به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،ورزش ایران در سال 1393 خورشیدی فراز و فرودهای گوناگونی را تجربه کرد. ناکامی های فوتبالی، ادامه ی درخشش والیبالیست های ایرانی و حضور به نسبت موفق دیگر رشته های تیمی در رقابت های جهانی، حضور کاروان ورزشی ایرانی در بازی های آسیایی «اینچئون» در کنار شتاب یافتن فرایند خصوصی سازی باشگاه های دولتی، برخورد با تخلف های ورزشی و ... از نقاط عطف ورزش ایران در سالی بود که گذشت.
*** سالی برای موفقیت ورزش های تیمی
طی سال های گذشته به طور معمول از ورزشکاران رشته های فردی مانند کشتی، وزنه برداری و تکواندو انتظار می رفت که در رقابت های آسیایی و جهانی موفق به کسب مدال شوند. با این حال، در بازی های آسیایی2014 اینچئون در کره ی جنوبی، کاروان ورزشی کشورمان موفق شد در برخی رشته های دیگر نظیر تیراندازی، قایقرانی و کبدی و ... نیز به مدال های رنگارنگ دست یابد.
در این سال، والیبال موفق ترین ورزش تیمی بود که توانست با ادامه ی درخشش سال های اخیر توجه ورزشدوستان را به سوی خود جلب کند و با شکست بزرگان این رشته در جهان هواداران پرو پا قرصی برای خود بیابد. کسب مقام چهارم لیگ جهانی سال 2014 و قرارگرفتن در جایگاه ششم مسابقات قهرمانی جهان در لهستان دستاوردهایی خیره کننده و نشان دهنده جایگاه ایران در والیبال دنیا است. همین تیم توانست برای نخستین بار قهرمانی بازی های آسیایی را در کارنامه ی والیبال کشور به ثبت برساند.دیگر رشته های تیمی ما همچون بسکتبال و هندبال نیز در بالاترین سطح رقابت های جهانی حاضر شدند و در کنار هاکی، کبدی (بانوان و مردان) و ... در زمره ی رشته های موفق قرار گرفتند.
*** فدراسیون فوتبال و ناکامی های دنباله دار
در سال 1393 هیچ تیمی به اندازه ی تیم ملی فوتبال خبرساز و پرحاشیه نبود. حضور در جام جهانی 2014 برزیل، مساله ی ماندن یا رفتن «کارلوس کی روش» سرمربی پرتغالی تیم ملی، حذف زودهنگام تیم ملی امید از بازی های آسیایی و ناکامی در جام ملت های 2015 استرالیا مهمترین رویدادهای فوتبالی کشور بود.
هر چند تیم ملی کشورمان در مسابقات جام جهانی برزیل بازی های به نسبت آبرومندانه یی انجام داد ولی در مجموع ناکامی های فوتبالی در عرصه ی ملی و تداوم نتیجه گرفتن باشگاه های ایرانی در آسیا سبب شد فوتبال ایران نتواند نمره ی قبولی دریافت دارد.
یکی از مهمترین انتقادهایی که پس از نتیجه نگرفتن های تیم های فوتبال مطرح شد، معطوف به نامتناسب بودن نتایج نامطلوب با هزینه ها و بودجه ی اختصاصی فدراسیون فوتبال بود. تمرکز بیش از حد به فوتبال از مشکلات دیرپای ورزش کشور به شمار می رود. در این پیوند، همسنجی نتایج رشته های دیگر اعم از انفرادی و تیمی با کارنامه ی ضعیف تیم ملی فوتبال سبب شد کارشناسان مسایل ورزشی نسبت به هزینه های بالا و تمرکز بیش از حد بر فوتبال اعتراض کنند.
نکته ی قابل توجه اینکه در همین رشته ی ورزشی نیز منابع مالی به صورت نامتوازن توزیع و سبب فربه گی و بهره مندی بیش از اندازه ی برخی بخش های فوتبالی شده است. به عنوان مثال، فوتبال پایه و بانوان بی بهره از هزینه های میلیاردی مورد کم توجهی قرار گرفته اند. از دید برخی کارشناسان، تخصیص هزینه های هنگفتی چون حقوق سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال و دستیارانش به فوتبال پایه می توانست با تحول در این بخش، بازده فراوانی در بلند مدت داشته باشد.
