به گزارش خبرگزاری تسنیم از اندیمشک، ایام انقلاب در شهرستان اندیمشک به عنوان دروازه خوزستان و شهر یکهزار شهید سرافراز دفاع مقدس حال و هوای دیگری دارد.
چهارشنبه سیاه در شهرهایی مانند اهواز، دزفول و اندیمشک یادآور حماسه آفرینی مردم مسلمان و انقلابی این خطه در برابر رژیم طاغوت است.
راهپیماییهای دوران پیش از انقلاب مردم اندیمشک از مسجد امام حسین (ع) واقع در کوی شهدا آغاز میشد و پس از عبور از خیابان اصلی بازار به سمت خیابان شهید مصطفی خمینی (فعلی) و منطقه پشت جاده انقلاب و در کنار شهرداری حال ادامه پیدا میکرد.
بعضا در کنار زیر گذری که امروزه کوی شهدای کنونی را به مرکز شهر وصل میکند و در نزدیکی شهربانی سابق بحث و جدلهای گستردهای میان نیروهای امنیتی ومردمی شکل میگرفت. با اینکه مسافت راهپیمایی خیلی طولانی بود اما شور و شعور انقلابی مردم این همه مسیر به سادگی عشق و ایثار کلام امام خمینی (ره) طی میشد.
مردم با شوری دو چندان به گرمای نوای اسلام همچون شهرهای دیگر مشتان خود را گره میکردند و درآرزوی سفر طاغوت، مانند کبوتر در آسمان ایمان پرواز میکردند.
مسجد امام حسین (ع) که از دیرباز کلام عشق و ایثار را در معنای خود به تصویر میکشید با وجود روحانیِ پرنشاط وبا فضیلتی همچون حجت الاسلام صفایی به کانون حوادث انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) تبدیل شده بود و تقریباً تمام تجمعات از این مسجد شروع میشد.
مردی از تبار افتخار
شهید اصغر فلاح شیر جوانی از جنس رشادت و عضوی از هشت شهید انقلاب اندیمشک که تاریخ را در عظمت شجاعتش متحیر کرد.
این شهید گرانقدر که از تیزبینی خاصی برخوردار بود بارها به دلیل رشادتهایش خشم ساواک را برانگیخته و این سبب شد که در مهرماه سال 57 به دست این نیروها به شهادت نائل گشت.
پائین کشیدن مجسمه شاه
بیست و هفتم دی ماه اندیمشک هوای دیگر داشت. شهر پیش از رفتن محمدرضا شاه او را از یاد برده بود و مردم با شوری دوچندان در مسیرهای مختلف به راهپیمیایی میپرداختند که خبر خروج شاه از کشور موج پیروزی را در شهر طنین انداز کرد.
مردم به سمت میدان راه آهن رهسپار شدند و با سختی بسیار و با دستانی سرشار از ارادت به کلام بنیان گزار کبیر انقلاب اسلامی مجسمه شاه را پائین کشیدند.
نیروهای امنیتی که توان دیدن سرنگون شدن مجسمه شاه را نداشتند به نیروهای مردمی حمله ور شدند و مجسمه را به مکانی امن منتقل کردند.
چهارشنبه سیاه اندیمشک
نیروهای رژیم پهلوی پس از به زیر کشیدن مجسمه محمدرضا شاه توسط مردم ولایت مدار اندیمشک از این مردم کینه به دل گرفتند، کینهای که منجر به شهادت برخی از نیروهای مردمی شد و نام اندیمشک را در تاریکی چهارشنبه سیاه روشن و پر نور کرد.
مردی که تسلیم نشد
جوانی که هر روز در مینی بوس مسیر اندیمشک به دزفول را با پدر همراه میشد اردشیر موسوی بود که کینه نیروهای پهلوی را هر روز در انتقام گرفتن از مردم میدید.
روز موعود فرا رسید و نیروهای بازرسی شهربانی مینی بوس پدر اردشیر را متوقف میکند و به زور از آنها میخواهد که عکس محمدرضا شاه را بر روی خودروی خود نصب کند.
شهید موسوی که نمیخواست تسلیم این نیروها شود و میخواست به آرمانهایش برسد در برابر این نیروها مقاومت کرد و این سبب شد که به دست این نیروها و در آغوش پدر به دیدار محبوبش بشتابد.
جاودانی اندیمشک
پس از خروج شاه مبارزات شاهنشاهی نقشی جدی به خود میگیرد و ایران هم صدا در هر گوشه و کنارش فریاد مرگ بر شاه و درود بر خمینی را فریاد میزند. اندیمشک نیز با قدمهای استوار خود مشت و جان و مال خود را در مسیر انقلاب ارزانی میدارد.
به گواه رزمندگان انقلابی با ورود امام خمینی (ره) شور دو چندانی در شهر سرو و ایثار طنین انداز میشود و دیگر مردم اندیمشک شاه را از منظر تاریخ در کنار مردان بزرگ ایران زمین به زبالهدان تاریخ رهنمود میکنند تا با پیروزی انقلاب اسلامی، دریایی از شادی در رگهای انقلابی شهر سرازیر شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، حکایت ایستادگی و مقاومت مردم اندیمشک آغاز راهی پرافتخار در منش انقلابی مردم اندیمشک بود تا سنگربان کرخه و دز با تصویری مملو از عشق دوکوههای خویش تصویری از یکهزار شهید خود در تاریخ انقلاب ایران اسلامی جاودان کند و در گذر روزانه خود زمزمه راه ما ادامه دارد را در رهنمودهای رهبری خویش به نجوا بنشاند.
انتهای پیام/ ب