خبرگزاری تسنیم_محراب محمدزاده
مرکز تئاتر حرفهای خاوران که نزدیک به یک سال است به طور کامل آماده شده، این روزها بدون هیج استفادهای دربهایش بر روی هنرمندان و مردم بسته است. کلنگ آن از ابتدای شهریور ماه سال 86 به زمین خورد و در زمینی به مساحت 28 هزار مترمربع در منطقه 15 شهر تهران ساخته شد. سالن نمایش اصلی این مجموعه در فضایی به وسعت دو هزار و 400 مترمربع و با ظرفیت یک هزار نفر فراهم شده است و در کنار آن چهار سالن نمایش تئاتر تجربی، هر یک به ظرفیت 150 نفر، سالن نمایش تئاتر عروسکی با ظرفیت 120 نفر و نیز سالن نمایش سینما و آمفیتئاتر با ظرفیت 150 نفر پیشبینی شده است.
قرار بود بود این مجموعه که مدتی است از سوی موسسه توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران آماده شده است میزبان سیوسومین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر شود، اما عدم توافق و کش و قوسهای شخصی باعث شد ظرفیتی خوب از مردم و هنرمندان دریغ شود. خسارتی که به دلیل رفتارهای شخصی به مجموعه پردیس تئاتر خاوران وارد شده است معادل با کم شدن عمر این سالن به جهت عمرانی است.
خاوران منطقهای است که قابلیت دسترسی به مناطقی از شهر تهران را دارد که تراکم جمعیت در آن بیش از دیگر مناطق است، مناطقی که تاکنون از یک چنین مجموعهای بیبهره بود و اگر مردم در این مناطق به تماشای نمایشی نشستهاند، اغلب یا آثار قدرتمند نبودهاند و یا اینکه سالن مناسب اجرای تئاتر نبوده است، اما اکنون با وجود پردیس تئاتر خاوران که دسترسی خوبی از چند اتوبان مهم شهر تهران مانند آزادگان، بسیج، امام علی(ع) و پایانههای اتوبوسرانی خاوران و محلاتی دارد، این امکان برای دسترسی بسیار بیشتر از جاهای دیگر فراهم است. شاید در نگاه اول برخی بگویند خاوران جای نامناسبی است، اما واقعیت این است که اگر مردم این مناطق نیز بخواهند به تئاتر شهر که در وسط شهر است بیایند نیز همین حرف را میزنند و اتفاقاً بهانه را خارج میکند از دست آنانی که مدام پز شکستن محدودیتهای فرهنگی میدهند یا مدام از آنچه فقر فرهنگی محلههای پایین دست میخوانند، دم میزنند.
پیش از این هم از امکانات مجموعه پردیس تئاتر خاوران یا تهران گفتهام، اما شاید بازگو کردن آن عاملی باشد بر بیداری مسئولان. این مجموعه یک هزار مترمربع به کارگاه ساخت دکور و کارگاه خیاطی و 3 هزار مترمربع هم به اتاقهای پشت صحنه و سالنهای تمرین اختصاص داده شده است. همچنین این مجموعه دارای یک لابی اصلی است که در طبقه بالا و ضلع غربی آن یک قرائتخانه است و غرفهای برای ارائه محصولات فرهنگی هم در آنجا در نظر گرفته شده است. همچنین در ضلع شرقی این لابی یک سالن کنفرانس مطبوعاتی قرار گرفته است که برای برگزاری نشست ها محل مناسبی است. مرکز پردیس تئاتر حرفهای شهر تهران فضای آمفی تئاتر روباز نیز دارد که به مساحت 3500 مترمربع است؛ این مکان میتواند برای نمایشهای آئینی و سنتی مورد استفاده قرار میگیرد. کتابخانه تخصصی، سایت اینترنت، گالریها و ایجاد فضاهای کارگاهی و آموزشی با مساحتی نزدیک به 4 هزار مترمربع و مکانهایی تفریحی چون رستوران، فروشگاه و سالن بازی کودکان از دیگر امکانات این مجموعه محسوب میشوند.
امکاناتی که عنوان شد، به خوبی میتواند جوابگوی جشنوارههای مختلف تئاتر باشد، مجموعهای که میتواند بخشی دیگر از عدالت فرهنگی را محقق کند. اما چرا مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران در جهت راهاندازی این مجموعه هیچ همکاری با یکدیگر نمیکنند؟ یک روز ارشاد موافق نیست، یک روز شهرداری راضی نیست و در این میان بودجهای صرف شده، هنرمندان آسیب میبینند و چیزی دست مردم را نمیگیرد. مجموعهای حرفهای که با بودجه بیتالمال ساخته شده تا مورد استفاده مردم قرار گیرد، این روزها میان کج سلیقگیهای برخی مدیران بلاتکلیف مانده است و خاک میخورد.
انتهای پیام/