به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، «ایمل فیضی» سخنگوی حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان در یادداشتی در «جامعه باز»، اعلام حمایت دولت کابل از حمله عربستان به یمن را اشتباه دانست.
متن کامل یادداشت در ادامه آمده است:
ریاستجمهوری افغانستان تحت فشار عربستان سعودی در رابطه با وضعیت جاری در یمن، با انتشار اعلامیهای گفته است که دولت افغانستان «در صورت بروز هرنوع تهدید»، در دفاع از سرزمین مقدس حرمین شریفین «با تمام نیرو در کنار دولت عربستان» سعودی قرار خواهد داشت. همچنین در این اعلامیه، از جانب دولت افغانستان، از نظام و حکومت یمن نیز حمایت به عمل آمده است که اعلام چنین موضعگیری، به معنای حمایت افغانستان از سیاست مداخله نظامی عربستان سعودی در یمن و تقابل آن با ایران تلقی میشود.
رئیس جمهور «غنی» در تاریخ 30 مارس با ملک سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان سعودی تلفونی گفتوگو کرد. به نظر میرسد که در جریان سفر اخیر رئیسجمهور غنی به عربستان سعودی و به ادامه آن تماسهای اخیر بین دو کشور، رهبری افغانستان را تحت فشار قرار داده باشد تا در مورد یمن از موضع عربستان سعودی با انتشار یک اعلامیه، حمایت خود را رسماً اعلام کند. ملک سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه جدید عربستان سعودی به دلیل دفاع در مقابل تهدیدات رو به افزایشی که کشورش در داخل و خارج با آنها مواجه است، سیاست مداخله نظامی در یمن و در شبهجزیره عربستان را در اولویتهای کاریاش قرار داده است.
موضوع بحران یمن -مداخله و نقش عربستان سعودی در آن- تقابل قدرتهای منطقه برای دفع گسترش نفوذ یکدیگر در منطقه است. حکومت افغانستان نباید تحت فشار عربستان سعودی، این موضوع سیاسی را با یک شعار مذهبی که «دفاع از سرزمین مقدس حرمین شریفین دَین هرمسلمان است»، مطرح کند.
سرزمین مقدس حرمین شریفین تحت هیچ نوع مداخله نظامی بیرونی قرار نگرفته است.
عربستان سعودی سابقه مداخله در امور یمن را در کارنامهاش دارد. یکی از تاکتیکهای سعودیها، از گذشته همین بوده است که اقوام سنی در جنوب یمن را علیه حوثیهای آن کشور تحریک و تشویق کنند. در دهه نود، سعودیها، شورشیان جنوب یمن را علیه رئیسجمهور سابق، عبدالله صالح، از لحاظ مالی و تسلحاتی حمایت قوی میکردند. در طول یک دهه گذشته، عربستان سعودی بارها درگیر جنگهای سرحدی با حوثیهای یمن شده و علیه آنها از حملات هوایی استفاده کرده است.
دلایل مختلفی برای مداخله نظامی عربستان سعودی در یمن وجود دارد که مهمترین آنها، ناسیونالیسم سعودی، نفوذ رو به افزایش ایران در منطقه و اختلافات داخلی عربستان سعودی (وجود10 تا 15 درصد شیعه مذهب نفوس کل عربستان سعودی در مناطق پر از نفت آن کشور و احتمال نافرمانی آنها) میباشد.
شیعیان حوثی، نفوذ قابل ملاحظهای در یمن دارند و از حمایت عبدالله صالح، رئیسجمهور سابق یمن و یک بخش مهم از ارتش آن کشور برخوردارند. بر اساس چنین دلایلی، هرنوع مداخله نظامی عربستان سعودی در یمن و ائتلاف کشورهای عربی تحت رهبری عربستان سعودی، هرگز به حل بحران مشروعیت در یمن نمیانجامد. احتمال قوی وجود دارد که مداخلات بیرونی در یمن و بحران کنونی آن کشور، منطقه را به یک جنگ گسترده بکشاند.
منافع افغانستان ایجاب نمیکند که خود را در منازعات فرقهای، کشمکشهای قدرت و رقابتهای منطقهای ایران و کشورهای عضو شورای همکاریهای خلیج فارس (GCC) دخیل بسازد و طرفدارانه اعلام موضع کند. حمایت پاکستان، کشور همسایه افغانستان، از عربستان سعودی در قبال یمن به دلیل اهمیت و عمق روابط و همکاریهای نظامی این دو کشور است. اما موضع کنونی پاکستان در برابر عربستان سعودی، نمیتواند مثال خوبی برای افغانستان باشد.
افغانستان در بیش از یک دهه گذشته توانست روابط خود را عملاً با کشورهای رقیب منطقه و جهان برقرار کند. طی سالهای گذشته، روابط افغانستان با کشور همسایه، جمهوری اسلامی ایران، هرگز تحت تأثیر روابط کابل با غرب، بخصوص آمریکا، قرار نگرفت. مقامات آمریکا در مواردی حتی مانع سفر رئیسجمهور سابق افغانستان به تهران شدند و از او رسماً خواستند تا سفرش را به ایران لغو کند؛ اما با وصف آن، بازهم حکومت حامد کرزی توانست تا یک رابطه مستقل را میان کابل و تهران ایجاد و تقویت کند. با درنظرداشت موضع جمهوری اسلامی ایران در قضیه یمن و دیگر جریانات در منطقه، موضعگیری طرفدارانه افغانستان به نفع عربستان سعودی میتواند به گسترش بینظیر روابط کابل و تهران که در یک دهه گذشته رونق یافته است، صدمه جدی وارد کند.
حکومت افغانستان نباید تحت فشار عربستان سعودی قرار میگرفت؛ بلکه با حفظ بیطرفی و یک دیپلماسی فعال، تنها در مورد راهحل صلحآمیز بحران یمن از طریق مذاکرات جناحهای درگیر و مداخله سازمان ملل متحد تأکید میکرد. با توجه به وضعیت جاری در این کشور، مداخلات خارجی، تروریسم و جنگ تحمیلشده از بیرون به افغانها، افغانستان نباید بیشتر صحنۀ رقابت قدرتهای منطقه و همسایگانش باشد و عدم توازن در سیاست خارجی افغانستان در قبال کشورهای منطقه، میتواند عواقب ناگواری را برای افغانستان در پی داشته باشد.
انتهای پیام/.