حسین بختیاری در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در خصوص دوران بعد از توافق و اثر آن در رونق صنایع دستی اظهار داشت: طبیعتاً هر نوع ارتباط و همکاری بین ملتها برای ترویج هنر، صنعت و حوزه اشتغال مؤثر است و این یک اصل کلی و غیر قابل انکار محسوب میشود.
وی تصریح کرد: با توجه به جاذبه بسیار بالایی که هنرهای صناعی و صنایع دستی ما در دنیا دارد و با توجه به اشتیاقی که بین کشورهای امریکایی و اروپایی نسبت به صنایع دستی وجود دارد، ارتباط عمومی میتواند بهترین گزینه برای ترویج و توسعه وضعیت حال حاضر صنایع دستی باشد، چنانکه قبل از تحریم هم این موضوع را داشتیم و ما شاهد رشد غیرقابل انکار صنایع دستی در دهه بعد از جنگ بودیم که مورد استقابل عمومی بود.
رئیس مجمع ملی هنرمندان صنایع دستی ادامه داد: از دوره دولت هفتم رکود صنایع دستی به دلیل تحریمها و عدم توجه دولت وقت که نباید بیرونسپاری در حوزه صنایع دستی ایجاد میکرد، آغاز شد، چراکه آنها معتقد بودند ارز مصرفشده در حوزه صنایع دستی قابل برگشت نیست، در حالی که ارزی که از طریق صنایع دستی خارج میشود قابل توجه نیست، ولی ارزی که برمیگردد قابل توجه است.
بختیاری با بیان اینکه در دهه اول بعد از انقلاب، صنایع دستی سیر شتابانی داشت و به خوبی رشد میکرد و معرفی میشد، خاطرنشان کرد: همه این اتفاقات به همراه بیتدبیریها در دولتهای نهم و دهم موجب شد جایگاه اصلی خود را در حوزه صنایع دستی از نظر کمی از دست بدهیم و الان جایگاه سوم صنایع دستی دنیا را داریم.
وی با بیان اینکه این جایگاه شایسته ما نیست و اگر تلاش کنیم و ارتباطات باز شود در کوتاهترین زمان ممکن میتوانیم جایگاه اصلی خود را بهدست بیاوریم، خاطرنشان کرد: میتوانیم طی 2 سال با برنامهریزی خوب به جایگاه قبلی خود برگردیم و در ادامه با تدوین برنامهریزی شتابان در طول 5 سال به جایگاه اول دنیا در حوزه صنایع دستی برسیم.
انتهای پیام/