به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،انقراض واژه و موضوعی ترسناک محسوب می شود اما امروزه نیاز به صحبت درباره آن بیش از هر زمان دیگری وجود دارد زیرا به نظر می رسد شاهد رخ دادن انقراض بزرگ دیگری هستیم. دانشمندان معتقدند کره زمین در آستانه انقراض عظیم ششم، رویدادی که می تواند زیستبوم ها را در سراسر جهان نابود کند، قرار دارد.
به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، تخریب زیستگاه و بهرهبرداری بیش از اندازه از جمله دلایل اصلی نابودی بسیاری از گیاهان و حیوانات در جهان محسوب می شوند و بیشتر دانشمندان با این مساله موافق هستند که گرمایش جهانی ناشی از فعالیت های انسان به زودی تهدید شماره یک برای زمین خواهد بود.
در میان پنج انقراض عظیم پیشین مشهورترین آنها انقراض پرمین است که بدترین نمونه نیز محسوب می شود. این رویداد حدود 250 میلیون سال پیش رخ داد و دانشمندان معتقدند تقریبا 90 درصد از کل حیات زمین طی آن از بین رفت. بر همین اساس، نام مستعار "مرگ عظیم" برای انقراض پرمین در نظر گرفته شده است. نشانه های جمع آوری شده از فسیل ها درباره این که چه گونه هایی منقرض شدند و چه زمانی این اتفاق روی داد، اطلاعاتی به ما می دهند اما این که آغاز این رویداد چگونه بوده است همچنان پرسشی گیج کننده برای دانشمندان است.
یکی از نظریه های مطرح شامل یک سری فوران های آتشفشانی می شود که حدود 250 میلیون سال پیش در سیبری رخ داده اند. این فوران ها گدازه کافی برای دفن قاره آمریکا زیر یک لایه به عمق 305 متر را ایجاد کرده اند. در حقیقت، منطقه ای حدود 2 میلیون کیلومتر مربع در سیبری وجود دارد که همچنان با سنگ های آتشفشانی پوشیده شده و دانشمندان آن را "پلکان سیبری" می نامند.
اما گدازه موجب انقراض نشده است. فوران های آتشفشانی مقادیر عظیمی از دی اکسید کربن تغییر دهنده شرایط آب و هوایی را به هوا فرستاده که برای ایجاد نوعی اختلال نابودکننده حیات بر کره زمین کافی بوده است.
دی اکسید کربن به عنوان گازی که گرما را به دام می اندازد، شناخته می شود. در شرایطی که تریلیون ها تن دی اکسید کربن طی فوران های آن دوران روانه اتمسفر شده اند، زمین با گذشت زمان گرمایش خود را تجربه کرده است. بسیاری از حیوانات خشکی قادر به سازگاری با دمای رو به افزایش نبوده اند. افزون بر این، اقیانوس ها بیشتر دی اکسید کربن اضافی در هوا را جذب کرده اند. هنگامی که دی اکسید کربن با آب ترکیب می شود یک واکنش شیمیایی رخ می دهد که اسیدیتر شدن آب اقیانوس را به همراه دارد. این پدیده می تواند برای انواع مشخصی از حیوانات دریایی مانند صخره های مرجانی ویرانگر باشد زیرا از فرآیندهای شیمیایی سازنده پوسته محافظ آنها جلوگیری می کند. در نتیجه بسیاری از این موجودات منقرض شده اند.
بنابر پژوهشی که اخیرا در نشریه مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم به چاپ رسیده، انقراض پرمین در یک بازه زمانی فوق العاده سریع یعنی تنها حدود 60 هزار سال یا در یک چشم بر هم زدن زمین شناسی رخ داده است. دانشمندان معتقدند فوران های سیبری یک تا دو میلیون سال ادامه داشته اند و از این رو کسی هنوز مطمئن نیست چرا روند انقراض با چنین آهنگ سریعی رخ داده است.
همچنین نظریه های دیگری در کنار فوران های سیبری وجود دارند که حول محور ایده انتشار مقادیر عظیمی از گازهای گلخانه ای و تغییر اتمسفر کره زمین استوار هستند. به عنوان مثال، برخی پژوهشگران معتقدند میکروبی به نام "متانوسارسینا" مقادیر بسیار زیادی متان را روانه اتمسفر کرده و با تغییر شرایط آب و هوایی موجب موضوعات بسیاری شده است که نظریه فوران های سیبری شرح می دهند.
زمین در آستانه انقراض بزرگ دیگری قرار گرفته و از این رو دانشمندان مشتاق درک فرآیندهایی هستند که به چنین رویدادهایی در گذشته منجر شده اند. تغییرات آب و هوایی ناشی از فعالیت های انسان این روزها در خط مقدم مباحث علمی قرار دارد و اطلاعات مرتبط با رویدادهای گذشته می تواند دید بهتری از چگونگی رسیدگی به این مساله یا حتی جلوگیری از چنین فجایعی در آینده در اختیار دانشمندان قرار دهد.
منبع:عصر ایران
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها