به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نزدیک به یک سال پیش بود که قطبالدین صادقی از هنرمندان پیشکسوت تئاتر در یادداشتی نوشت:«آقایان لطفا توضیح دهند در این شرایط و با این همه فشار، کمبود و محرومیت، با چه منطق، برنامه، معیار، شناخت و ضرورتی به این نتیجه رسیدهاند که تنها چند تن خاصاند که شایسته خوردن چلوکباباند؟ اعتراف کنیم – دستکم در هنر – تدبیر و امید معنای دیگری دارد!» پس از این کشمکشهای رسانهای بود که کار به جای باریک کشیده شد و هنرمندان تئاتر با حضور در معاونت هنری وزرات ارشاد تجمعی اعتراضی را برگزار کردند، تجمعی که البته نتوانست علی مرادخانی را علیرغم قولهایی که در آن تجمع زد از سیاستهای مدیریتیاش عقب براند، سیاستهایی که این روزها آسیبهایش بیشتر و بیشتر و هنرمندان معترض به آن گستردهتر میشود.
در بیانیه تجمع اعتراضی سال گذشته در مقابل معاونت هنری ارشاد چهار تقاضا از سوی هنرمندان بدین شرح مطرح شد:
1. تسویه مطالبات گذشته طی 15 روز آینده را داریم. ما این را میگوییم که توقع خود را از یک مدیر اعلام کرده باشیم.
2. خواستار عقد قرارداد با گروههای نمایشی از آغاز تمرینات تا پایان اجراها هستیم.
3. خواستار به روز رسانی تعرفههای قراردادهای تیپ و اجرای مجدد آن برای گروههای نمایشی هستیم.
4. خواستار رعایت عدالت در تقسیم امکانات بین تمام خانواده تئاتر هستیم.
این هیچ یک اجرایی نشد. مورد اول که به زعم برخی حاضران در آن جلسه مورد تمسخر معاون هنری وزیر ارشاد قرار گرفت، موارد دوم و سوم که اصلا بررسی نشد، اما مورد چهارم به شکلی رعایت شد که هم اکنون مجموعه تئاتر شهر تنها دو سالن دارد که یکی از آنها گاهی میزبان است و گاهی تعطیل، تالار وحدت هم به رویه سابق همچنان به قول صادقی اماده شده برای چلوکباب خوردن عدهای خاص، حال آنکه عده خاص خودشان پرچمدار امور باشند.
حسین طاهری، مدیر سابق مرکز هنرهای نمایشی که نوعی در استعفایش، خودش را قربانی مدیریت و سیاستهای غلط علی مرادخانی معرفی میکند، در بخشی از استعفای جنجالیش مینویسد که مرادخانی «اقدام به واگذاری سالنهای تحت اختیار خود به مؤسسات غیرحرفهای» میکند و نتیجه این اقدامات مراخانی حواشی اخیر تالار وحدت و مدیریت بنیاد رودکی میشود. حواشی فعلی بنیاد رودکی جریانی است که از چند وقت پیش به راه افتاده و حالا به مرحلهای رسیده که برخی از نشانههای مشابهی صحبت میکند که حکایت از برکناری و یا اسعفای جنجالی دیگری در معاونتهنری ارشاد است، استعفای جمالی، مدیر عامل بنیاد رودکی.
مدیریت بنیاد رودکی طی دو سال اخیر آنقدر فراز و نشیب داشته است که حتی باعث شده نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم نسبت به آن واکنش نشان دهند، عباس قائدرحمت در این رابطه می گوید:«تالار وحدت به عنوان مهمترین سالن هنری در کشور دارای سابقه پرافتخاری است و نباید با بهانه کسب در آمد وجهه آن را زیر سوال برد.»
شجاعی کیاسری، یکی دیگر از نمایندگان مجلس نیز در واکنش به حواشی بنیاد رودکی گفت:«باید وزارت ارشاد فکری کند زیرا کمبودهای منابع مالی دلیل نمیشود این حداقل ظرفیت ها را که در هنر تئاتر وجود دارد، از بین برد و خاتمه داد.»
پس از دو سال حواشی و پس از استعفای مدیر روابط عمومی معاونت هنری دیگر صدایی از معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیرون نمیآید. حالا دیگر وضعیت مجموعههای تحت امر مرادخانی در هالهای از ابهام قرار دارند. به هر حال هنرمندان از وضعیت بنیاد رودکی ناراحت هستند، وضعیتی که این سوال را برای مخاطبان ایجاد کرده است که آیا جمالی، مدیرعامل بنیاد رودکی مدیر مستعفی بعدی معاونت هنری است؟ آیا او نیز هم چون مدیران قبلی واقعیتهای مدیریتی خودش را میگوید و یا اصلا او خود نیز از برنامهریزان روند رو به نزول معاون هنری وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی است؟ جمالی اخیرا در اظهار نظری گفته است:«ما نمیخواهیم در مقابل جریانها پاسخگو باشیم بلکه در نظر داریم در کنار این جریانها قرار بگیریم چرا که ما در صدد پاسخگویی نیستیم بلکه به دنبال روشنگری هستیم.» روشنگری جمالی چیست؟
انتهای پیام/