به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، «ملاک سنجش توافق خوب»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم محمد صفری است که در آن می خوانید؛
گفت وگوهای هسته ای ایران و 1+5 در روزهای تعطیلات نوروزی به گونه ای پیش رفت که اکنون و پس از توافق اولیه، به بیانیه لوزان منجر شده است.
جمهوری اسلامی ایران در سال های گذشته که با احتساب گفت وگوهای پیشین اکنون نزدیک به 12 سال است بر سر حق قانونی فعالیت های صلح آمیز هسته ای گفت وگو می کند، بر این موضوع تأکید و اصرار داشته است که فعالیت های هسته ای ایران در چارچوب قوانین آژانس بین المللی انرژی اتمی است و هیچ انحرافی هم از آن نداشته است.
در مقابل، آمریکا و کشورهای اروپایی 1+5 اصرار داشته اند که ایران در این زمینه انحراف داشته و در کنار آنها رژیم جعلی اسرائیل هم آتش بیار معرکه بر این ادعا پافشاری داشته و البته اکنون هم پس از بیانیه «لوزان» از آن ناخشنود است و حتی خشمگین. مدعیان انحراف در فعالیت های هسته ای ایران، هیچگاه اسناد و مدارک ادعای خود را ارائه ندادند، چون به هیچ عنوان سند و مدرکی نداشتند تا ثابت کنند، فعالیت های هسته ای ایران غیرصلح آمیز است و جمهوری اسلامی در تلاش برای ساخت بمب هسته ای است.
جمهوری اسلامی ایران در سال های گذشته هم همکاری های لازم و حتی فراتر از آن را با کشورهای غربی مدعی، انجام داد و حتی در مقطعی همه فعالیت های هسته ای خود را تعلیق و تعطیل کرد. اما وعده های کشورهای غربی در آن زمان عملی نشد و با دستور رهبر معظم انقلاب، تأسیسات هسته ای ایران فک پلمب شد و برگ ننگینی از بی اعتمادی و دروغگویی غرب در تاریخ به ثبت رسید.
پس از آن هم در دولت نهم و دهم گفت وگوها ادامه داشت و هر بار با زیاده خواهی های غرب که به شش کشور افزایش یافت، نتیجه ای به دست نمی آمد، اما تیم مذاکره کننده هسته ای، هیچگاه زیربار خواسته های غیرقانونی و نامتعارف آنها نرفت. کشورهای غربی عضو 1+5 همواره در آن زمان از این موضوع ناخشنود بودند چون انتظار وتوقع داشتند که تهدیدات و تحریم ها، باید ایران را وادار به پذیرش خواسته های آنها کند. 7 سال گفت وگوهای ایران و 1+5 گرچه به نتیجه نرسید، اما نشان داد که نه فشارها و نه تهدیدات اقتصادی کارساز است و نه تهدیدات و فشارهای نظامی کارآمد.
تحریم های غرب علیه ایران بخش کوچکی از مشکلات اقتصادی کشور است. اقتصاد دانان مطرح کشور هم، بر این موضوع تأکید دارند و گفته اند تحریم های اقتصادی علیه ایران تنها 5 درصد بر وضعیت اقتصادی تأثیر داشته است و بقیه مشکلات، به خاطر برنامه ها و ساختارهای اقتصادی است که در کشور دنبال می شود. این که تصور شود اگر تحریم های غرب علیه ایران لغو یا تعلیق شود، اوضاع اقتصادی سامان می باید، یک برداشت اشتباه از اوضاع اقتصادی کشور است. تنها راه بهبود شرایط اقتصادی اتکا به داشته های داخلی، اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید داخلی است. چشمداشت به رفع تحریم ها و نشان دادن وابستگی به آنها، طرف مقابل را ذوق زده می کند و باعث می شود که تأکید کند، فشارهای تحریم های اقتصادی باعث شد تا ایران پای میز مذاکره بنشیند و مجبور به توافق شود، که اگر چنین نکته ای در افکار عمومی جهان القاء شود، امتیازی برای آمریکا و غرب خواهد بود.
اما، درست است که در ادوار و دولت های گذشته توافقی میان ایران و 1+5 به دست نیامد، اما جمهوری اسلامی ایران به فعالیت های صلح آمیز هسته ای خود هم ادامه داد و دستاوردهای بزرگی هم به همراه داشت. در واقع همین دستاوردهای بزرگ هسته ای باعث شد تا آمریکا و غرب، بر روی مذاکرات هسته ای بیشتر متمرکز شوند و روند توافق را سرعت بدهند.
پس از آغاز دور تازه گفت وگوهای هسته ای در دولت تدبیر و امید، بارقه هایی از توافق دیده شد و حتی توافق اولیه را باعث شد که پس از گذشت نزدیک به دو سال اکنون به بیانیه لوزان تبدیل شده است.
ملاک برای هر توافقی باید، منافع ملی، خواسته مردم و البته، راهکارها، توصیه ها و سیاست هایی باشد که رهبر معظم انقلاب اسلامی در این یکسال و اندی گذشته در دیدارهای عمومی مطرح کرده اند.
اگر بیانیه «لوزان» و احتمالاً توافقی که در چند ماه آینده خواهد شد، با شاخص ها و ملاک هایی که رهبر معظم انقلاب بیان کرده اند، سازگاری و همخوانی داشته باشد، این یک توافق خوب خواهد بود، اما اگر چنین نباشد مطلوب جمهوری اسلامی نیست.
