«سید علی بهشتی فکور» نماینده مردم ولایت بامیان در پارلمان افغانستان در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم اختلافهای موجود دولت کابل و مجلس این کشور را بررسی کرد.
در ادامه متن کامل این گفتوگو آمده است:
تسنیم: با توجه به آغاز تعطیلات تابستانی و عید فطر پارلمان افغانستان، هنوز وزیر دفاع و تعدادی از روسای دولت کابل به پارلمان این کشور معرفی نشدهاند، آیا مجلس تدبیر خاصی برای این مسئله سنجیده است؟
در برنامهریزی و تقسیم بندی روزهای آینده متأسفانه موضوع وزیر دفاع و ریاستهایی که تاکنون رأی نگرفتهاند مطرح نشده و حکومت هم اقدامی نکرده است.
استیضاح وزیر کشور و مسئولانی که در وقایع امنیتی به ویژه حادثه «جلریز» کوتاهی کردهاند کماکان در برنامه کاری پارلمان وجود دارد، اما اینکه نمایندگان مردم برای تکمیل این مسائل به حد نصاب برسند و ما قادر به انجام آن باشیم بحث دیگری است.
تسنیم: با توجه به تعطیلات پیش روی پارلمان و انبوه کارهایی انجام نشده، در مدت زمان کم نمایندگان توانایی رسیدگی به این مسائل را دارند؟
خیر، زیرا حکومت افغانستان معرفی وزیر دفاع و دادستان کل و سایر افراد باقی مانده را در اولویت کاری خود قرار نداده و بجای آن انتصاب فرماندهان پلیس و فرمانداران شهرها را در دستورکار خود قرار داده است و متأسفانه مسائل مهم در رأس امور دولت کابل نیست.
تسنیم: با این شرایط اولویتهای شما و حکومت متفاوت است؟
بله، پارلمان از متن مردم افغانستان بیرون آمده و با مردم در تماس است به همین دلیل اولویتهای کشور بخصوص معرفی یک وزیر دفاع کاردان و شایسته و بیطرف و همچنان دادستان کل و دیگر ریاستها بسیار مهم است و باید با دقت نظر بیشتری روی آن کار شود.
تسنیم: در شرایطی که به گفته شما حکومت وحدت ملی عجلهای برای معرفی این افراد ندارد، شما راهکار خاصی را برای فشار به حکومت دارید؟
طبق قانون در یک سال پارلمان افغانستان نمایندگان مردم میتوانند سه ماه به مرخصی بروند. در دستورالعمل داخلی ما این سه ماه به دو دوره چهار و نیم ماه تقسیم شده است.
چهار و نیم ماه نخست در اول مردادماه تمام میشود ولی قانون اساسی این راهکار را برای حکومت در نظر گرفته تا هر زمانی رئیس جمهور برای مسائل مهم لازم بداند اعضای پارلمان را دعوت کند.
اما باور من این است که با آغاز تعطیلات، رئیسجمهور، اعضای کابینه و رئیساجرایی خوشحال خواهند شد زیرا نهادی که فعال و ناظر اوضاع است برای یک ماه و نیم سکوت خواهد کرد و بلندگوی پارلمان خاموش خواهد شد.
حکومت افغانستان راضی است که پارلمان این کشور به تعطیلات برود تا بدون سر و صدا به تمام کم کاریهایش ادامه دهد.
تعدادی هم با اتهام اعضای پارلمان به کم کاری میگویند نمایندگان مردم نتوانستهاند دولت را مکلف به معرفی به موقع وزیر دفاع و روسای برخی ادارت کنند.
در افغانستان آزادی بیان مرزی ندارد اما از آزادی بیانی حمایت میکنیم مورد سواستفاده قرار نگیرد.
متاسفانه در افغانستان شرایط به گونهایست که حکومت صلاحیتهایی را که قانون اساسی برای پارلمان داده، نادیده میگیرد.
چهار نفر از نمایندگان ولایت بامیان در پارلمان بخاطر انتصاب «ظاهر ظهیر» به عنوان والی این ولایت یک ماه در کنار مردم در تحصن بسر بردند اما حکومت صدایی را نشنید و هیئتی را نیز برای بررسی نفرستاد.
متأسفانه قانون اساسی هنوز هم در افغانستان جای پایی باز نکرده و صلاحیتهایی که قانون اساسی به اعضای پارلمان داده همیشه از سوی حکومت نقض میشود.
تسنیم: اوضاع امنیتی کنونی چقدر متاثر از عدم معرفی وزیر دفاع و بعضی روسای نهادهای افغانستان است؟
وضعیت فعلی امنیتی عوامل زیادی دارد اما یکی از دلایلش نبود وزیر دفاع بیطرف و کار کشته است، از دیگر عوامل اقدام یکطرفه دولت کابل بدون مشورت با پارلمان افغانستان برای راهاندازی صلح است که این مسئله نیروهای امنیتی را از عملکرد مناسب باز میدارد و زمینه را هرچه بیشتر برای مخالفان دولت کابل فراهم میسازد.
بنابراین مذاکره و از یک طرف جنگ این موضوع افغانستان را در دو راهی قرار میدهد که این کشور متضرر خواهد شد.
تسنیم: در شرایط کنونی مذاکراتی که از سوی دولت بیسابقه اعلام شده، همچنان ادامه دارد و از سوی دیگر جنگ نیز شدیدتر شده است، ارزیابی شما از این وضعیت چیست؟
پارلمان افغانستان همیشه منتقد اعلام صلح از طرف دولت کابل بود، چه در زمان ریاستجمهوری «حامد کرزی» و چه در زمان حکومت فعلی.
در یک دوره 10 نفر از اعضای پارلمان و نمایندگانی از هر حزب در شهر «مادرید» پایتخت اسپانیا به همراه 45 نفر از اعضای طالبان و حزب اسلامی حکمتیار حضور یافتند که روی یک طرح به توافق رسیدیم اما در نهایت اجرایی نشد و نمایندگان طالبان که از طرف «ملا برادر» آمده بودند بازگشتند و ملا برادر نیز در کشور محل اقامتش زندانی شد.
طرح ما این بود که اصلاحات قانون اساسی و مسائلی که از طرف مخالفین دولت کابل مطرح میشود را بپذیریم.
در این طرح لازمه گفتوگوهای صلح آتش بس اعلام شد و متعاقب آن تحویل سلاح توسط گروههای مسلح در مدت زمان شش ماه به دولت کابل و حضور قانونی آنها بود.
به دنبال آن در ادامه طرح رهبران تمامی احزاب مطرح باید عضو شورای امنیت ملی میشدند و کمسیون انتخابات با نظر رهبران احزاب این شورا ایجاد میشد تا پس از آن انتخابات ریاستجمهوری و پارلمانی برگزار شود و احزاب هم از طریق انتخابات میتوانستند در روند سیاسی افغانستان حضور یابند.
این از نظر پارلمان افغانستان بهترین راهکار بود و ما روی آن به توافق رسیدیم که متأسفانه عملی نشد و حالا دولت کابل بدون مشورت با نمایندگان مردم در سطح معاونین وزارت خارجه با مخالفین حکومت مذاکره میکند، بدون اینکه کوچکترین تغییری در جنگ و اوضاع امنیتی بوجود آید.
این بدترین وضعیت برای حکومت فعلی است که با توجه به بدبینیهایی که دو طرف جنگ نسبت به یکدیگر دارند، آیا مخالفین سلاحهای خود را به منظور آتش بس و آغاز گفتوگوهای صلح به زمین خواهند گذاشت؟!
باورمان بر این است که دشمنان افغانستان هنوز خسته نشدهاند در حالی که باوجود طالبان، گروه دیگری به نام داعش ایجاد شده و این گروه تروریستی تا خون مردم را نریزد حاضر به مذاکره نخواهد شد.
ما باور داریم تا زمانی که طرفین درگیر آتشبس را نپذیرند صلحی برقرار نخواهد شد و این جای تأسف است که یک طرف در حال جنگ باشد و طرف دیگر از صلح دم بزند.
انتهای پیام/پ