به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از رویترز، تحریم ها اعمال شده علیه ایران، موجب کاهش صادرات نفت این کشور شده است. مذاکرات بین ایران و قدرت های جهانی در صورت موفقیت می تواند به کاهش تحریم ها علیه این کشور بینجامد.
در این گزارش نگاهی داریم به جزئیات تحریم های وضع شده علیه ایران از سوی آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل در طی سال های گذشته.
تحریم های آمریکا
اولین تحریم ها پس از آن اعمال شد که دانشجویان ایرانی در سال 1979 سفارت آمریکا در تهران را تسخیر کردند و دیپلمات های آمریکایی را به گروگان گرفتند.
بر اساس تحریم تجاری اعمال شده در آن زمان، محصولات ایرانی به استثنای هدایای کوچک، کالاهای اطلاعاتی، مواد غذایی و برخی فرش ها اجازه واردات به آمریکا را نداشتند.
در سال 1995، بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا یک دستور اجرایی صادر کرد که به موجب آن شرکت های آمریکایی از سرمایه گذاری در نفت و گاز ایران و تجارت با این کشور منع شدند. در همان سال، کنگره آمریکا قانونی را تصویب و تحریم هایی را بر شرکت های خارجی ای که بیش از 20 میلیون دلار در سال در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری می کردند اعمال کرد. بر اساس این تحریم ها، شهروندان آمریکایی از تجارت مستقیم یا غیر مستقیم با بخش نفت ایران، دولت این کشور و افراد مرتبط با بخش نفت ایران یا هر گونه تامین مالی آن منع شده بودند. شرکت های آمریکایی نیز از سرمایه گذاری در صنایع نفت و گاز ایران یا تجارت با آنها منع شدند.
در ادامه و چند سال اخیر تحریم های جدیدی وضع شد که به ویژه کشورهای ثالث را هدف قرار داده است. تحریم های آمریکا می تواند شرکت ها و افراد خارجی ای را که با بخش انرژی ایران معامله می کنند هدف قرار دهد. البته استثنائاتی برای کشورهایی که در حال کاهش واردات نفت خود از ایران هستند در نظر گرفته شده است.
تحریم های آمریکا همچنین می تواند موسسات مالی ای را که در تراکنش های مرتبط با شرکت های ایرانی و نهادهای دولتی این کشور از جمله بانک مرکزی ایران، سپاه پاسداران، شرکت ملی نفت ایران و شرکت تابعه آن نفتیران اینترترید دخالت دارند، هدف قرار دهد.
شرکت ها و اشخاصی که این تحریم ها را نقض کنند، با جریمه های سنگین، بلوکه شدن دارایی ها و ریسک محروم شدن از سیستم بانکی دلاری یا حتی قرار گرفتن در لیست سیاه مواجه خواهند شد.
دیگر تحریم های آمریکا، شهروندان این کشور را از همکاری با مجموعه ای از صنایع ایران از جمله فلزات گرانبها، کشتیرانی و عملیات بندری منع می کند.
بخشی از تحریم ها مرتبط با فعالیت های هسته ای ایران هستند، در حالی که بخشی دیگر بر آنچه واشنگتن نقض حقوق بشر، حمایت از تروریزم یا مداخله در عراق و سوریه می خواند متمرکز هستند.
تحریم های اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا از سال 2007 تاکنون و به بهانه فعالیت های هسته ای ایران به تدریج تحریم ها علیه ایران را سخت تر کرده اند. این تحریم ها عبارتند از:
ممنوعیت صادرات و واردات تسلیحات
ممنوعیت صادرات و واردات کالاها و فن آوری های مرتبط با غنی سازی هسته ای یا سیستم های تسلیحات هسته ای
تحریم سرمایه گذاری اتباع و شرکت های ایرانی در معادن اورانیوم و تولد مواد و فن آوری هسته ای در داخل اتحادیه اروپا
تحریم واردات نفت خام، فرآورده های نفتی و گاز طبیعی از ایران و فعالیت های مالی و بیمه ای مرتبط با آن. هیچ تانکر نفتی یا پتروشیمی ای به ایران خدمات ارائه نخواهد داد (اقدامات مرتبط با بیمه و حمل و نقل نفت ایران بر اساس توافق موقت ژنو به حالت تعلیق درآمد.)
