به گزارش خبرگزاری تسنیم، موسسه گلوبال ریسک در گزارشی اعلام کرد، توافق هسته ای بین ایران و گروه 1+5 نه تنها موجب رشد شرکت های داخلی و بین المللی فعال در زمینه انرژی خواهد شد بلکه فرصت های مهمی را نیز برای بازیگران عرصه غیرنفتی و گازی فراهم می سازد و موجب رشد تدریجی بخش های غیرنفتی می شود.
توافق هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی موجب تحریک اشتهای شرکت های انرژی شده که خواستار ورود به کشوری هستند که دارنده یکی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز جهان است. اما اگر توافق هسته ای توسط کنگره آمریکا به تصویب برسد، که احتمالا آن هم بالاست، ایران به یک مقصد جذاب صادرات و واردات برای شرکت های غیرنفتی و گازی نیز تبدیل خواهد شد. این گشایش یکدست نخواهد بود و در هر صنعتی متفاوت خواهد بود.
هرچند شرکت های آمریکایی به دلیل محدودیت های ناشی از قانون تحریم های ایران و لیبی (1996) و دستورات اجرایی دوران بیل کلینتون، چندان از کاهش تحریم ها منتفع نخواهند شد، اما چند استثنا در این باره وجود دارد. از جمله اینکه شرکت های آمریکایی که از ایران فرش و مواد غذایی وارد می کنند و شرکت هایی که با نهاد صلح آمیز هسته ای ایران همکاری می کنند از تحریم ها معاف خواهند بود.
همچنین شرکت های تابعه شرکت های آمریکایی می توانند با مجوز دولت آمریکا با سازمان های ایرانی قرارداد منعقد کنند.
آرتین افخمی، پژوهشگر ایرانی و گزارشگر نیویورک تایمز می گوید «شرکت های اروپایی بیشترین سود را خواهند برد، زیرا تنها تا سال 2010 روابط تجاری قوی ای با ایران داشتند.»
بسیاری از این شرکت ها نظیر زیمنس و پژو، دارای روابطی با ایران هستند که سابقه آن به پیش از انقلاب 1979 بر می گردد. برخی دیگر تنها چند سال پیش یعنی زمانی که تحریم ها تشدید شد، روابط خود با ایران را قطع کردند.
بخش های مختلف غیرنفتی اقتصاد ایران که از تحریم ها آسیب دیده اند، اکنون آماده جذب سرمایه گذاری هستند.
برای مثال، ایران دارنده سالخورده ترین ناوگان سوپرتانکرهای جهان است، اما در عین حال از یک صنعت کشتیرانی و کشتی سازی درخشان برخوردار است که احتمالا نیازمند انعقاد قراردادهای بیمه، نگهداری، عرضه و دیگر خدمات با شرکت های خارجی است.
ایران همچنین یازدهمین تولید کننده مواد معدنی جهان است، اما نبود ظرفیت تحقیقات و فن آوری قدیمی دو مانع اصلی مدرنیزه شدن این صنعت است. ایران دارای معادن غنی فولاد، مس، آلومینیوم و سایر فلزات است.
ایران از ظرفیت پایین لنگرگاه های مخصوص پهلوگیری کشتی های کانتینری در خلیج فارس نیز رنج می برد که می تواند محلی برای سرمایه گذاری شرکت های خارجی باشد.
انتهای پیام/ 189