«پپه اسکوبار»، کارشناس و تحلیلگر مسائل هستهای در مصاحبهای با خبرنگار تسنیم در وین شرکت کرد که به شرح زیر است:
تسنیم: ممنون از زمانی که در اختیار ما قرار دادید. میخواهم سؤالاتم را با مذاکرات هستهای که اکنون بین ایران و گروه 1+5 در جریان هستند شروع کنم. به عنوان یک ناظر و تحلیلگر این گفتگوها را چگونه میبینید و فکر میکنید که آیا توافق ممکن است یا نه؟
اسکوبار: ترجیح میدهم که درباره این امر پیشبینی نکنم. بنابراین بگذارید ببنیم که در میز مذاکرات چه چیزی رخ میدهد. دو فرآیند موازی وجود دارند که در متن باید مورد توافق واقع شوند، تا توافقی داشته باشیم که 100 درصد اجراء خواهد شد. در طرف ایرانی تعهداتی وجود دارد که بخشهایی از برنامه هستهای این کشور برداشته شود، فرآیندی که آنها در لوزان با آن توافق کردند. در طرف آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل نیز فرآیندی بسیار پیچیده برای برچیدن تمام ساختار تحریمها وجود دارد که البته باید با همان سرعت انجام شود. آنها تا کنون درباره اجرای موازی این دو فرآیند به توافق نرسیدهاند. به همین دلیل است که تاکنون به توافق دست نیافتهایم.
تسنیم: اگر طرفها به توافقی دست یابند فکر میکنید که به آن پایبند خواهند بود؟
اسکوبار: اگر آنها به توافق دست یابند و این توافق مکتوب باشد. شامل تمام گامهایی که قرار است توسط ایران یا آژانس انجام شود در شورای امنیت سازمان ملل مکتوب گردد، هیچ فضایی برای هیچ کسی وجود نخواهد داشت که از توافق مکتوب منحرف شوند. مسأله این است که تمام جزئیات مکتوب شوند، و به همین دلیل است که هنوز به توافق دست نیافتهایم.
تسنیم: برخی در ایران فکر میکنند که اگر به این توافق دست یابیم فشارهای غرب علیه ایران پایان خواهند یافت. برخی دیگر اعتقاد دارند که این پایان ماجرا نبوده و غرب فشارهایش علیه ایران را ادامه خواهد داد. نظر شما به عنوان فردی که از بیرون ناظر رویدادها است چیست؟
اسکوبار: غرب یک بلوک انحصاری نیست. منافع استراتژیک و ژئوپولوتیک آمریکا به مانند اروپا نیست. اروپاییها منافع تجاری و انرژی کاملا واضحی در عادیسازی روابط با ایران دارند. آنها میخواهند صرفنظر از تحریمها از ایران نفت و گاز بخرند. آنها میخواهند در صنایع انرژی ایران سرمایه گذاری کنند. شرکتهای اروپایی از تمام این قاره میخواهند در بازار ایران سرمایهگذاری کنند. این امر بسیار متفاوت از موضع آمریکا است. ما شاهد تقریبا 36 سال بیاعتمادی از زمان شروع انقلاب اسلامی هستیم. فکر نمیکنم هیچ دولتی در آمریکا به دلیل اینکه یک توافق مکتوب درباره برنامه هستهای وجود دارد، به عادیسازی روابط با ایران روی آورد، امکان ندارد. دشمنی و رقابت به قوت خود باقی خواهند ماند. ببینید در کوبا چه چیزی رخ داد. بیش از 50 سال طول کشید تا شروع به عادیسازی روابط با کوبا کنند. بنابراین امپراطوری تمایلی به تغییر روابط با افرادی که آنها را دشمن در نظر میگیرند ندارند. این امر متفاوت و یک فرآیند بسیار بلند مدت است.
آنچه که میتوانیم داشته باشیم این است که برای مثال کشورهای آمریکایی بتوانند در ایران پیشنهاد قرار داد دهند. میتوانیم مبادلات فرهنگی بیشتری با ایران داشته باشیم. توریستهای بیشتری از آمریکا به ایران بروند. تمام این چیزها به تدریج اعتماد را ایجاد خواهند کرد و پس از برای مثال پس از ده سال روابط عادیتری بین دو طرف خواهیم داشت.
اروپا متفاوت است. اروپا از پیش وارد ایران شده است. شرکتهای اروپایی در ایران هستند. آنها صرفا منتظر امضای توافق و پایان تحریمها هستند تا بلافاصله به تجارت با ایران بپردازند. در آسیا نیز ایران قبل از تحریمها در دوران تحریمها و پس از آن مبادلات تجاری خود را ادامه داده و خواهد داد. تجارتی که با روسیه، چین، کره جنوبی و ... داشته. بنابراین ایران منزوی نشده است. ایران اکنون فرصت عادیسازی بالاخص با اروپا را دارد. بنابراین ایران به عنوان یک قدرت اوراسیایی بار دیگر شاهد خیزش خواهد بود. این مهمترین چیز در بلند مدت است.
انتهای پیام/