به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم به لوزان، چهار روز از مذاکرات هستهای لوزان2 در سوئیس میگذرد و دیدارهای مکرری در سطح وزرا، معاونین و حتی در سطح 1+5 برگزار شده است.
مقام ایرانی دیروز اعلام کرد هنوز دو مورد لغو تحریمهای سازمان ملل و تحقیق و توسعه سانتریفیوژها از موارد اختلافی باقیمانده هستند.
به نظر میرسد طرف مقابل بعد از برگزاری دهها دور مذاکره داخلی و همچنین نشست با ایران هنوز از اختلافات داخلی رنج میبرد و همین امر باعث شده تا روند مذاکرات با کندی پیش رود.
اما رئیس دستگاه دیپلماسی ایران هم دیروز در سخنانی به وجود اراده سیاسی در بالاترین سطح از جانب ایران اشاره کرد و گفت: من احساس میکنم که ما حتماً میتوانیم به راهحلها دست پیدا کنیم. ولی دستیابی به راهحل نیاز به اراده سیاسی از سوی طرف مقابل دارد.
رویترز نیز نوشت مقامهای غربی و ایرانی آگاه به مذاکرات هستهای بین ایران و قدرتهای جهانی با احتیاط در این خصوص اظهار نظر کردهاند که دو طرف هنوز بر سر چارچوب اصلی پیمان هستهای و جزییات مربوط به آن، به توافق نرسیدهاند و مذاکرات همچنان ادامه دارد.
این خبرگزاری انگلیسی همچنین به نقل از مقامات ایرانی و غربی بهدروغ تأکید کرد که ایران و قدرتهای جهانی برای دستیابی به یک پیمان 2 تا 3صفحهای با ارقام خاص که احتمالاً پایه و اساس یک توافق بلندمدت برای حل و فصل مسئله هستهای خواهد بود، نزدیک شدهاند.
یکی از مهمترین ارقام کلیدی در این سند، مدت زمان اجرای توافقنامه خواهد بود که برخی مقامها اعلام کردهاند که مدت زمان اجرای آن بیش از 10 سال خواهد بود. و زمانی که اعتبار اجرای این توافقنامه پایان یابد، دوره نظارت ویژه سازمان ملل از برنامه هستهای ایران خواهد بود.
سیدعباس عراقچی معاون وزیر امور خارجه ایران گفت که یکشنبه احتمالاً نشستی با حضور وزیران خارجه گروه 1+5 در لوزان خواهیم داشت.
علیاکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان گفت: تلاش میکنیم ببینیم که آیا میتوانیم در یکی دو مورد پیچیده به فهم مشترک برسیم یا نه. وی گفت: ما باید قبل از ورود وزرا ببینیم که آیا میتوانیم به این فهم مشترک برسیم.
به نظر میرسد از دو موضوع اختلافی تحریمها و تحقیق و توسعه سانتریفیوژها مورد اول تا حد بسیار قابل توجهی حل شده و موضوع R&D هنوز بر سر آن اختلاف وجود دارد.
با توجه به ورود امروز لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه به لوزان و سابقه منفی پاریس در اختلال در مذاکرات، باید دید آیا اراده سیاسی واقعی که در بالاترین سطح در طرف ایرانی وجود دارد در طرف مقابل نیز وجود دارد یا خیر.
انتهای پیام/*