به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، با اعلام خبر بازنشستگی سناتور هری رید (دموکرات از نوادا) رهبر دموکرات ها در سنا، بحث ها بر سر جانشینی وی بالا گرفت. با وجود این که معاون هری رید، سناتور دیک دوربین (دموکرات از ایلینوی) است، اما به احتمال بسیار زیاد و آن گونه که از شواهد بر می آید، سناتور چاک شومر (دموکرات از نیویورک) جانشین سناتور رید به عنوان رهبر اقلیت سنا خواهد شد. چون خود سناتور رید و دوربین از رهبری شومر حمایت کرده اند. رید که پیش از پیروزی جمهوری خواهان در انتخابات نوامبر 2014، رهبر اکثریت سنا بود، نقشی مهم و حیاتی در پیشبرد استراتژی دولت اوباما مبنی بر مذاکره با ایران و خنثی کردن اقدامات خرابکارانه جمهوری خواهان داشت.
رهبر اکثریت سنا وظیفه مطرح شدن لوایح در صحن اصلی سنا را دارد و تعیین می کند که چه موضوعاتی در سنا مطرح شوند و درباره آنها رای گیری شود. در زمان هری رید، وی مانع از مطرح شدن لایحه تحریم های جدید ایران موسوم به لایحه کرک-منندز در سنا شد. همچنین لایحه کورکر-گراهام هم نتوانست در صحن سنا مطرح شود.
با وجود این که سناتور رید اعلام کرده است در انتخابات سال 2016 سنا کاندیدا نمی شود و قصد دارد پس از 30 سال حضور در سنا خودش را بازنشسته کند، اما تا پایان سال 2016 رهبر دموکرات ها خواهد بود، ولی عملاً شومر به عنوان رهبر در سایه عمل می کند. به گونه ای که رید پس از مجروحیتی که در ناحیه چشمش دچار شد، چندان فعالیتی ندارد و همین امر باعث بروز انتقاداتی شد که وی هنوز رهبر اقلیت است اما در عمل چنین نیست.
حضور سناتور شومر در کرسی رهبری دموکرات ها در سنا دارای تبعات مهمی خواهد بود. در همین مدت کوتاه پس از این که معلوم شد وی حمایت اکثر سناتورهای دموکرات را برای تصدی این پست در اختیار دارد، نقشی مهم در تصویب لایحه اصلاحی کورکر-کاردین ایفا کرد. این درحالی بود که بسیاری از کارشناسان، توافق هسته ای ایران را اولین آزمون شومر در جایگاه رهبری اقلیت سنا دانسته اند. شومر مواضع و دیدگاه هایی دارد که برای توافق هسته ای خطرناک است و از این بابت باید مورد بررسی قرار گیرد. در ادامه با نظرات و مواضع این سناتور آشنا می شوید.
چاک شومر کیست؟
چاک (چارلز) شومر 64 ساله در بروکلین نیویورک در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. وی فرزند سلما و آبراهام شومر است. شومر در سال 1974 توانست دکترای حقوقش را از دانشگاه هاروارد دریافت کند. وی پس از اتمام تحصیلاتش وارد فعالیت های حقوقی نشد و وارد سیاست شد.
اولین حضور وی در سیاست مربوط به سال 1975 و پیروزی در انتخابات شورای شهر نیویورک بود. در سال 1981 وی توانست در انتخابات مجلس نمایندگان ایالات متحده پیروز شود و تا سال 1999، نماینده ایالت نیویورک در مجلس نمایندگان بود. از سال 1999 تاکنون هم سناتور این ایالت است. وی در سال های 2005 تا 2009، رئیس کمپین انتخابات سنای دموکرات ها بود و در این مدت (انتخابات 2006 و 2008) دموکرات ها توانستند 14 کرسی در سنا به دست بیاورند. شومر از ژانویه 2009 تا ژانویه 2015، رئیس کمیته قوانین سنا بود و هم اکنون سومین دموکرات بلندپایه در مجلس سنا محسوب می شود.
مواضع در زمینه سیاست خارجی
شومر یکی از حامیان جنگ عراق بود و به لایحه پیشنهادی جورج دبلیو بوش برای آغاز جنگ، رای مثبت داده است. شومر به عنوان یکی از مهمترین حامیان اسرائیل در سنا، عضو ایپک است. وابستگی شومر به اسرائیل در حدی است که وی در یکی از سخنرانی هایش خودش را نگهبان اسرائیل در سنای آمریکا معرفی کرده بود.
