به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدحسین جعفریان در مطلبی در روزنامه قدس نوشت: اما در همان محفل و در خلال سخنرانی ایشان آمارها و نکات مستندی ارایه شد که برخی بسیار تکان دهنده و تأسفبار بودند و عجیب بود که پس از آن رسانهها پیگیر این آمار و ارقام نشدند. یکی از این موارد مسأله قاچاق سوخت بود. ایشان در سخنانش هشدار داد که مدتهاست به طور متوسط، روزانه 20 میلیون لیتر سوخت از کشور قاچاق میشود که از رهگذر آن قاچاقچیان مربوطه سالانه حدود 8 میلیارد دلار پول- که در واقع پول و دارایی مردم است- را به جیب میزنند.
اندکی بررسی در همین مورد خاص نشان میدهد هشدارهای وزیر کشور دقیق است و مدتهاست قاچاقچیان از این راه سرگرم دزدی از خزانه مردمند. آقای وزیر در موضوعات متعدد دیگری نیز هشدارهای مهمی داد و ارقام و مستنداتی را ارایه کرد، اما تأمل در همین یک مورد که شواهد آن موجود و قابل بررسی است، نشان میدهد از کنار دیگر موارد نیز نباید به سادگی گذشت و نباید کاری کرد که این هشدارها و دلسوزیها، لابه لای دعواهای سیاسی و جناحی نادیده گرفته شود. پیشتر بارها در همین ستون، نگارنده نیز هشدارهایی را درباره روند خطرناک و رو به فزونی قاچاق سوخت منتشر کرده و به طور خاص و برای مثال درباره این مقوله در بنادر جنوبی کشور از جمله بندر دیلم یادداشتهایی نگاشته است. بیتوجهی به غارت این ثروت ملی در مبادی ورودی و خروجی کشور و به طور خاص در سواحل جنوب کشور سبب شده است در برخی مناطق قاچاق سوخت به عنوان یک شغل سرشار از سودهای بادآورده تلقی شده و گروهها و باندهایی قدرتمند و سازمان یافته برای انجام آن تشکیل شوند.
بیشتر در خبرهای مهم مربوط به حوادث و جرایم با نمونههایی از دستگیری قاچاقچیان مربوطه طرف میشویم که گاه در سواحل دورافتاده، تا چندین کیلومتر در اعماق زمین لولهگذاری کرده و به طور منظم با ایستگاههای پمپاژ، دهها میلیون لیتر را از مراکزی در ساحل به شناورهای مربوطه در روی آب منتقل میکردهاند. این همه نشان میدهد قاچاق سوخت در این مناطق نهادینه شده و گویا عزمی جدی برای ممانعت از آن وجود ندارد. این همه در حالی است که دولتمردان همواره از هدر رفت سوخت و سنگینی یارانههای مربوطه سخن میگویند. از اینکه سهمیهها را تعدیل کنند یا انبوه خودروهای سنگین را که نقشی در جابهجایی بار ندارند از چرخه دریافت سوخت یارانهای حذف کنند. این اقدامها همه غنیمت است و لازم، اما با وجود چرخهای فعال از قاچاقچیان که بنابر شواهد موجود روزانه بیش از 20 میلیون لیتر سوختی را که سهم این مردم است به خارج از مرزهای این کشور میفرستند، آیا اقدامهای پیشگیرانه دیگر راه به جایی خواهد برد؟ آیا زمان آن نرسیده است با تغییر قوانین مربوطه به مجازات قاچاقچیان سوخت و مجازات سنگین آنها و سختگیری بیشتر و مؤثر جلوی این دزدی آشکار از جیب مردم را گرفت؟ آیا نباید مسؤولان پیشین و مربوط را مواخذه کرد که چرا گذاشتهاند کار به اینجا و این حد از جرم برسد؟!
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین