به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، «آیت الله هاشمی رفسنجانی و پرونده فرزند»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم سیاوش کاویانی است که در آن می خوانید؛
پرونده فرزند آیت الله هاشمی رفسنجانی در قوه قضائیه در حال رسیدگی است. این پرونده از چند جنبه اهمیت دارد. مهمترین جنبه آن خود شخص آقای هاشمی رفسنجانی به عنوان السابقون انقلاب اسلامی است که در دوره 35 ساله انقلاب، مسئولیت های سنگین و زیادی را برعهده داشته است، از ریاست مجلس شورای اسلامی گرفته، عضویت در شورای انقلاب، فرماندهی جنگ، ریاست جمهوری، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام که همچنان ادامه دارد، همه اینها مهمترین مسئولیت های ایشان در نظام اسلامی بوده است.
شاید پرونده فرزند آیت الله هاشمی رفسنجانی هم، به مانند دیگر پرونده هایی که در قوه قضائیه رسیدگی می شود، همچون مردم عادی که یا شاکی هستند یا متشاکی، یک روند عادی، بی حاشیه و به دور از فضاسازی های سیاسی و رسانه ای را می باید طی کند، اما اهمیت و حساسیت آن به خاطر همین فضاسازی و حاشیه سازی افزایش یافته است.
چه تفاوتی میان مسئول خطاکار یا فرزند خطاکار او با مردم عادی کوچه و بازار که خطا می کنند وجود دارد؟! در نگاه نخست شاید همگان بگویند هیچ تفاوتی دیده نمی شود و همه در برابر قانون یکسان هستند. درست است، همه در برابر قانون یکسان هستند و این موضوع هم در قانون اساسی کشورمان تأکید شده است. رسیدگی به پرونده یک شهروند عادی در ایران نباید تفاوتی با پرونده یک مسئول یا بستگان او داشته باشد و عدالت باید درباره هر شخصی از اتباع کشور اجرا شود و تبعیضی هم نباید قائل شد.
اما نکته مهم در چنین پرونده هایی فارغ از فرد مورد نظر که چه گرایش سیاسی و فکری و چه جایگاه و مقامی دارد این است که، جنبه چنین خطاها و اتهاماتی که اثبات می شود، از لحاظ مسئولیت وجایگاهی که دارد، از تخلف و جرم و خطایی که یک فرد عادی در جامعه مرتکب می شود، فراتر و بیشتر است، حضرت امیر(ع) هم با منسوبین و منصوبین خود اگر تخلفی و خطایی مرتکب می شدند، با شدت بیشتری برخورد می کرد.
دلیل و منطق آن هم روشن است، به این خاطر که اگر مسئولی و وابسته ای به او، مرتکب خطایی می شود به خاطر آن جایگاه و پایگاه، مسئولیت و وابستگی دو چندان خواهد شد، چرا که تبعات آن بیشتر از تخلفی است که یک فرد عادی مرتکب شده است. مردم جامعه و افکار عمومی از خود می پرسند، اگر فردی عادی چنین تخلفی انجام دهد، با او چگونه برخورد خواهد شد؟ آیا تخلف خطای یک فرد عادی جامعه با یک مسئول و وابسته به او، مساوی و یکسان است؟!
علی ایحال، در جریان پرونده ای که برای آقای محمدرضا رحیمی پیگیری و منجر به صدور رأی برای معاون اول دولت آقای احمدی نژاد شد، نشان داد که قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران با کسی شوخی ندارد و با هر فردی در هر پست و مقامی براساس قوانین و عدالت برخورد خواهد کرد.
اما در جریان پرونده فرزند آقای هاشمی رفسنجانی برخی رسانه ها و اشخاص در حال حاشیه سازی و سیاسی کردن آن هستند. قوه قضائیه براساس سخنان مقامات آن تحت فشار قرار دارد و یکی از پرونده هایی هم که قوه قضائیه به خاطر آن فشار زیادی را تحمل می کند، پرونده فرزند آیت الله هاشمی رفسنجانی است.
حال او در جریان پرونده فرزند خود چه می تواند بکند؟ چه واکنش و رفتاری را می تواند داشته باشد؟
در حال حاضر او در این باره سکوت اختیار کرده وسخنی از آن بر زبان نمی آورد، اما اشخاص دیگری به اظهارنظر می پردازند و رسانه های حامی هم به انتشار مطالبی درباره پرونده فرزند ایشان می پردازند.
سکوت ایشان درباره پرونده فرزندش به زیان او تمام می شود. سکوت این فرصت را به دیگران می دهد تا از این موضوع سوء استفاده های مطلوب خود را ببرند. اما اگر آیت الله هاشمی رفسنجانی به این موضوع ورود کند، موضع روشن، عادلانه و عاری از جانبداری اتخاذ کند، بسیاری از حاشیه ها و فضاسازی ها خنثی خواهد شد. ورود ایشان به موضوع علاوه بر این که حرف و حدیث هایی که در اطراف پرونده فرزند او ایجاد شده خنثی خواهد کرد، فدایی انقلاب بودن ایشان و خانواده نیز بار دیگر اثبات خواهد شد. پرونده فرزند ایشان در قوه قضائیه ای پیگیری می شود که او برای استقرار نظام اسلامی زحمات فراوانی کشیده است. اعتقاد قلبی به نبود گرایش های سیاسی و جناحی در قوه قضائیه می تواند در مواضع آقای هاشمی با اتخاذ موضع نمود پیدا کند و این پرونده را بدون حاشیه ها و فضاسازی های موجود، به پایان برساند. مردم و افکار عمومی هم چنین توقعی از شخصیتی همچون آیت الله هاشمی رفسنجانی دارند.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها