اما آنچه در پشت خیزش چپ رادیکال حضور دارد، ارزشهای نوین - در بین قشر جوان این کشور و فراتر از حامیان سیریزا است. در بین این نسل ارزشهای خاصی وجود دارد: اعتماد به نفس، خلاقیت، اشتیاق برای در نظرگرفتن حیات به صورت یک آزمایش اجتماعی، یک نگاه جهانی.
زمانی که نئونازیهای خشن توانستند در یک مرحله 14 درصد حمایت عمومی را از آن خود کند، جوانان متوجه شدند که تعداد بیشماری از نخبگان سیاسی زمینه حضور و نقشآفرینی این گروه رادیکال را فراهم کردهاند. و مردم به خوبی درس تاریخ را فراگرفتهاند آنجا که تجربه ظهور آلمان نازی به ذهنشان متبادر میشود.
آنچه در انتخابات اخیر یونان رخ داد، این بود که سیریزا توانست حدود 25 درصد حمایت رأیدهندگان در موضوعاتی همچون اروپا و اقتصاد را از آن خود کند. اما اما اکنون بخش بزرگتری از یونانیها، خاصه جوانان، از فساد و نخبگان سیاسی خسته شدهاند.
یونان، هرچند وضعیتی عادی ندارد، اما یک نشانه مهم است: زمانی که سرمایهداری نوین دچار شکست شود، چنین وضعیتی ایجاد رخ میشود. اما در مورد جایی که پر از دیوانسالاران بیعرضه و نخبگان سیاسی فاسد باشد: تریلیونها دلار پول ایجاد میشود و به اقتصادهای ملیشان تزریق میشود تا تنها از سقوط اجتناب کرده و در مقابل وضعیتی که در یونان با آن مواجه شدند، از خود محافظت کنند.
طی دو سال گذشته، اروپا شاهد تردیدهای انتخاباتی بوده است، اینکه جناحهای چپگرا یا راستگراهای افراطی برای کسب قدرت در اسپانیا، فرانسه و هلند وارد رقابت شدند. جایی که برخیها ندای "پایان نئولیبرالیسم" را سر دادند. با این حال در این مورد اطمینان چندانی وجود ندارد، اما آنچه حتمی است، یونان پایان چنین وضعیتی را نشان داد.
انتهای پیام/ع