حالا می‌خواهم مسلمان بکشم، مثل «تک تیرانداز آمریکایی»

خبرگزاری تسنیم:

به دنبال نمایش فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی در سالن‌های ایالات متحده، یک کمیته با عنوان ضد تبعیض عرب- آمریکایی (ADC)، به افزایش چشم‌گیر شعارهای نفرت انگیز و خشونت آمیزی که جوامع عرب و مسلمان آمریکا را هدف قرار داده است، هشدار داد.

کمیته (ADC) بر این باور است که این تهدیدها، «مستقیماّ به پوشش رسانه‌ای منفی و تبلیغات تنفر آفرینی که به دنبال حملات بر دفاتر شارلی ادبو در فرانسه علیه اعراب و جوامع مسلمان به جریان افتاده است، مربوط می‌شود». همچنین یک سازمان حقوق شهروندی در آمریکا عنوان داشته است که تهدیدهای نژاد پرستانه در سایه فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی شدت یافته است. بدین ترتیب که علاقه مندان به سینما پس از خروج از سالن‌های سینما، علاقمندی خود به کشتن اعراب و مسلمانان را، در رسانه‌های اجتماعی بیان می‌کنند.

به دنبال تماشای فیلم تک‌تیرانداز و خواندن کتابی که این فیلم بر اساس آن ساخته شده است، از فتنه‌ای که به موجب آن ایجاد شده است، شگفت زده نخواهید بود. به تعبیر «رانیا خالک»، ژونالیست عرب‌زبان، «تک‌تیرانداز آمریکایی یک پروپاگاندای هوشمندانه است که به حملات نظامی آمریکا دامن زده است.» او این فیلم را یکی از نژاد پرستانه‌ترین تصویرسازی‌های اخیر هالیوود از اعراب می داند، که به حملات مکرر آمریکا به خاورمیانه جلوه‌ای کاملاّ قانونی داده است.»

قاتل بی شرم

تک‌تیرانداز آمریکایی، به کارگردانی کلینت ایستوود، بر اساس زندگی نامه فرمانده نیروی دریایی کریس کایل- که این روزها به عنوان مرگبارترین تک‌تیرانداز تاریخ آمریکا لقب گرفته است- می‌باشد. کتاب کایل که مملو از نفرت و تعصب و عشق به کشتار است، به کشتن  160 فرد عراقی طی 4 قشون‌کشی خود به عراق- پس از حملات غیر قانونی ایالات متحده به عراق و اشغال عراق در سال 2003-  می‌بالد. کایل در کتابش توصیفات عجیب و متعصبانه‌ای می‌نویسد: «شرور، نفرت انگیز و وحشی» این چیزی بود که ما در عراق با آن می جنگیدیم. ... تنها آرزویم این است که انسان‌های وحشی بیشتری را می‌کشتم. من از آنچه انجام داده‌ام، راضی ام. ... بسیار لذت بخش بود. بهترین دوره زندگی خود را سپری کردم.»

کایل در ادامه روایت‌های خود از سال‌های حضور نیروهای آمریکایی در خاک عراق و اعترافات خود می‌افزاید: «آن‌ها از ما متنفر بودند، تنها به این دلیل که ما مسلمان نبودیم. آن‌ها قصد کشتن ما را داشتند، چرا که به مذهبی جز مذهب آنها بودیم. من به مردمی که قرآن به همراه داشتند شلیک نمی‌کردم، اگرچه تمایل به کشتن آن‌ها داشتم، ولی شلیک نمی‌کردم.» از نظر کایل، تمامی عراقی‌هایی که در مقابل سربازان مهاجم ایالات متحده مقاومت می‌کردند، اعم از مردم عادی، کودکان، زنان و ... متعصبان مذهبی و مستحق کشته شدن بودند.

حالا هالیوود کایل و تفکر خشونت‌طلبانه او را مقدس شمرده و او را به عنوان قهرمانی پیچیده، دوست داشتنی و نگران معرفی می کند.