با توجه به آنچه گفته شد، ناظران از بایسته های تحول در نگاه به تیم های ورزشی کشور و برقراری توازن در تخصیص بودجه ی ورزشی سخن به میان آورده اند؛ بایسته یی که به نظر می رسد مسوولان ورزشی کشور نیز بر آن تاکید دارند و به دنبال تمرکززدایی بر فوتبال هستند.
*** شتاب گرفتن فرایند خصوصی سازی باشگاه های سرخابی
یکی از خبرسازترین رخدادهای ورزش ایران در سال 1393، بحث خصوصی سازی 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس تهران بود. با وجود اینکه مسوولان دولت های گذشته همواره تاکید داشتند که براساس اصل 44 قانون اساسی، باشگاه های دولتی باید به بخش خصوصی واگذار شود اما در عمل هیچ اراده یی برای واگذاری این باشگاه ها به بخش خصوصی وجود نداشت.
بیشتر کارشناسان روی این قضیه اتفاق نظر دارند که اقدام وزارت ورزش و جوانان در تحقق خصوصی سازی باشگاه های دولتی، یکی از مهمترین راهکارهایی است که می تواند 2 باشگاه مطرح کشور را پس از سال ها، از بحران های مدیریتی و اقتصادی نجات دهد. در سال های گذشته این تیم ها به دلیل وابستگی به نهادهای دولتی حیات خلوتی برای رفت و آمد شماری از افراد خاص بوده است تا جایی که شماری از این افراد خاص تلاش کردند با به دست گرفتن اختیار باشگاه های پرطرفدار، منافع فردی و حتی گروهی خود را جست و جو کنند.
هر چند تا امروز واگذاری سرخابی ها به دلیل مشکلات گوناگون محقق نشده و کسی حاضر به شرکت در مزایده ی فروش 2 باشگاه نیست ولی نباید فراموش کرد کلید خوردن این فرایند و تلاش مسوولان برای ایجاد زمینه های آن، خود گام بسیاری مهمی برای کاستن از نقش و سهم دولت در باشگاهداری و فعالیت هایی است که در ورزش جهان به دست بخش خصوصی صورت می گیرد.
*** وزارت ورزش و پیگیری تخلفات
بحث پیگیری تخلفات ورزشی یا فساد در حوزه ی ورزش از اقدام های مهم وزارت ورزش و جوانان در سال 1393 و رویدادی قابل توجه بود. هر چند بسیاری از مسوولان ما به جای کاربرد واژه ی فساد در ورزش از اصطلاح تخلف استفاده می کنند اما پر واضح است که یکی از مهمترین مشکلات دامن گیر تیم های ورزشی بحث فساد است. توجه و تمرکز بیش از اندازه بر فوتبال و چرخه ی مالی قابل توجه این رشته ی ورزشی سبب شده بیشترین فساد در فوتبال نمایان شود.
یکی از این نمونه های بارز فساد در فوتبال، تخلف بازیکنانی بود که بدون انجام خدمت وظیفه یا دیگر بدیل های آن، کارت معافیت از خدمت برای خود مهیا کرده بودند. افشای تخلفات این بازیکنان سر و صدای زیادی به پا کرد. برخی از کارشناسان و مسوولان قضایی کشور بر این باورند آنچه باعث گسترش این گونه تخلفات بین ورزشکاران شده، رشد فساد و رابطه بازی است که ما ابتدا باید آنها را بخشکانیم بعد به فکر تنبیه بازیکنان خطاکار باشیم.
به رغم برخی برخوردهای قانونی (اما گزینشی) با بازیکنان خاطی، در نهایت مشخص نشد صدور کارت های معافیت جعلی از کدام منبع صورت گرفته است؛ مساله یی که هنوز برای افکار عمومی و ورزشدوستان معمایی ناگشوده به شمار می رود.
*** کلاف سردرگم حق پخش مسابقه های ورزشی
مسایل مربوط به پرداخت حق پخش مسابقه های ورزشی در رسانه ی ملی در سال 1393 نیز خبرساز شد. در شرایطی که باشگاه های حرفه یی در جهان بخش زیادی از درآمدهای خود را از راه فروش حق پخش و تبلیغات آن تامین می کنند، تیم های ایرانی هنوز در خم کوچه ی اول مانده اند. در برابر مطالبه ی مسوولان ورزشی در زمینه بهره مندی از حق پخش رقابت های گوناگون، رسانه ی ملی حاضر نیست رقم درخواستی ورزشی ها را بپردازد؛ موضوعی که به اختلافی بزرگ بین فدراسیون های ورزشی و صدا و سیما تبدیل شده است.
یکی از بندهای ویژه ی کنفدراسیون فوتبال آسیا برای حرفه یی شدن لیگ و میزبانی تورنمت های بزرگ بحث حق پخش تلویزیونی است. با وجود این، رسانه ی ملی همچنان بر موضع خود پافشاری دارد و همین مساله یکی از دلایل ناکامی ایران در کسب میزبانی رقابت های جهانی و آسیایی از جمله جام ملت های آسیای آتی (2019) به شمار می رود.
در این پیوند «علی کفاشیان» رییس فدراسیون فوتبال، شانزدهم اسفندماه و پس از دیدار با «شیخ سلمان» رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) گفت: از آنجا که که صدا و سیما حق پخش برخی دیدارهای لیگ قهرمانان آسیا را به شرکت «WSG» اسپانسر (حامی مالی) تلویزیونی AFC پرداخت نکرده، شیخ سلمان هم به فدراسیون فوتبال ایران هشدار داده است اگر تا پایان فصل کنونی لیگ فوتبال مشکل حق پخش تلویزیونی حل نشود، همه ی نمایندگان ایران از لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته خواهند شد و از فصل آینده در بهترین حالت نمایندگان ایران تنها اجازه ی حضور در رقابت های درجه ی 2 و سه آسیایی را خواهند داشت.
*** ناداوری ها و ضعف دیپلماسی ورزش
در سال 1393 رخدادهایی برای تیم های ورزشی کشورمان به وقوع پیوست که نشان از ضعف دیپلماسی ورزشی ایران داشت. در این پیوند، «محمود گودرزی» وزیر ورزش و جوانان پنجم اسفندماه در نشست شورای هماهنگی نمایندگان ایران در مجامع بین المللی ورزشی با اشاره به اختلاف های درونی فدراسیون های ورزشی که منجر به از دست دادن کرسی های بین المللی شده، بر لزوم رفع چالش هایی از این دست تاکید کرد.
یکی از ملموس ترین نشانه های ضعف ایران در تصمیم گیری های مجامع ورزشی بین المللی، در جریان رقابت های جام ملت های آسیا نمایان شد. تیم ملی فوتبال عراق در حالی در مرحله ی یک چهارم نهایی توانست تیم ایران را از دور رقابت ها خارج کند که این تیم از بازیکنی دوپینگی استفاده کرده بود ولی پس از اعتراض مسوولان فدراسیون فوتبال کشورمان به کمیته ی انضباطی فدراسیون فوتبال آسیا هیچ اتفاق خاصی رخ نداد.
به باور بسیاری از کارشناسان، ورزش اکنون به ابزاری برای قدرت نمایی کشورها تبدیل شده که بخشی از این قدرت نمایی در مجامع جهانی ورزشی آشکار می شود. در سال های گذشته ورزشکاران رشته هایی چون کشتی، تکواندو، بوکس و ... قربانی بازی های پشت پرده ی فدراسیون های آسیایی و جهانی بوده اند و بارها به رغم شایستگی هایشان از ایستادن بر سکو و دستیابی به مدال بازمانده اند. این در حالی است که اقدام مثبت و کارآمدی برای افزایش وزن ایران در مجامع ورزشی طی سال های گذشته صورت نگرفته است.
*** فرجام سخن
به هر ترتیب سال ورزشی1393 با تلخی ها و شیرینی های خود به پایان رسید و جامعه ی ورزش کشور چشم انتظار روزهای بهتری در زمینه ورزش ملی و نیز باشگاهی است.
آنچه مشخص است ورزش کشور پس از پشت سر گذاشتن آزمون بازی های آسیایی باید خود را برای المپیک 2016 ریودوژانیرو برزیل آماده کند؛ رقابت هایی که کارنامه و عیار ورزش ایران طی چهار سال منتهی به آن را عیان خواهد ساخت.
با توجه به روندهای کنونی این امیدواری وجود دارد که با ایجاد توازن در توجه به رشته های ورزشی گوناگون و سرمایه گذاری بر ورزش های مدال آور، ایران بتواند دستاوردهای بیشتری نسبت به رقابت های پیشین المپیک کسب کند و در زمینه های دیگر ورزشی نیز تیم ها و ورزشکاران ایرانی در صحنه های بین المللی درخشانتر ظاهر شوند.
منبع:ایرنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها