به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، در این پیوند، چندی پیش نیز «مهدی تاج» نایب رییس فدراسیون فوتبال اعلام کرده بود، بر پایه ی توافق یادشده حق پخش مسابقه های تلویزیونی نسبت به دوره ی پیشین 30 درصد افزایش پیدا کرده و این افزایش باید از سوی دولت پیگیری شود.
تا قبل از این توافق، صدا و سیما سالانه 22.5 میلیارد تومان بابت پخش مسابقه های لیگ برتر به فدراسیون فوتبال پرداخت می کرد؛ رقمی که به باور فوتبالی ها و در همسنجی با حق پخش تلویزیونی لیگ دیگر کشورها ناچیز به نظر می رسد.
حق پخش تلویزیونی رقابت های ورزشی از سوی نهادهای بین المللی چون کنفدراسیون فوتبال آسیا یکی از مهمترین معیارهای حرفه یی معرفی شده است؛ معیاری که نبود آن چالش هایی چون محرومیت از میزبانی رقابت های مهم ورزشی را به دنبال داشته است. در این زمینه چند نکته وجود دارد که به آن اشاره می شود:
1- پخش تلویزیونی بازی های لیگ برتر فوتبال در چند دهه ی گذشته به اختلافی پایان ناپذیر میان رسانه ی ملی و سازمان لیگ برتر فوتبال تبدیل شده است. مسوولان صدا و سیما از این منظر که پخش مسابقه های ورزشی امکان و ابزاری برای سرگرمی هواداران فوتبال و دیدن بازی تیم های محبوب آنها است به موضوع می نگرند و در برابر، باور دست اندرکاران فوتبال این است که در فوتبال حرفه یی، حق پخش مستقیم بازی های لیگ یکی از مهمترین منابع مالی باشگاه ها است.
2- یکی از پرطرفدارترین برنامه های رسانه ی ملی، مسابقه های لیگ برتر است که این سازمان با پخش آن از 2 مزیت برخوردار می شود. از یک سو پخش رقابت های تیم های پرطرفدار بر مخاطبان صدا و سیما می افزاید. از سوی دیگر ضمن پر شدن ساعت های روی آنتن، رسانه ی ملی به درآمدهای فراوانی از پخش رقابت ها دست می یابد. این رسانه بابت پخش آگهی های بازرگانی در قبل و میانه ی برگزاری بازی ها از شرکت های مختلف مبالغ کلانی دریافت می کند.
بر اساس تعرفه ها، صدا و سیما برای پخش آگهی بازرگانی در زمان های مختلف رقمی بین 2 تا 885 هزار تومان در ثانیه پول دریافت می کند. این تعرفه برای انواع مسابقه های فوتبال متغیر است. به طور معمول برای بازی های عادی لیگ که یک طرف آن استقلال یا پرسپولیس باشد، تعرفه ی «پله 27» در نظر گرفته می شود که بر مبنای آن هر ثانیه تبلیغ، ارزشی حدود 585 هزار تومان دارد. با این شرایط و با توجه به اینکه استقلال و پرسپولیس به عنوان 2 تیم پرطرفدار کشور در سال نزدیک 70 بازی در لیگ و جام حذفی انجام می دهند، پخش بازی های این 2 تیم برای صدا و سیما، سالانه درآمدی حدود 80 میلیارد تومان به بار می آورد. البته این مبلغ تنها مختص به بازی هایی است که از شبکه ی سوم سیما پخش می شود و بقیه ی مسابقه ها که از شبکه ی ورزش، شبکه های استانی و شبکه ی جهانی جام جم پخش می شود نیز خود برای این سازمان درآمدزا است.
3- در همسنجی با مزیت های صدا و سیما، پخش مسابقه های لیگ برتر به صورت زنده می تواند مزیت های زیادی برای جامعه ی فوتبال و تماشاگران داشته باشد. در حالی که بسیاری از تیم ها و بازیکنان کم نام و نشان با انگیزه ی دیده شدن بر صفحه ی جعبه ی جادویی بر تلاش های ورزشی خود می افزایند، تماشاگران نیز می توانند با اندک هزینه یی ساعت ها از دیدن رقابت های ورزشی داخلی و خارجی لذت ببرند.
به باور برخی ناظران، نشستن شمار زیادی از مخاطبان پای برنامه های ورزشی صدا و سیما به عنوان یک سرگرمی مهیج می تواند ضمن تخلیه ی هیجان های درونی افراد و فرحبخشی به محیط خانواده، از بسیاری از معضل های اجتماعی جلوگیری کند.
4- خصوصی سازی یکی از اصلی ترین راهکارهایی است که می تواند باشگاه های فوتبال و به طور کلی ورزش ما را از چنگال مشکلات مدیریتی و اقتصادی رها سازد. در این پیوند، چندی پیش وزارت ورزش و جوانان 2 باشگاه پرطرفدار استقلال و پرسپولیس را برای واگذاری به بخش خصوصی به مزایده گذاشت اما به دلیل های مختلف هر بار برگزاری این مزایده ناکام ماند. کارشناسان بر این باورند یکی از مهمترین علت هایی که موجب می شود هیچ کس خطر (ریسک) خرید این 2 باشگاه را نپذیرد، بحث درآمد زایی تیم های سرخابی است.
در کشورهای مختلف باشگاه های ورزشی بیش از نیمی از درآمد خود را از راه حق پخش تلویزیونی کسب می کنند اما در ایران و به دلیل های گوناگون، رسانه ی ملی از پرداخت حق پخش سرباز زده و به بهانه ی دولتی بودن باشگاه ها ادعا می کند حق پخش باید در پایین ترین سطح ممکن خود باشد. با توجه به این وضعیت باید انتظار داشت گره کور خصوصی سازی باشگاه ها همچنان ناگشوده و مشکلات مزمن آن ها ادامه یابد.
5- در شرایط کنونی بخش عمده یی از درآمد باشگاه های اروپایی از راه مبالغ دریافتی بعنوان حق پخش تلویزیونی به دست می آید. البته به طور مشخص کیفیت رقابت های اروپایی نیز با لیگ برتر ایران غیرقابل همسنجی است. با این حال رقم دریافتی فوتبالی های وطنی در برابر لیگ عربستان سعودی که همتراز با لیگ ما است بسیار ناچیز و کاه در مقابل کوه است. براساس توافق صورت گرفته رسانه ی ملی باید در سال تنها 30 میلیارد تومان بابت حق پخش تلویزیونی به سازمان لیگ پرداخت کند.
بر پایه ی اخبار منتشر شده، گروه رسانه یی «mbc» با عقد قراردادی به مبلغ چهار میلیارد و 100 میلیون ریال سعودی معادل یک میلیارد و 93 ملیون دلار، امتیاز پخش بازی های فوتبال عربستان را از فدراسیون فوتبال این کشور خریداری کرده است. بر این اساس فدراسیون فوتبال عربستان، حق پخش لیگ خود را 320 میلیارد تومان در سال می فروشد و فدراسیون فوتبال ایران مجبور است به رقمی حدود یک پانزدهم این مبلغ تن دهد.
6- در توافقنامه ی کلی وزیران ورزش و کشور با رییس سازمان صدا و سیما تعیین شده که حق پخش مسابقه های لیگ برتر 30 درصد و از 22.5 به 29 میلیارد تومان افزایش یابد ولی این افزایش و پرداختی به صورت مستقیم از سوی صدا و سیما انجام نمی گیرد بلکه این رقم باید در قالب بودجه ی کشور از طرف دولت تقدیم مجلس شورای اسلامی شود تا مراحل تصویب آن در خانه ی ملت طی شود.
با این شرایط می توان گفت به نوعی توپ هزینه ی حق پخش لیگ برتر فوتبال در زمین دولت قرار دارد. به این ترتیب مسوولان رسانه ی ملی بودجه یی افزون بر بودجه ی پیشین خود از دولت می گیرند و در ادامه دیگر لازم نیست سازمان لیگ را در درآمدهای مختلف ناشی از پخش رقابت های لیگ سهیم کنند.
7- کارشناسان مختلف راهکارهای گوناگونی برای تعامل صدا و سیما و فدراسیون فوتبال ارایه می کنند. با این حال نکته ی مهم آن است که بی رقیب بودن رسانه ی ملی ما برای پخش بازی های مختلف لیگ و جام حذفی در کنار عطش طرفداران فوتبال برای دیدن بازی تیم های محبوب، موجب شده مسوولان صدا و سیما همچنان بر موضع خود پافشاری کنند و حاضر به انعطاف بیشتر در این زمینه نشوند. این در حالی است که سال ها پیش با پا نهادن رسانه های خصوصی به عرصه ی فعالیت در بسیاری از کشورها، این مشکل به خودی خود حل شده است.
در پایان باید گفت ادامه ی این وضعیت می تواند بر آسیب هایی موجود در عرصه ی ورزش کشور بیافزاید. ایران به عنوان یکی از قطب های فوتبال آسیا در حالی عنوان حرفه یی را برای لیگ خود یدک می کشد که یکی از پیش شرط های حرفه یی شدن از نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا با موضوع حق پخش مسابقه های تلویزیونی ارتباط می یابد؛ بحثی که همواره با مقاومت مسوولان رسانه ی ملی روبرو شده و یکی از پیامدهای تازه ی آن محروم شدن ایران از میزبانی جام ملت های آسیا برای سال 2019 میلادی بوده است.
منبع:ایرنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها