به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، برخی بر این باورند که آموزشهای پیش از مدرسه تأثیر بسزایی بر کاهش ارتکاب جرم در سنین نوجوانی و جوانی داشته و آمار اخراج از مدرسه را به دلایل متعددی کاهش داده و بچهها را برای ورود به مدرسه و گذراندن این دوره جدید از زندگی آماده میکند. این مهارتهای بنیادین میتواند شخصیت و رفتار کودک را شکل دهد به طوری که بررسیهای اخیر محققان نشان میدهد، دانشآموزانی که آموزشهای دوران کودکی و پیش دبستانی را سپری نکردهاند، 25 درصد بیش از سایر کودکان در معرض اخراج از مدرسه قرار داشته و نسبت به وقایع اجتماعی آسیب پذیرترند اما از سوی دیگر، 70 درصد از این کودکان ممکن است به دلیل دریافت نکردن آموزشهای لازم در زمان مناسب روانه زندان شوند.
در واقع، آموزش و تربیت کودکان از سنین پایین، بهترین سرمایهگذاری برای سالهای آتی آنها به شمار رفته و هزینههای سنگین اجتماعی و تبعات آن در جامعه را نیز از میان میبرد. آموزش نه تنها میتواند رفتارهای مختلف کودکان را تغییر دهد بلکه آمار بزهکاری را نیز کاهش میدهد. بنابراین، مقامات شهری میتوانند انرژی خود را بر مسائل مهم تری متمرکز کنند. برخی کشورهای دنیا همچون مکزیک، شیلی، اروپای غربی، اسکاندیناوی، روسیه و نیوزیلند، دوره 4 سالهای را برای ورود کودکان به پیش دبستانی صرف میکنند. تجربه جهانی بیانگر این موضوع است که آموزش و تربیت میتواند اثرات مثبتی را بر آینده کودکان داشته باشد که حتی تا دوران بزرگسالی هم در فرد باقی مانده و در واقع نوعی سرمایهگذاری بلند مدت روی فرزندان به شمار میرود. به عنوان مثال، برخی از کارشناسان امریکایی معتقدند، این کشور برنامهریزیهای اقتصادی طولانی مدتی را باید از دوران کودکی آغاز کند تا وضعیت اقتصادی آینده کشورشان تضمین شود.
اگر از زاویه دیگری به مقوله آموزش و تربیت کودکان نگاه کنیم، موضوع کاملاً دو حزبی به نظر میرسد. کارشناسان هر دو جناح با اعتقاد بر تربیت و آموزش از سنین کودکی بر این باورند که زندگی کودکان و خانوادههای آنها را باید ارتقا بخشید و مبالغی را به عنوان سرمایههای ارزشمند برای نسل آینده به جا گذاشت. از سوی دیگر، آموزشهای پیش از مدرسه میتواند هزینههای سرسامآوری را از دوش والدین بردارد.
در برخی کشورها، خانوادهها قادر به پرداخت هزینههای آموزشی نیستند. به عنوان مثال، در ایالت «می سی سی پی» امریکا، والدین باید سالانه حدود 4هزار دلار و در «ماساچوست» حدود 12هزار دلار برای هزینههای آموزشی یک کودک چهار ساله بپردازند. در بسیاری از نقاط امریکا، هزینههایی که صرف آموزش و تربیت فرزندان میشود، بر تمام هزینههای خانواده غالب بوده و بخش عمدهای از مخارج را به خود اختصاص میدهد. در این میان، تنها شمار کمی از خانوادهها میتوانند با کمک هزینهای که دریافت میکنند، برای کاهش این قبیل هزینهها قدمی بردارند.
فرانسه، یکی از مدرنترین کشورها در سطح اروپا و جهان به شمار میرود و از جمله کشورهایی است که از نظر اهمیت به تربیت و رشد کودکان به خود میبالد و مقامات فرانسوی همواره در تلاش بودهاند تا با ارائه برنامهریزی و طرحهای اجرایی، زندگی بهتری را برای این قشر از جامعه رقم زده و نسل موفقی را تحویل جامعه دهند. در این میان، کودکان فرانسوی بسیار مورد توجه دولت این کشور قرار گرفته و در شرایط مناسبی بسر میبرند. هزینههای هنگفتی در کشور فرانسه صرف آموزش میشود به همین دلیل این کشور پیش از سوئد و دانمارک قرار گرفته است.
کودکان تا سنین 6 سالگی از نظر رشد جسمی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی در موقعیت متفاوتی قرار میگیرند. به گفته محققان، بخش اعظمی از روند آموزشی کودکان از بدو تولد و تا 6 سالگی صورت میپذیرد چرا که آمادگی جذب رفتارهای دیگران در این سنین، بالاتر از هر گروه سنی دیگری است. بنا به طرح اجرایی در اندونزی، امر تربیت و آموزش از زمان انتقال نوزاد به منزل آغاز میشود. کودک در کنار والدین به مرور حس اجتماعی شدن و تعامل با دیگران را میآموزد و به عبارتی، توانمندیهای آموزشی تا سالهای بعد نیز ادامه یافته و در ضمیر ناخودآگاه آنها ثبت میشود. در این میان، نوزادان و کودکان نوپا به آموزشهای مثبت بیشتری برای رشد فکری، عقلی، اجتماعی و عاطفی خود نیازمندند و همین امر باعث موفقیت آنها در دوران تحصیل میشود.
در 3 سال اول زندگی، والدین نقش مهمی در تربیت کودکان داشته و بنابراین، هرگونه رفتار والدین میتواند اثر مثبت یا منفی را بر روند رشد آنها داشته باشد. مادران اندونزی در قالب یک کار گروهی و در تقابل با سایرین به بازی با کودکان میپردازند که علاوه بر آموزش، رشد فکری آنها را نیز به دنبال دارد. گاهی اوقات کودکان با آموزشهای منفی خواسته یا ناخواسته، دچار شخصیتی منفی و رفتاری ناشایست میشوند. به عنوان مثال، مشاهده رفتارهای ناشایست والدین و اطرافیان و ارتباط غیر دوستانه افراد جامعه با یکدیگر میتواند از کودک فردی بسازد که به هیچ یک از حقوق و روابط اجتماعی سایرین احترامی نمیگذارد. بازی با کودکان، یکی از مؤثرترین شیوههای آموزشی است که منجر به رشد عواطف و احساسات و نیز اجتماعی شدن کودک میشود. بازیهای کودکانه علاوه بر جنبه سرگرمی باید تجربیات ارزشمندی را نیز در اختیار کودکان قرار داده و بازدهی لازم را داشته باشند. بازی با عروسک یا انواع ماشینهای اسباب بازی از جمله بازیهایی هستند که طی صدها سال، کودکان را سرگرم کردهاند ولی در سالهای اخیر، رواج بازیهای رایانهای، امکان تحرک بالا را از کودکان گرفته و آنها را به افرادی بیتحرک تبدیل کرده است. کارشناسان کودک توصیه میکنند، بازیهای فکری، خانه سازیها و پازلهای گوناگون نیز علاوه بر اینکه میتوانند وقت کودکان را به طور مفید پر کنند، مهارتهای فکری کودکان را نیز افزایش داده و ذهنی خلاق پدید میآورند.
منبع: ایران
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها