به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، استقبال از برنامههای نوروزی تلویزیون، طبق انتظار پیش نرفته است. اما همچنان که پیشبینی میشد سریال «حاشیه»، بینندگان زیادی پیدا کرده است و البته ناراضیانی هم دارد.
برنامههای نوروزی امسال تلویزیون، با ماراتنهای چند ساعته برنامههای سال تحویل آغاز شد. برنامههای مشابه به سالهای گذشته با دعوت از ستارگان دنیای سینما و موسیقی و تلویزیون. البته که امسال، تلویزیون مورد غافلگیرکنندهای نداشت، اما انتخابات میهمانان دعوت شده معقولتر و هدفمندتر صورت گرفته بود.
اجرای کامران نجفزاده، خبرنگار واحد مرکزی خبر در برنامه نوروزی شبکه 2، تنها شگفتی خاص تلویزیون در روز اول سال 94 بود که نجفزاده را در قامت یک مجری قابلقبول تلویزیونی هم مطرح کرد.
اما در همان زمانی که ماراتن داغ دعوت از چهرههای عامهپسندتر، تلویزیون ایران را به شدت تحت تاثیر قرار داده بود، شبکه تازه تاسیسی به نام «افق» دست به انتخاب جالبی زده بود: پخش «میهمان مامان»، فیلم خاطرهساز داریوش مهرجویی که یکی از نمایشهای منحصر به فرد واقعی از یک خانواده ایرانی بود. شاید نزدیکترین برنامه تلویزیون در این لحظات.
فارغ از روز اول سال و برنامههای کمکم تکراری شده تحویل سال، مثل همیشه بازار سریالها در نوروز امسال به شدت داغ است. تلویزیون تا نیمه اول سال از دو برگ برنده امسال خود، «کلاه قرمزی» و «حاشیه» مدیری به دلیل تطابق با ایام فاطمیه استفاده نکرد و دو سریال «فوق سری» سریال پلیسی فخیمزاده و «سر به راه» سعید سلطانی را روانه پخش کرد که با نظرات متفاوتی روبرو شد. «سر به راه» تکرار گونه مورد علاقه سریالسازان تلویزیونی، یک معمای کوچک از پیش قابلحدس و یکی دو عشق نافرجام و بفرجام، همراه با توطئههای طماعانه و دخالتهای مادرشوهرانه بود که مطابق انتظار، طرفداران همیگشی این نوع سریالها را هم جلب کرد. اما «فوق سری» فخیمزاده، سریال پلیسی قابلتوجه فخیمزاده طرفداران بیشتری جلب کرده است. فخیم زاده که حالا به نظر میرسد به گونه پلیسیسازی موردنظرش دست پیدا کرده است، سریالی را روانه آنتن نوروزی تلویزیون کرده است که اگر چه مثل موارد پیشین نقل محافل داغ خانوادگی این روزها نشده است، اما تعداد متوسطی از بینندگان را پای تلویزیون کشانده است.
در میان این دو سریال، سریال دیگری به نام «آسمان من» هم سرانجام فرصت پخش از شبکه افق را پیدا کرد. سریالی که مراحل تولید آن در سکوت خبری صورت گرفته بود و تبلیغات دهان به دهان زیادی هم در موردش شده بود. «آسمان من» مربوط به وقایع مربوط به امینت پرواز در خطوط داخلی پروازهای ایرانی بود،موضوع قابلتوجهی که معمولا سریالسازان ایرانی علاقه چندانی برای ورود به آن ندارند، اما محمدرضا آهنج، کارگردان سریال، با وجود انتخاب این سوژه داغ و ملتهب، فعلا در قسمتهای اول، فضایی واقعی برای سریالش تعریف نکرده است و در نتیجه مخاطبی شایسته این موضوع پیدا نکرده است.هر چند که ظاهرا در قسمتهای بعدی قرار است التهاب و هیجان بیشتری وارد کار شود.
اما بزرگترین برگ برنده امسال تلویزیون، سریال جدید مهران مدیری برای شبکه سوم که با حاشیههای فراوانی قبل از پخش مواجه شده بود این روزها به قسمتهای ابتدایی پخش رسیده است. تعریف به شدت سرراست قصه و استفادههای از کلیشههای بسیار عامهپسند نشان میدهد که مدیری سرمایهگذاری زیادی روی مخاطب پیدا کردن سریالش انجام داده است، اتفاقی که هر چند به نظر میرسد از موفقیت سریالی مثل «مردهزارچهره» همچنان به دور است، اما نسبتا موفق هم بوده است.
هر چند در قسمت اول و دوم کار، حاشیههای فرعی اما جالبی در مورد وضعیت پزشکی در کشور در کار وجود داشت که سبب امیدواری به خروج تلویزیون از ورطه محافظهکاری معمول این سالها و نزدیکی به اتفاقات روز و بطن جامعه داشت، اما خیلی زود این نزدیکی به متن جامعه به فراموشی سپرده شد و در قسمتهای بعدی صرفا به تعریف داستانی کلاسیک و همیشگی بسنده شده است. اتفاقی که احتمالا فشارهای بیرونی سازمان بر آن به شدت موثر بوده است.
«حاشیه» احتمالا انتظارات طرفداران همیشگی مدیری را برآورده خواهد کرد، اما اگر طبق همین روند جلو برود، احتمالا خاطره خوش «معاصر بودن» بعضی سریالهای قبلی مدیری، به خصوص «مرد هزارچهره» را به فراموشی خواهد سپرد.
این 6 قسمت ابتدایی مدیری، البته به شدت از جهت تمایل ظاهری و محتوایی مورد انتقاد هم قرار گرفته است و سادهسازیهای بیش از حد مدیری در ایجاد موقعیتهای طنز خیلیها را به این نتیجه رسانده است که مدیری با شیوه طنز سالهای پیشش دیگر موفقیتی نخواهد داشت و باید پیشروتر شد.
شبکه دوم با «کلاه قرمزی»، سریال همیشگی این سالهای نوروز ظاهرا دوباره مخاطبان زیادی جمع کرده است.آن طور که خود صداوسیما اعلام کرده است «کلاه قرمزی» فعلا پربییندهترین برنامه تلویزیون در ایام نوروز است و ایرج طهماسب ظاهرا برای بینندگان تلویزیون ایران تکراری نمیشود، هر چند که چند قسمت ابتدایی امسال نشان داد که او همچنان از کیسه خلاقیتی که معلوم نیست کی به انتها میرسد در حال استفاده است.
اما آنچه که در میان مجموع برنامههای تلویزیونی امسال جلب نظر میکند، جای خالی بزرگ سریالی مشابه مجموعه «پایتختها» ست. به مدت 3 سال متوالی مجموعه شیرینی به نام «پایتخت» ایام نوروز تلویزیون را کاملا تحت کنترل خود درمیآورد. سریال که اصلیترین ویژگی آن، نزدیکی به فضای واقعی مردم معمولی، اکثریت جامعه ایرانی بود. فضایی که سرانجام به تلویزیون ایران وارد شد و استقبال از آن به شدت باورنکردنی بود.
سریالهای ایرانی امسال، عموما از این فضا، از نمایش مردم معمولی، با داستانهای معمولی اما واقعی به دور بود و به این ترتیب بود که در میهمانیهای خانوادگی امسال کسی از شخصیتهای سریالهای تلویزیونی حرفی نمیزند.
انتهای پیام/