به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، بزرگترین و مستحکمترین قلعه اسماعیلیان در ایران در 3 کیلومتری شمال شرقی شهر رازمیان - مرکز بخش رودبار شهرستان - قرار دارد که درههای عمیق نینه رود و لمه در دسترسی به آن را از شرق و غرب غیرممکن ساخته اند و تنها از دو دروازه شمالی و جنوبی میتوان به دژ وارد شد.
شیب کوه که از شمال به جنوب کشیده شده و اختلاف دو سطح آن به 150 متر میرسد حدود 480 متر طول دارد و پهنای قلعه بیش از 190 متر است، تاریخ بنای اصلی قلعه را به پیش از اسلام نسبت میدهند و پس از تصرف آن در شب چهارشنبه بیستم ذی القعده سال 489 هجری توسط کیابزرگ امید بازسازی شده و توسعه یافته است.
این قلعه حتی از دژ الموت نیز مستحکمتر بوده چراکه قلعه لمبسر بر بالای کوه وسیع و مسطحی که به واسطه رودهای اطراف در دامنههای غربی، شرقی و جنوبی از رشته کوههای اطراف جداست قرار گرفته از طرفی از سه جهت دارای پرتگاههای مخوف و غیر قابل نفوذ بوده و از طرف دیگر وسعت زیاد آن، اجازه کشت به اهالی آن را داده بود در نتیجه امکان محاصره و تصرف آن بسیار دشوار به نظر می رسیده است.
دیوارههای عظیم دولایه با ارتفاعی افزون بر 10 متر از سنگهای بسیار بزرگ، ساختمان اصلی در بخش شمالی دژ با دیوارهایی به قطر 120 سانتی متر از سنگ تراشیده، مخازن عظیم و شگفت آور آب و غلات در جنوب و جنوب شرقی قلعه، چند برج و سیستم آبرسانی که هر بیننده و گردشگری را به حیرت وا میدارد، از آثار بهجای مانده در دژ لمبسر است.
قسمتی از دیوارههای بهجا مانده در اطراف قلعه سوالی را در ذهن هر گردشگر و بیننده ایجاد میکند به راستی چند صد سال قبل با چه امکاناتی و با چه جرأت و دقتی این دیوارها را بدین گونه برپا کرده اند؟ به گونهای که هنوز هم بعد از این همه سال این چنین استوار ایستادهاند.
قلعه لمبسر به واسطه موقعیت و اهمیت خاص خود در دوره تسلط اسماعیلیه شهرت پیدا کرده و پس از قلعه الموت مهمترین قلعه بشمارمی رفته است.
غیر از بناهایی که شرح داده شد، اتاقهای دیگری دارای طاقهای ضربی در داخل باروی قلعه دیده میشود که نیمی از آنها هنوز در زیر سنگ و خاک قرار دارد. مسیر جاده قلعه لمبسر بعد از عبور از روستاهای با جاذبه گردشگری الموت بخش رودبار شهرستان، در 55 کیلومتری شمال قزوین واقع شده است.
انتهای پیام/ آ