به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از نیویورکتایمز، هیلاری کلینتون که در حال حاضر کاندیدای اصلی دموکراتها برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا است، از سطح کمسابقهای از اقبال عمومی در بین دموکراتها برخوردار است بهگونهای میتوان انتظار داشت بدون مواجه شدن با چالشی جدی وارد دور نهایی رقابتها شود.
اما انتخابات عمومی یک ماجرای متفاوت است، به گونهای که کلینتون ممکن است به پیروزی دست نیابد و به آسانی شکست بخورد.
پس از انتخاب دوباره اوباما به ریاست جمهوری آمریکا، باور به این موضوع عمومیت داشت که کلینتون به صورتی غیرعادی یک نامزد نیرومند در انتخابات آتی ریاست جمهوری است، امری که نظرسنجیهای نیز مؤید آن بود. میزان اقبال عمومی به کلینتون طی دوران تصدی پست وزارت خارجه آمریکا در مقطعی حتی به حدود 65 درصد نیز رسید. در نظرسنجیها میزان محبوبیت و اقبال عمومی به وی حتی در مناطقی همچون ایالت تگزاس نیز از کاندیداهای محلی پیشی گرفت. این شرایط به شکلگیری این فرض انجامید که دموکراتها حتی با وجود نوسان مقبولیت خود در بین بخشهای روبهرشد رأیدهندگان آمریکایی همچون جوانان سفیدپوست و رنگینپوست، در انتخابات ریاست جمهوری آتی از مزیت خاصی بهرهمند هستند.
اما کلینتون نمیتواند همچون یک آیزنهاور دیگر برای دموکراتها شود، کسی که در سالهای پس از جنگ جهانی دوم توانست پیروزی آسانی را از آن خود کند. محبوبیت کلینتون طی دو سال گذشته به طور قابل توجهی کاهش یافته و از بین رفته است. حتی در زمانی که کارزارهای انتخاباتی آغاز به کار کنند، یا یک بار دیگر به علت کمکهای مالی خارجی به "بنیاد کلینتون" و ماجرای استفاده از ایمیل شخصی در جایگاه وزیر امور خارجه مورد مداقه و پرسوجو قرار گیرد، میزان حمایت از وی میتواند بیش از پیش کاهش یابد.
همانگونه که بسیاری از تحلیلگران پیشبینی کردهاند، نرخ بالای اقبال عمومی به وی ناپایدار است - محبوبیت وی محصول دوران صدارت وی به عنوان ارشدترین دیپلمات آمریکایی بود، که تا حدودی از وی در مقابل انتقادات سیاسی داخلی محافظت میکرد، از زمانی که وی در اوایل سال 2013 پست وزارت خارجه را ترک کرد، میزان اقبال عمومی به وی به شدت کاهش یافت - خاصه از زمانی که به عنوان یک نامزد احتمالی دموکراتها در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 مطرح شده است.
نتایج نظرسنجی نشان میدهد میزان اقبال عمومی به وی به زیر 50 درصد رسیده است، و در این شرایط یک کاندیدای تقریبا معمولی برای ریاست جمهوری است. این ارقام مشابه میزان محبوبیت میت رامنی و باراک اوباما در اواخر سال 2012 است.
انتهای پیام/ع