حاجی کریمی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکه غار یک آزمایشگاه بزرگ و زنده برای مطالعات کارست(خوردگی و انحلال توده سنگهای کربناته(آهک و دولومیت) است اظهار داشت: بیش از 25 درصد منابع آب کشور و بیش از 90 درصد ساکنان زاگرس از کارست و سفرههای کارستی تامین میشوند که بخش زیادی از این آب در غارهای زیرزمینی ذخیره و حرکت میکنند.
وی اضافه کرد: غارهایی که الان میتوانیم داخلشان برویم غارهایی هستند که زمانی آب در آنها بوده است که اگر آنها را درست بشناسیم و مکانیزمهای آنها را شناسایی کنیم توانستهایم در واقع مکانیزمهایی که الان زیر زمین دور از چشم و دسترس ما اتفاق میافتد را بشناسیم و خیلی از پروژههای اجرایی و عملیاتی را سامان دهیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: به عنوان مثال سدی که زده میشود اگر فرآیندههای آن را خوب بشناسیم مثل سد لار تهران، فرار آب نخواهیم داشت. گر خارجیها غارهای اطراف سد لار را خوب می شناختند این اتفاق نمیافتاد.
کریمی یادآور شد: ما در آزمایشگاه، فرآیندهای اتفاقافتاده را کنترلشده میبینیم، اگر در غاری پدیدههای خاصی وجود دارد، اگر بدانم چطور اینها تشکیل شده است، جاهای دیگری که شرایط حاکم بر اینجا بر آنجا هم حاکم است میتوانیم تشخیص دهیم که این نوع غارها هم در عمق زمین آن منطقه وجود دارد.
وی اضافه کرد: مثلاً سد کوثر روی سنگهایی که قابلیت تشخیص غار در آن هست ایجاد شدد بعد ما میبینیم که فرار آب صورت میگیرد؛ اگر ما آن آزمایشگاه و غارها را درست میشناختیم گویی در آزمایشگاه تشخیص دادیم در زیر زمین چه خبر است و درست با آن پدیده برخورد میکنیم.
انتهای پیام/