ممنوعیت واردات محصولات پتروشیمی از ایران (که بر اساس توافق موقت ژنو تعلیق شد)
ممنوعیت صادرات و واردات کالاها و فن آوری هایی که دارای کاربرد دوگانه نظامی و غیرنظامی هستند.
ممنوعیت صادرات تجهیزات و فن آوری های کلیدی برای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی ایران
ممنوعیت سرمایه گذاری در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی ایران
اعضای اتحادیه اروپا هیچ تعهد جدیدی را در زمینه حمایت مالی از تجارت با ایران عهده دار نخواهند شد.
کشورهای اتحادیه اروپا از اعطای امتیازات یا وام های انحصاری به دولت ایران منع شده اند. منع ارائه خدمات بیمه ای به دولت ایران و شرکت های ایرانی (به استثنای بیمه سلامت و سفر)
تجارت طلا، فلزات گرانبها و الماس با نهادهای عمومی ایران و بانک مرکزی این کشور ممنوع است (ممنوعیت تجارت طلا و فلزات گرانبها به موجب توافق موقت ژنو تعلیق شده است)
عدم تحویل پول ایرانی و سکه به بانک مرکزی ایران
ممنوعیت نقل و انتقالات مالی با بانک های ایرانی، مگر اینکه پیشاپیش به صورت ویژه مجوز کسب کرده باشد. پرداخت ها می تواند در موارد مشخصی همچون تجارت مواد غذایی و دارویی مجاز باشد. (آستانه های جدیدی برای اعطای مجوز به موجب توافق موقت ژنو اعمال می شود)
ممنوعیت بانک های ایرانی برای افتتاح شعب یا فعالیت های مشترک در اتحادیه اروپا. موسسات مالی اتحادیه اروپا نیز نمی توانند شعب یا حساب های بانکی ای در ایران ایجاد کنند.
ممنوعیت بیمه و داد و ستد اوراق قرضه دولت ایران یا اوراق قرضه عمومی با دولت ایران، بانک مرکزی و بانک های ایرانی.
پروازهای باری انجام شده توسط شرکت های باربری ایرانی یا پروازهای باری ای که از ایران می آیند نمی توانند به فرودگاه های اتحادیه اروپا دسترسی داشته باشند.
هیچ مجوز اعطای پرچم یا خدمات طبقه بندی به تانکرهای نفتکش ایرانی یا کشتی های حمل بار این کشور داده نخواهد شد.
ممنوعیت عرضه تجهیزات دریایی برای کشتیسازی و نگهداری کشتی ها به ایران.
ممنوعیت صدور ویزا به افرادی که توسط سازمان ملل مشخص شده اند یا افرادی که با فعالتی های هسته ای ایران یا توسعه سیستم های پرتاب تسلیحات هسته ای این کشور مرتبط هستند.
بلوکه کردن دارایی های نهادهای مرتبط با فعالیت های هسته ای یا توسعه سیستم های پرتاب تسلیحات هسته ای ایران.
تحریم های سازمان ملل
شورای امنیت 4 دور تحریم ها در دسامبر 2006، مارس 2007، مارس 2008 و ژوئن 2010 بر ایران تحمیل کرده است.
اولین دور تحریم ها شامل مواد هسته ای حساس و بلوکه کردن دارایی های اشخاص و شرکت های ایرانی مرتبط با برنامه هسته ای است.
دور دوم شامل تسلیحات جدید و تحریم های مالی است.
دور سوم که در سال 2008 اعمال شد، محدودیت های مسافرتی و مالی را بر اشخاص و شرکت ها افزایش داد. این قطعنامه ممنوعیت نسبی بر تجارت کالاهای دارای استفاده دو منظوره نظامی و غیرنظامی با ایران را گسترش داد تا فروش تمام فن آوری های اینچنینی به ایران را در بر بگیرد.
به موجب قطعنامه ای که در 9 ژوئن 2010 به تصویب رسید، شورای امنیت خواهان انجام اقداماتی علیه بانک های ایرانی جدید در خارج از کشور در صورت ارتباط آنها با برنامه هسته ای یا موشکی ایران شد. این قطعنامه تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل علیه تهران را گسترش داد و خواهان ایجاد یک رژیم بازرسی محموله های باری شد.
در حال حاضر 43 شخص و 78 نهاد و گروه در فهرست تحریم های سازمان ملل هستند و هدف ممنوعیت سفر و توقیف اموال قرار دارند.
انتهای پیام/ 125