یکی از نشانه های توافق بردـ برد ابراز رضایت دو طرف از نتیجه ای است که به دست آمده است. غرب به ویژه آمریکا از بیانیه لوزان، ابراز شادمانی و خرسندی کرده اند. البته در این سوی ماجرا هم، خرسندی و رضایت دیده می شود اما برداشت ها، تفسیرها و اظهار نظراتی که درباره این بیانیه مطرح می شود، چیز دیگری می گوید.
در حالی که سایت وزارت خارجه آمریکا اقدام به انتشار جزئیات توافق هسته ای با ایران کرده است، در آن مواردی را عنوان کرده که با روح گفته های مقامات ارشد دولت از جمله آقای رئیس جمهور و وزیر خارجه در تضاد است.
در گزارشی که وزارت خارجه آمریکا منتشر کرده و با نام جزئیات توافق هسته ای خطاب شده، هیچ مطلبی درباره لغو یکباره همه تحریم هایی که علیه ایران اعمال شده دیده نمی شود، در حالی که آقای ظریف تأکید کرده است که پس از توافق نهایی همه تحریم هایی که به خاطر موضوع هسته ای علیه ایران وضع شده لغو خواهد شد و قطعنامه ای هم در شورای امنیت سازمان ملل تصویب می شود.
آمریکایی ها ملاک خود را گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داده اند. آژانس در سا ل های گذشته با گزارش های دوپهلوی خود، باعث تأخیر در رسیدن به توافق هسته ای شده است. آژانس در بندی می گوید ایران همکاری خوبی با آژانس و بازرسان داشته است و فعالیت های هسته ای خود را شفاف تر کرده و انحرافی دیده نمی شود و دربندی دیگر می گوید، نمی توانیم بر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران صحه بگذاریم.
اگر آژانس بین المللی انرژی اتمی که ملاک و معیار قرار گرفته است، تحت تاثیر فضاسازی، القائات و دستوراتی قرار بگیرد و در یکی از گزارش هایش شیطنت کند و همان جمله را بگنجاند تکلیف توافق هسته ای چه خواهد شد؟! ضمن این که اعلام شده است تحریم ها پس از توافق نهایی لغو نمی شود بلکه تأکید هم شده است که تحریم ها همچنان باقی خواهد ماند این سخن اوباما است.
رهبر معظم انقلاب درباره تحریم ها گفته اند; «رفع تحریم ها جزو موضوع مذاکره است نه نتیجه مذاکره، مسئولان ما صریحاً گفتند که رفع تحریم ها باید بدون هیچ فاصله ای در هنگام رسیدن به توافق انجام شود.»
حقوق هسته ای ایران که یکی از مهمترین مسائل گفت وگوهای هسته ای است، گرچه در بیانیه لوزان مورد تأکید قرار گرفته و این یکی از دستاوردهای خوب تیم هسته ای است، اما با تغییرات و محدودیت هایی همراه شده است. در این زمینه آیا توازنی وجود دارد؟ در قبال اقداماتی که جمهوری اسلامی باید انجام دهد، ما به ازای آن، تراز است؟
آیا همانگونه که رهبر معظم انقلاب تاکید کرده اند، توافق هسته ای یک مرحله ای است یا بیانیه لوزان توافق بر سر کلیات است و قرار است تا تیرماه بر سر جزئیات گفت وگو شود؟
کاهش سانتریفیوژ ها هم نکته ای است که در گزارش وزارت خارجه آمریکا به آن اشاره شده است، در حالی که رهبر انقلاب در سخنانی گفته اند، به 190 هزار سو نیاز داریم که براساس سانتریفیوژهای دسته بندی شده، ایران اکنون به 190 هزار سانتریفیوژ نیاز دارد که اگر نسل جدید باشد، تعداد آنها کاهش خواهد یافت، اما گزارش وزارت خارجه آمریکا، حق ایران برای داشتن سانتریفیوژ را به 6104 دستگاه کاهش داده است، که اکنون 19 هزار سانتریفیوژ در ایران وجود دارد.
و اما باز هم موضوع تحریم ها، حضرت آیت الله خامنه ای در دیدار نوروزی مردم در مشهد مقدس فرمودند، «این که آمریکایی ها تکرار می کنند ما با ایران قرارداد می بندیم بعد نگاه می کنیم اگر عمل کردند تحریم ها را برمی داریم، ما این را قبول نداریم. این خدعه آمریکایی است.» همین موضوع و خواسته در بیانیه و گزارش وزارت خارجه آمریکا با تأکید دیده می شود. این موضوع به خاطر این که ساختار آژانس مستقل نیست و وابستگی شدید آن به سیاست های آمریکا بسیار آشکار است و نمی تواند مورد اعتماد و اطمینان باشد.
در هر صورت، هر آنچه که در توافق نهایی و یا بیانیه لوزان گنجانده شده، ملاک و سنجش توافق خوب برای ایران، همان مواردی است که مقام معظم رهبری مطرح کردند. این موارد در برگیرنده خواسته های جمهوری اسلامی ایران و قاطبه مردم کشورمان است. لغو همه تحریم ها و به رسمیت شناختن حقوق هسته ای ایران خواسته به حقی است که غرب و آمریکا نمی توانند از آن تخطی کنند.
و اما زحمات تیم مذاکره کننده هسته ای را نباید نادیده گرفت. در این مدت به ویژه در این چند روز گذشته که همزمان بود با تعطیلات نوروز آنها گفت وگوهای سنگین و طاقت فرسایی را با طرف مقابل داشتند. خدا قوت و خسته نباشید.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها