به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «آن بیست و سه نفر» نوشته احمد یوسفزاده از روزهای اسارت 23 نوجوان در خاک عراق است که در سال گذشته برای نخستینبار منتشر و چاپ دوم آن نیز روانه بازار کتاب شد. کتاب خاطرات یوسفزاده از جنگ است که به اتفاقات و وقایعی میپردازد که برای این 23 نوجوان رخ میدهد. تمامی این نوجوانان در فاصله سنی 12 تا 17 ساله هستند.
قبل از آنکه هنر نویسنده مخاطب را به سمت خود جلب کند، موضوع کتاب نظرها را به سمت خود میکشاند. یوسفزاده تلاش دارد تا با روایتی داستانگونه اما مبتنی بر واقعیت و اسناد، خاطرات خود را نقل کند. انتشار این کتاب بازخوردهای متفاوتی از سوی نویسندگان و فعالان عرصه خاطرهنویسی داشت که در ذیل نمونههایی از آن روایت میشود.
کامور بخشایش: «آن بیست و سه نفر»؛ سند مظلومیت و برگ افتخار جمهوری اسلامی
جواد کامور بخشایش، نویسنده کتاب «جای امن گلولهها» درباره این کتاب به خبرنگار تسنیم گفت: این کتاب به لحاظ موضوع، یکی از بهترین موضوعاتی بوده که تاکنون در حوزه ادبیات اسارتگاهی به آن پرداخته شده است. ماجرای کتاب روایت اسارات 23 نفری است که اغلب آنها زیر 16 سال سن دارند. در این زمان حکومت صدام بر این است تا با استفاده تبلیغاتی از آنها، در جلوی دوربین اینطور بیان کنند که ایران نیرو کم دارد و مجبور است بچههای کم سن و سال خود را به جبهه روانه کند و الآن آنها میخواند به امام(ره) توهین کنند.
وی ادامه داد: یوسفزاده به ظرافت لحظه به لخظه این اتفاقات را با قلم خوب و زیبایی توصیف کرده است. اوج و فرودی که معمولاً در کتابهای داستان دیده میشود، در این کتاب هم به چشم میخورد و همین امر بر جذابیت کتاب افزوده است.
بخشایش افزود: این اثر در حقیقت سند مظلومیت آزادگان و از سوی دیگر افتخاری برای آنها است. اینکه 23 نوجوان با وجود سن کم سر جلوی ظالم فرود نیاوردند. نوع عملکرد آنها در دوران اسارت برگ افتخاری برای جمهوری اسلامی است.
سرهنگی: روایت اتفاق نادر از جنگ
مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات مقاومت حوزه هنری، در مراسم رونمایی از این اثر که در سال گذشته در فرهنگسرای اندیشه برگزار شده بود، به موضوع اسارت 23 نوجوان ایرانی در عراق و بازخورد رسانهای آن اشاره کرد و گفت: اردیبهشت سال 61 زمانی که این نوجوانان اسیر شدند، خبری در ایران منعکس نشد و من چون در آن هنگام روزنامهنگار بودم خبر اسارت آنها را از رسانههای خارجی متوجه شدم. در این اخبار گفته میشد که عراقیها 23 نوجوان را از میان اسرا انتخاب کرده و روی آنها تبلیغات رسانهای انجام میدهند. عراقیها تأکید داشتند که ایران نیرو ندارد و از مدارس به جبههها سرباز اعزام میکند. خاطرم هست که در یکی از این روزنامهها عکسی از یک نظامی عراقی که صورت یکی از همین اسرای نوجوان را به روی دوربین گرفته بود نشان میداد که با این تیتر "بعضیهاشان بچهاند" منتشر شده بود. استفاده رسانهای از این نوجوانان در خاطرات برخی از اسرای عراقی نیز در ایران ثبت شده است.
به گفته وی، ادبیات اسارتگاهی گونه شناخته شدهای در ادبیات دفاع مقدس است که تاکنون 300 عنوان در این قالب به چاپ رسیده که همه این آثار سه شاخصه مشترک ایمان، امید و محبت دارند. علاوه براین حدود شش میلیون نامه نیز بین اسرای ایرانی و خارنوادههایشان رد و بدل شده است که در آنها میتوان عناصر مختلفی پیدا کرد که یکی از آنها امید است.
سرهنگی ادامه داد: در خلال جنگ تحمیلی اتفاقات مهم و بزرگی مانند فتح خرمشهر رخ داد. یکی از همین اتفاقات بزرگ اسیر شدن این 23 نفر است عراقیها میخواستند با جدا کردن سربازان جوانتر و انجام تبلیغات رسانهای بر روی آنها زهر آزادی خرمشهر را بگیرند چرا که فتح خرمشهر صدای شکستن ستون فقرات صدام را درآورد. به اسارت درآوردن 23 نوجوان یکی از اتفاقات نادر جنگ بود. عراقیها این نوجوانان را انتخاب کردند و ترتیب ملاقات آنها را با صدام دادند. صدام در این دیدار به آنها وعدههای مختلف داد، اما بچهها با وجود سن کم متوجه شدند که وعدههای او توطئه آزادی است به همین خاطر تصمیم میگیرند آزاد نشوند، 9 سال در سلولها باقی بمانند تا آبروی ایران حفظ شود.
صحرایی: «آن بیست و سه نفر» قابلیت روایت هنری دفاع مقدس را نشان میدهد
اکبر صحرایی، یکی از نویسندگان حوزه دفاع مقدس، نیز بر این باور است که موضوع کتاب «آن بیست و سه نفر» و نوشته شدن آن در قالب خاطرات، میتواند مایه تولید آثار هنری در دیگر رشتهها را فراهم کند.
وی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم، با اشاره به همین موضوع ادامه داد: به طور کلی خاطرات شفاهی منابع خوبی برای دیگر حوزههای هنری از جمله سینما است؛ هرچند اعتقاد دارم که باید نگارش درباره دفاع مقدس را از سمت خاطرات شفاهی به سمت داستاننویسی ببریم.
صحرایی افزود: ماجرای کتاب «آن بیست و سه نفر» زمینه داستانی خوبی دارد که میتواند در قالب داستان و رمان بازگو شود. اینکه 23 نوجوان در جنگ اسیر میشوند و بعد ماجراهایی مانند دیدار با صدام برایشان رخ میدهد و پس از سالها به ایران برمیگردند و حالا یکی از حاضران میخواهد خاطراتش را بنویسد، موضوع خوبی است که میتواند در داستان پرداخته شود.
وی یادآور شد: هنرمندان باید به این نوع موضوعات توجه کنند. این قبیل موضوعات، قابلیت روایت هنری دفاع مقدس را نشان میدهد.
انتهای پیام/