به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، این روزها رسانههای افغانستان بحث خود را به ارتباط جدید هند و افغانستان و نگرانی پاکستان از این موضوع اختصاص دادهاند.
برخی کارشناسان بر این باورند که اشرفغنی پس از حدود یک سال نزدیکی مفرط به پاکستان به این نتیجه رسیده است که باید رابطه خود با همکار استراتژیک کابل، یعنی دهلینو را تقویت بخشد و از این مسیر احتیاجات اقتصادی و نظامی کشورش را مرتفع سازد.
سفر اشرفغنی به هند و آغاز موج نزدیکی کابل به دهلی تا حدی مقامات اسلامآباد را نگران ساخت تا جایی که نواز شریف و پنجابیهای ارتش راه کابل در پیش گرفتند و نگرانی خود از روابط افغانستان و هند را گوشزد کردند.
در همین اثنا بود که هتل پارک پلس در مرکز پایتخت افغانستان هدف حمله قرار گرفت و به گفته نماینده ویژه اشرفغنی هدف این حمله سفیر هند در کابل بوده است، موضوعی که به شدت خشم مقامات دهلی را برانگیخت تا آنها بار دیگر رقیب دیرینه خود پاکستان را متهم به این حمله کنند و هدف از این موضوع را خدشهدار کردن روابط میان دهلینو و کابل عنوان نمودند.
این آخر ماجرای این روزهای جنگ روانی و نیابتی هند و پاکستان در افغانستان نبود:
مقامات پاکستانی از چند روز قبل موج انتقادات خود از حضور «ملا فضلالله» رهبر گروه تحریک طالبان پاکستان در خاک افغانستان را آغاز کردند و از اشرفغنی خواستند که یا وی را از بین ببرد و یا اجازه عملیات برای نیروهای ارتش پاکستان در خاک افغانستان را فرهم سازد ولی کابل این موضوع را به شدت رد کرده است.
پاکستانیها بر این اعتقادند که فضلالله هماکنون در داخل خاک افغانستان حضور داشته و با حمایت هندیها مواضع پاکستان در مرز مشترک دو کشور را هدف قرار میدهد.
مقامات اسلامآباد که پس از روی کار امدن اشرفغنی فضای بسیار متفاوت در روابط کابل و اسلامآباد را تجربه کردهاند به هیچ وجه تمایلی به از دست دادن این فضا نداشته و حضور مجدد هند در صحنه سیاسی، اقتصادی، امنیتی و اجتماعی افغانستان را برنمیتابند.
کارشناسان بر این باورند سیاست چندگانه خارجی حکومت وحدت ملی افغانستان، اسلامآباد و دهلی را برای جنگ نیابتی گستردهتر در خاک افغانستان ترغیب کرده است.
اکنون رئیسجمهور افغانستان بر سر دو راهی هند و پاکستان مانده و تلاش میکند تا روابط با هر دو این همسایگان را در سطح عالی حفظ کند، کاری که به نظر سخت رسیده و دهلی و اسلامآباد آن را نمیپذیرند.
حال باید منتظر ماند و دید آیا اشرفغنی مانند تمام سیاست خارجه متزلزل و متفاوت خود این بار چه تصمیمی را در این باره اتخاذ میکند؟ آیا وی نزدیکان خود در اسلامآباد را میرنجاند یا خلاف سلف خود راه نزدیکی به پاکستان را در پیش میگیرد؟
انتهای پیام/.