نفرت انگیز

«راینا خالک»، ژورنالیست عرب زبان می نویسد: «به دنبال نمایش این فیلم در سالن‌های انتخابی در روز کریسمس، مکس بلومنتال، نویسنده و خبرنگار و من به دلیل ابراز انتقاد و اعلام تنفر خود از تجلیل هالیوود از یک قاتل بی‌شرم و نیز نمایش یک فیلم نژادپرستانه، با هجوم تهدیدهای مرگبار و نفرت انگیز از سوی برخی افراد مواجه شدیم. اگرچه مشتاق‌ترین حامیان کایل مدعی شدند که از داعش و القاعده متنفر هستند، ولی چیزی که از رسانه‌های این روزها بیرون می‌آید اسنادی است که اتفاقاً نشان می‌دهد که اغلب افراد فعال در داعش و القاعده برای گردن زدن منتقدان حمله‌های نظامی ایالات متحده را هم همین دولت‌های آمریکایی دعوت به عمل کرده و حمایت تسلیحاتی و مالی می‌کنند.»

تک‌تیرانداز آمریکایی با فروشی بالغ بر 15 میلیون دلار در اکران داخلی، رکورد شکنی کرده و تعریف و تمجیدهای طیف‌های رادیکال سیاسی را نیز به خود اختصاص داده است. جوبیدن، معاون رئیس جمهور گفته که وی در اولین نمایش تک‌تیرانداز در واشنگتن، گریسته است. بعلاوه، این فیلم کاندیدای شش جایزه اسکار بوده است.

راینا می‌نویسد:«من که با تکریم‌های به عمل آمده از این قاتل بی‌شرم شگفت زده شده بودم، متن‌هایی از کتاب کایل را در صفحه توئیترم  منتشر کردم و توجهات را به بیانات نفرت انگیز وی و نیز تهدیدات ضد عرب و اسلامی که این فیلم برانگیخته بود، جلب کردم و همه آن‌ها به سرعت همه جا را فراگرفت. از آن پس، و با پیوستن مشاهیر به حمایت از آن، واکنش‌ها به این فیلم به مجادله و مقابله‌ای حزبی تبدیل شد.

«ست روگن»، تک‌تیرانداز آمریکایی را مشابه «افتخار ملت» توصیف می‌کند. فیلم «افتخار ملت» داستانی ساختگی از یک تک‌تیرانداز نازی بود که در پایان فیلم «لعنتی‌های بی آبرو»ی کوئنتین تارانتینو  به نمایش در آمد. تک‌تیرانداز نازی به عنوان یک قاتل اخلاق‌گرا نمایش داده می‌شود که سربازان آمریکایی و انگلیسی را ماهرانه هدف قرار می دهد.

«مایکل مور»، مستند ساز، با توئیت این مطلب که تک‌تیراندازها «قهرمان نیستند»، موجب تحریک این مجادلات شد. اگرچه وی بعدها عنوان داشت که مقصود وی تک‌تیرانداز آمریکایی نبوده است و وی این فیلم را بسیار دوست دارد. با این وجود، مشاهیر و کارشناسان و سیاست‌مداران راست‌گرا و حامیان حملات هوایی ایالات متحده به کشورهایی همچون افغانستان و پاکستان، موجب آشفتگی فرا ملی شده و باری دیگر منتقدان این فیلم را مورد هجوم قرار دادند.   به‌علاوه، به نظر می‌رسد که انتقادهای روبه رشد، شانس برنده شدن تک‌تیرانداز در اسکار را کاهش می‌دهد؛ چرا که اعضای این جایزه بین المللی اظهار نگرانی کرده‌اند که این فیلم یک «فاسد اجتماعی» را مورد تکریم قرار می‌دهد.

پورنو نژادپرستانه و سبعانه

درحالی‌که تقدیس کایل بر روی پرده سینما ناخوشایند است، این فیلم با لاپوشانی نابودی عراق توسط ایالات متحده و نیز با نمایش تصویری نژادپرستانه از اعراب، بسیار خطرناک توصیف شده است. در جریان نابودی عراق توسط ایالات متحده در حدود یک میلیون کشته،  4و نیم میلیون بی خانمان، 5 میلیون یتیم، و 2 میلیون بیوه و نقص تولد تخمین زده شده است. از طرف دیگر نرخ سرطان و تولد نوزادن نقص عضو به دلیل حملات بیولوژیک بسیار مهیب‌تر از عواقب بمباران اتمی ژاپن در پایان جنگ جهانی دوم بوده است. جنگ ایالات متحده آمریکا با عراق همچنین موجب ایجاد داعش را فراهم آورده است که امروز در جبهه‌هایی دیگر با این کشور می‌جنگند و اتفاقاً از طرف دولت آمریکا تجهیزات دریافت می‌کنند (5 ماجرای رسانه‌ای شده تخلیه محموله‌های تسلیحاتی برای داعش توسط هواپیماهای آمریکایی). این رنج‌های غیر قابل بیان، کاملاْ از داستان تک‌تیرانداز آمریکایی پاک شده‌اند.

در صحنه  آغازین فیلم، کریس کایل (با بازی بردلی کوپر) بر روی پشت بامی نشسته و مادر و کودکی را در تیررس خود قرار داده است. او به مادری می نگرد که به فرزندش نارنجکی می‌دهد تا به سوی نیروی دریایی ایالات متحده پرتاب کند. وی با بی میلی و اکراه به سوی کودک شلیک می‌کند. ناگهان صفحه نمایش کایل را نمایش می‌دهد که در حال هدف قرار دادن کودکی به همراه پدرش در تگزاس است. صحنه دیگری وی را در یک کلیسا به تصویر می‌کشد. و پس از آن بر سر یک میز غذا ظاهر می‌شود.

پدر کایل اظهار می‌دارد: «سه نوع انسان در جهان وجود دارد، بره، گرگ و سگ گله. هم اکنون برخی از مردم ترجیجاْ بر این باورند که شرارت در جهان وجود ندارد... آنهایی که بره اند. و شکار چیانی که با کمک خشونت، ضعیفان را شکار می‌کنند؛ آنها گرگ هستند. افرادی نیز وجود دارند که محافظت از گله را ضروری می‌دانند و از موهبت جنگ طلبی برخوردار هستند. و این مردان، نژاد نادری هستند که جهت مواجهه با گرگ‌ها زندگی می‌کنند. آن‌ها سگ‌های نگهبان هستند.» کایل در ادامه فیلم، سگ نگهبان، محافظ و قهرمان است. و عراقی‌ها گرگ‌های شرور هستند. وی باید از زندگی دیگر سگ‌های نگهبان محافظت کند.

سپس کایل را به عنوان یک فرد بالغ مشاهده می‌کنیم. ما شاهد عاشق شدن و ازدواج و ملحق شدن وی به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا هستیم. سپس برج‌های دوقلو فرو ریخته و وی به عراق اعزام می‌شود. این داستان با این گمان که عراق با حملات 11 سپتامبر مرتبط بوده و صدام سلاح کشتار جمعی در اختیار داشته است -دروغی که به منظور شروع جنگ عراق طراحی شده بود- همانند آنچه در عالم واقعیت دیده شد، همچنان هیچ‌گونه مستنداتی بر جای نمی‌گذارد. این داستان جعلی به دنبال ظهور القاعده در عراق و در اولین حضور کایل در عراق در سال 2003، مجدداْ به تأیید می‌رسد- تاریخ اصلاح شده‌ای که مقاومت مسلحانه بومیان در مقابل یک اشغالگر خارجی را با مقاومت مسلحانه یک گروه تروریستی که به ایالات متحده آمریکا یورش می برند، یکسان می‌داند- در کشوری که 43 درصد آمریکایی‌ها هنوز بر این باورند که عراق با حملات 11 سپتامبر 2001 مرتبط بوده است، جاودانی نمودن این دروغ- اگرچه نا خواسته- بی پروایانه به انجام می‌رسد.

سرانجام، به صحنه آغازین باز می‌گردیم. کایل به سوی کودکی شلیک می‌کند تا سربازان نیروهای دریایی را نجات دهد. مادر به سوی کودک بی جان خود می‌دود و نارنجک را برداشته و آماده می‌شود که آن را به سوی سربازان پرتاب کند. کایل، در همین حال، مادر را مورد هدف خود قرار داده و نارنجک پیش از آن‌که به سربازان برسد، منفجر می‌شود. کایل اظهار می‌دارد:«مادر نارنجکی به دستان کودک خردسالش داد تا با آن، سربازان نیروهای دریایی را به قتل برساند. شرارتی که پیش از این با آن مواجه نشده بودم.» این مسأله چقدر واقعیت دارد؟ اما با تکیه بر سال‌ها تصویرسازی عجیب رسانه‌های غربی از عراق، این مسأله واقعیت جلوه می‌کند.

موضوع «سیاه در برابر سفید»، «خوب در برابر شرور»، در تمامی فیلم‌ها وجود داشته است. سربازان ایالات متحده جلوه‌ای انسانی داده می‌شوند. آن‌ها نام و فامیل و همسر و فرزند دارند. آن‌ها با زخم های عمیق فیزیکی و روحی باز می‌گردند، در حالیکه جمعیت بومی عرب- زن و مرد و کودک- به عنوان تروریست به تصویر کشیده می‌شوند و هیچ خانواده و احساسی ندارند و همگی تماماً تروریستند. تنها زمانی که زنان و کودکان عرب، قربانیانی بی گناه محسوب می‌شوند زمانی است که آن‌ها مورد تعرض وحشیانه بازهم مردان ترسناک عرب قرار می‌گیرند، ولی حتی آن‌ها نیز شخصیت‌هایی بی نام و نشان هستند.

مارلو استرن از دیلی بیست، چکیده متقاعد کننده‌ای از تصویرسازی این فیلم از شخصیت‌های عرب فراهم کرده است: «وحشیان» شامل ابو موسی الزرقاوی- کسی که از طریق کلیپ ننگین گردن زدنش معرفی شده است- و «قصاب» که بیرحمانه شاهد جوان را با سوراخ کردن سرش توسط یک دریل به قتل می‌رساند و سرهای کشته شدگان را در قفسه‌ای جمع آوری می‌کند؛ و «مصطفی»، تیرانداز ماهر المپیک سوری که از قتل‌های خود فیلم برداری کرده و چکمه‌های آن‌ها را در خیابان‌ها به فروش می‌گذارد. مصطفی همچون سایر شرورهای کلاسیک لباسی مشکی بر تن دارد و سخنی نمی‌گوید و تنها تعقیب کایل را در اندیشه دارد- وی پوستری از جایزه 180 هزار دلاری دستگیری کایل را در دیوار اتاقش نصب کرده و تمام زمانش را صرف چرخاندن فرفره گونه یک گلوله  ضد زره بر روی میز می‌کند.

در پایان، این «وحشیان» عراقی نیستند که کایل را می‌کشند. سربازی که از بیماری روانی رنج می برد، در سال 2003 در میدان تیر تگزاس به سوی کایل شلیک می‌کند، حقیقتی که این فیلم با به نمایش درآوردن صحنه‌های واقعی‌ای از تدفین کایل، پنهانش می‌کند و بدین ترتیب، تماشاگران سینما با این ذهنیت که کایل در عراق کشته شده است، سالن‌ها را ترک می‌کنند.

میانه روها کجایند؟

ممکن است بواسطه تشدید خشونت‌های وحشی گرایانه‌ای که علیه مسلمانان و اعراب آمریکایی و نیز منتقدان فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی شیوع یافته است، به این بیاندیشید که پس میانه روهای آمریکایی، کجا هستند؟ چرا کارگردان و تهیه کننده و بازیگران این فیلم، افراطی‌گری‌های خشونت آمیزی را که به موجب این فیلم به وجود آمده است را محکوم نکرده‌اند؟

پاسخ روشن است حتی برخی از نویسندگان این کتاب نیز بعدها متوجه نتیجه کتابی که نوشته‌اند، شدند. جیم دفلیس، یکی از نویسندگان کتاب تک‌تیرانداز آمریکایی، پس از دعوت شدن به مباحثه ای در رادیو آپرایزینگ، تهدیدهای خشونت باری را که به موجب این روایت به وجود آمده است، محکوم کرد. کمیته ضد تبعیض آمریکایی- عرب، به موجب جو تهدید کننده موجود، به جوامع عرب و مسلمان و آسیای جنوبی هشدار داده است که هوشیار باشند و هر گونه اظهار تنفر را به مقامات گزارش کنند.

کدام مقامات؟ همان مقاماتی که از فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی حمایت می‌کنند؟

انتهای پیام/