به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، دیوید ایگناتیوس، یادداشت نویس نشریه واشنگتنپست با اشاره به سخنان روز گذشته نتانیاهو در کنگره آمریکا آن را به مثابه بازی با حاصل جمع صفر توصیف کرد. نتانیاهو با سخنرانی به خوبیبرنامهریزی شده خود در کنگره، با قدرت تمام علیه توافق هستهای با ایران لابیگری کرد. مشکل این است که وی بازی با حاصل جمع صفری را با دولت آمریکا به راه انداخته است که در آن هم رئیس جمهوری ایالات متحده و هم نخستوزیر اسرائیل بازنده خواهند شد.
نتانیاهو با ایراد این سخنرانی پرمنعفت برای خود آنهم دوهفته پیش از انتخابات پارلمانی در اسرائیل، سخنانی بر زبان راند که بازنمایی سابقه (کاری) او بوده است. وی در ابتدا از رئیس جمهوری اوباما قدردانی کرد، امری که انتقادهای (بعدی) وی را از دیپلماسی دولت آمریکا مستحکمتر کرد. نتانیاهو هشدار داد که توافق برنامهریزیشده یک "چاشنی هستهای" در خاورمیانه ایجاد خواهد کرد و "بهطور اجتنابناپذیری به جنگ منجر میشود."
سخنرانی نتانیاهو شکاف بین او و کاخ سفید را عمیقتر کرد، جایی که تشویقهای شدید نخستوزیر اسرائیل در صحن مجلس نمایندگان آمریکا باید چیزی شبیه به سرزنش میشد. این سخنرانی همچنین به یک پویایی (تغیر و تحول)جدید انجامید که ممکن است خاورمیانه را به لبه چاقو (خونریزی) نزدیکتر کند.
به نتایج محتمل مذاکرات هستهای با ایران همزمان با نزدیک شدن به ضربالاجل 24 مارس توجه کنید: نتانیاهو میتواند "پیروز" شود و کنگره را قانع کند که بزرگترین ابتکار سیاست خارجی دوران ریاست جمهوری اوباما را از مسیر خود خارج کند. یا اوباما میتواند "پیروز" شود و با ادامه مسیر خود به نتیجهای برسد که نتانیاهو آن را به عنوان "یک توافق بسیار بد" برشمرد. هر کدام از این نتایج، روابط آمریکا و اسرائیل را بحرانی میکند و دو سال انتهایی ریاست جمهوری اوباما را ناخوشایند خواهد کرد.
در پی عملکرد و اقدامات نتانیاهو، دو نتیجه محتمل دیگر نیز ممکن است حاصل شود. ایران میتواند از واگذاری امتیازات بیشتر خودداری کند، از مذاکرات خارج شود و برنامه هستهای خود را سرعت ببخشد - و ایالات متحده و اسرائیل را به بررسی گزینه نظامی وادارد. یا نتانیاهو - که آینده سیاسی خود را بر دیدار از واشنگتن به قمار گذاشته است - ممکن است در انتخابات پارلمانی 17 مارس در اسرائیل شکست بخورد. البته پس از این خودنمایی و سخنرانی استادانه نتانیاهو، احتمال شکست وی کمتر است.
کمترین احتمال ممکن هم کوتاه آمدن ایران به میزانی است که فرمول مورد توافق نتانیاهو را بپذیرد.
سخنرانی نتانیاهو حاوی ایدههای جدیدی نبود، اما واکنش منفی مقامات ارشد کاخ سفید که آن را "تماما لفاظی و نه بیشتر" توصیف کره بودند نیز بیش از اندازه بود. هرچند نخستوزیر اسرائیل آشکارا توافقی که اوباما در حال فکر و کار بر روی آن است را رد کرده است، (اما) ادعا کرد که اگر ایالات متحده مصمم به ادامه مسیر (مذاکرات) است، بایستی اصرار کند تا زمانی که ایران رویکرد خصمانه خود را نسبت به منطقه کنار نگذارد، فعالیتهای تروریستی خود را متوقف نکند و موجودیت اسرائیل را نپذیرد، (مدت زمان) توافق تمام نخواهد شد."
اوباما هم امیداور است که طی بازه زمانی 10 ساله این توافق، چنین تحولی در تهران به سوی یک عقلانیت پساانقلابی ایجاد شود، و نتانیاهو درست میگوید که خوب خواهد بود که این موارد در متن توافق گنجانده شوند. اما این امر برای تهران مطئمنا به مثابه عامل شکست توافق است.
آشکارترین مشکل موجود در توافق با ایران در این است که چنین توافقی میتواند رخنهای تازه در اسرائیل ایجاد کند. واشنگتن و متحدان آن ممکن است نگران باشند که اسرائیل ممکن است اقدام نظامی یکجانبهای را علیه آنچه نتانیاهو به عنوان یک تهدید موجودیتی توصیف کرده است، اتخاذ کند. یک توافق میتواند اتهاماتی اجتنابناپذیر را مطرح کند مبنی بر اینکه ایران در حال تقلب است. این امر میتواند به یک دور جدید از تصویب تحریمها از سوی کنگره بیانجامد، که به نوبه خود میتواند به این منجر شود که ایران ادعا کند واشنگتن در حال عدول (از توافق) است - و به از بین رفتن پیمان و توافق منجر شود.
یک توافق، همانگونه که نتانیاهو در مورد آن هشدار داد، میتواند به دوران جدیدی از اشاعه سلاح هستهای در خاورمیانه بیانجامد، جایی که عربستان سعودی، مصر و ترکیه به دنبال دستیابی به وضعیت "آستانه هستهای" یکسانی هستند که این توافق برای ایران مجاز شمرده است. زمانی که پس از 10 سال، عمر توافق به پایان برسد و ایران از محدودیتها رهایی یابد، رقابت به سوی (دستیابی به) قابلیت هستهای در تمام منطقه تسریع میشود. هرچقدر که هماکنون وضعیت خاورمیانه بد است، (در آن زمان) میتواند بسیار بدتر شود.
مسیر پیشروی دیگر آنجایی است که دیپلماسی ایالات متحده ناکام شود. این موضوع میتواند در نتیجه سختتر شدن مواضع آمریکا یا ایران آن هم بر اثر تصویب تحریمهای جدید از سوی کنگره یا ناتوانی (طرفین) از رفعکردن شکافهای موجود ناشی شود. در اینجا نیز، بار دیگر، احتمال ایجاد تنش بزرگتری وجود دارد - جایی که نیروهای ایالات متحده و ایران در نبرد علیه عناصر داعش در عراق و سوریه به گونهای خطرناک در نزدیکی هم قرار گرفتهاند.
آنچه نتانیاهو روز گذشته انجام داد، (در واقع) مانعی جدید برای اوباما ایجاد کرد. هر توافقی که دولت آمریکا منعقد کند باید نگرانیهای مطرح شده از سوی نتانیاهو را در نظر بگیرد. با توجه به ریسکها و خطرات موجود در خاورمیانه، این امر احتمالا چیز خوبی است. همانگونه که مقامات دولتی در آغاز مذاکرات گفتند، عدم توافق بهتر از یک توافق بد است.
انتهای پیام/پ