چرا آمریکایی‌ها بازی را به یکباره از میز مذاکره به مقابل دوربین‌ها کشاندند؟
خبرگزاری تسنیم: آمریکایی‌ها با این انگاره وارد ایستگاه آخر مذاکرات شدند که اگر بتوانند با چانه‌زنی موثر به توافقی خوب‌تر دست پیدا کنند و در نهایت چنانچه چانه‌زنی‌شان موثر واقع نشد، در کف خواسته‌های خود در چارچوب لوزان توافق را نهایی کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، رضا سراج کارشناس مسائل راهبردی و عضو هیئت علمی دانشگاه در یادداشت شفاهی با عنوان "چرا آمریکایی‌ها بازی را به یکباره از میز مذاکره به مقابل دوربین‌ها کشاندند و به عبارت عامیانه دبه درآوردند" نوشت:
بررسی اینکه چرا آمریکایی‌ها بازی را به یکباره از میز مذاکره به مقابل دوربین‌ها کشاندند و به عبارت عامیانه دبه درآوردند و اینکه روند مذاکرات به کدام سو خواهد رفت، موضوعی است که در این یادداشت به آن اشاره خواهد شد.
آمریکایی‌ها انتظار داشتند در دور نهایی و ایستگاه آخر مذاکرات در چند خواسته جلوتر از لوزان توافق را رونمایی کنند. آنها انتظار داشتند که علاوه بر اینکه زیر بار لغو تحریم‌ها نخواهند رفت، رژیم تحریم‌ها را در توافق نهایی حفظ کنند. آنها انتظار داشتند رژیم بازرسی‌ها و نظارت‌های خاص را در توافق نهایی به ما تحمیل کنند و در این چند خواسته جلوتر، افزایش سقف زمانی برای تعلیق برنامه هسته‌ای ایران مدنظرشان بود.
همچنین چانه‌زنی پیرامون سایر مباحث فنی را هم در دستورکار خود داشتند. بنابراین آمریکایی‌ها با این انگاره وارد ایستگاه آخر مذاکرات شدند که اگر بتواند با چانه‌زنی موثر به توافقی خوب‌تر دست پیدا کنند و در نهایت چنانچه چانه‌زنی‌شان موثر واقع نشد، در کف خواسته‌های خود در چارچوب لوزان توافق را نهایی کنند، لذا آنها را بنا را بر زیاده‌خواهی گذاشتند و آنجایی که نتوانستند اراده خود را به تیم مذاکره‌کننده جمهوری اسلامی ایران تحمیل کنند، در چارچوب استراتژی که از پیش برای خود تعیین کرده بودند، دبه درآوردند.
در اینجا پیش‌بینی می‌شود که ممکن است آمریکایی‌ها مجددا در دور جدید، به چارچوب لوزان برگردند. بازگشت آمریکایی‌ها به چارچوب لوزان برای نهایی کردن توافق حتما نمی‌تواند برای ما یک موفقیت محسوب شود چراکه توافق در چارچوب لوزان اولا فاقد ویژگی‌های یک توافق خوب برای جمهوری اسلامی است و ثانیا خطوط قرمز ما را مراعات نمی‌کند.
توافق در چارچوب لوزان توافقی است که به رژیم بازرسی‌ها و نظارت‌های خاص مشروعیت می‌بخشد و رژیم تحریم‌ها را نهادینه می‌کند ضمن اینکه توافق در چارچوب لوزان، برنامه هسته‌ای ایران را هم کاریکاتوری می‌کند لذا تیم مذاکره‌کننده ما که تاکنون با شجاعت و هوشیاری در برابر زیاده‌خواهی‌های طرف‌های غربی ایستادند، بدانند که همه مردم ما پشت سر آنها هستند و آنها هم باید تلاش خود را معطوف به یک توافق خوب کنند و بازگشت آمریکایی‌ها را در چارچوب یک خدعه برای رسیدن به توافق خوب ارزیابی کنند.
پیش‌بینی من این است که آمریکایی‌ها هم به لحاظ مسائل و معادلات داخلی و هم به لحاظ مباحث و معادلاتی که با متحدین خود در منطقه و صحنه بین‌الملل دارند، نمی‌توانند در خارج از چارچوب لوزان، توافق را نهایی کنند و شرایط توافق در چارچوب لوزان را هم عرض کردم.
بنابراین آنچه که پیش‌بینی می‌شود، این است که آمریکایی‌ها یا باید میز مذاکرات را ترک کنند که البته نمی‌توانند این کار را انجام دهند چون در آن صورت مقصر شکست مذاکرات معرفی می‌شوند. یا باید به تمدید مذاکرات تن دهند که البته تمدید مذاکرات دیگر مثل گذشته برای آن نفعی ندارد و در برابر تمدید ستانده‌ای دست آنها را نخواهد گرفت. لذا ممکن است آمریکایی‌ها از روی ناچاری به تمدید مذاکرات به عنوان یک گزینه بد در مقابل گزینه بدتر یعنی ترک میز مذاکرات، تن دهند.
از اینجا به بعد، اگر آمریکایی‌ها نتوانند در چارچوب لوزان به توافق برسند، تلاش می‌کنند از یک توافق سیاسی در چارچوب لوزان را رونمایی کنند تا یک شبهی از پیروزی را برای خود به تصویر بکشند بنابراین آمریکایی‌ها خود را در یک شرایطی پیچیده‌ای قرار دادند و اکنون ما در یک شرایط کاملا روشن و شفافی هستیم و جمهوری اسلامی ایران باید از این شرایط تهاجمی و آفندی خود در مذاکرات بیشترین استفاده را بکند که امیدواریم نمایندگان ایران در مذاکرات با ارزیابی از این تحولات و نیاز آمریکایی‌ها به مذاکرات بتوانند، به یک توافق خوب که متضمن امنیت ملی و منافع ملی ما باشد، دست یابند.
انتهای پیام/