شومر روابط نزدیکی با اسرائیل و بنیامین نتانیاهو دارد که سفرهای متعدد وی به اسرائیل و میزبانی از نتانیاهو در آمریکا نشان دهنده این مسئله است. شومر در سال های ریاست جمهوری اوباما و تیره و تار شدن روابط با اسرائیل بارها از موضع دولت اوباما در قبال اسرائیل انتقاد کرده است. وی در سال 2010 با انتقاد از سیاست باراک اوباما در قبال اسرائیل، آن را غیرسازنده نامیده بود و خواستار توقفش شده بود.
شومر در آن زمان با فشار دولت اوباما به اسرائیل برای شرکت در مذاکرات صلح با فلسطین و توقف شهرک سازی ها مخالفت کرد و با توجیه توهین مقامات اسرائیلی به جو بایدن در خلال سفرش به اسرائیل، از رویکرد پی جی کراولی، سخنگوی وزارت خارجه که مکالمه تلفنی تند هیلاری کلینتون با نتانیاهو را منتشر کرده بود، انتقاد کرد و گفت: «صحبت تند کلینتون با نتانیاهو و انتشار عمومی آن اوضاع را خراب کرده است و بدتر از آن صحبت های سخنگوی وزارت خارجه که یک فردی به نام کراولی است، چیزی بود که من تا حالا نشنیده بودم، این که رابطه اسرائیل و ایالات متحده بستگی به روند مذاکرات با فلسطین ها دارد. این وحشتناک است.»
شایان ذکر است که شومر یکی از حامیان انتقال سفارت ایالات متحده در اسرائیل از تل آویو به بیت المقدس است، چون وی همانند اسرائیلی ها مدعی است که بیت المقدس پایتخت اسرائیل است. در جریان رای گیری سنا برای تایید چاک هیگل به عنوان وزیر دفاع و کسی که به عنوان یکی از سناتورهای ضد اسرائیلی شناخته می شد، مخالفت شومر با انتخاب وی را برانگیخت.
دیدگاه ها درباره ایران و توافق هسته ای
سناتور شومر با وجود دموکرات بودن مواضع مشابهی با دولت اوباما در زمینه ایران ندارد و جزء دموکرات های تندرو در زمینه سیاست خارجی است. شومر در 3 ژوئن 2008 در مقاله ای در روزنامه وال استریت ژورنال نوشت: «اعمال تحریم های اقتصادی از سوی ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین می تواند دولت مذهبی ایران را سرنگون کند.»
شومر از حامیان اولیه لایحه کورکر بود، یعنی زمانی که لایحه کورکر-منندز مطرح شد و اوباما با آن مخالفت و تهدید به وتوی آن در صورت تصویب کرده بود، شومر بر خلاف موضع اکثریت حزبش از این لایحه حمایت می کرد. شومر جزء آن دسته از سناتورهایی است که خواهان تنگ تر شدن حلقه فشارها به ایران هستند. او در ادامه کارشکنی هایش در مسیر توافق خواهان رژیم نظارت بسیار سخت بر فعالیت های هسته ای ایران شده است چون به زعم خودش «من به این ایرانی ها اعتماد ندارم.»
نکته مهمی که باید به آن اشاره شود این است که شومر یکی از افرادی بود که موجب تصویب لایحه بازنگری توافق هسته ای در کنگره بود؛ لایحه موسوم به کورکر-کاردین که نسخه اصلاح شده لایحه کورکر-منندز است. شومر نقش مهمی در چانه زنی با کاخ سفید و راضی کردن آنها به مصالحه با جمهوری خواهان داشت.
آن طور که گزارش شده است فشارهای شومر به کاخ سفید نقش مهمی در کوتاه آمدن دولت از وتوی لایحه مذکور داشته است و وی توانسته است نظر دو طرف را در این زمینه به هم نزدیک کند. توافق هسته ای با ایران و واکنش کنگره به آن، اولین آزمون شومر در مقام رهبری دموکرات ها است.
این درحالی است که تعدادی از گروه های پیشروی دموکرات مخالف رهبری وی هستند، آن ها معتقدند که اگر شومر به دنبال نابودی توافق هسته ای با ایران است، صلاحیت نشستن بر مسند رهبری دموکرات ها در سنا را ندارد. این گروه ها از این که رهبر احتمالی دموکرات ها در مخالفت با توافق هسته ای هم صدا با نتانیاهو، جان بینر، سناتور تام کاتن و سناتور میچ مک کانل است، ناراضی اند.
منبع: دیپلماسی ایرانی
انتهای پیام/