هوشنگ مرادیکرمانی نویسنده در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به افزودن ساعت مطالعه به کلاسهای درسی مدارس گفت: 15 سال است که به مسئولان آموزش و پرورش افزودن چنین ساعتی را پیشنهاد دادهام، اما تاکنون سرانجامی نیافته است.
وی ادامه داد: سالهاست ما نویسندگان میگوییم ترتیبی دهید تا ساعت مطالعه به مدارس افزوده شود، بچهها در این ساعت میتوانند با نویسندهها و کتابهای روز آشنا شوند، و بفهمند که نویسندگی چیست.
مرادی کرمانی تصریح کرد: حتی بنده بارها پیشنهاد کردم تعدادی فیلم مستند از زندگی نویسندهها و کتابیشان ها تهیه شود، فیلمهای کوتاهی که با پخش آنها در کلاسهای مطالعه دانشآموزان در جریان ادبیات فارسی معاصر ایران قرار گیرند، اما متأسفانه مسئولان آموزش و پرورش در طول این سالها هیچگاه این موضوعات را جدی نگرفتند.
وی در پاسخ به این پرسش که برخلاف نظر شما برخی از نویسندگان معتقدند که اختصاص ساعت مطالعه برای افزایش سرانه کتابخوانی دانشآموزان چون حالت اجبار پیدا میکند، بدتر دانشآموزان را زده میکند، گفت: نه، هر چیزی وقتی وارد حوزه آموزش شود، جدی گرفته میشود، همیشه زنگ ورزش هم هست، خوب همه بچهها ورزشکار و علاقهمند به ورزش نیستند، طبیعی است برای ساعت مطالعه نیز نمیتوان همه را علاقهمند کرد، اگر در مدرسه از میان 100 دانشآموز ما بتوانیم 10 تا 15 دانشآموز را علاقهمند به خواندن کنیم و انس با ادبیات را درون آنها نهادینه کنیم، کافی است.
مرادی کرمانی در پاسخ به اینکه در سالهای اخیر تلاشی برای تعامل با آموزش و پرورش داشتهاید؟ گفت: گاهی در جلسات اولیا و مربیان از من دعوت میشد و چند جلسهای حضور پیدا کرده و مشاورههایی را به والدین میدادم، اما اینکه ارتباط مستمر و مداومی وجود داشته باشد، چنین نبوده است.
وی با بیان این مطلب که باید راهکارهایی اتخاذ کرد که دانشآموزان ترغیب به خواندن شوند، گفت: متأسفانه اکنون اگر هم کتابی مطالعه شود، بیشتر کتابهای ترجمهای است، کتابهای تألیفی به ندرت از سوی مخاطب خوانده میشوند، شمارگان کتابهای داخل نیز روز به روز پایین میآید و این نشان میدهد که وضعیت کتابخوانی ما نسبت به سالهای گذشته افت قابل توجهی پیدا کرده است. شاید بتوان یکی از دلایل این کاهش مخاطب را تکراری بودن موضوعات و سوژههایی دانست که نویسندگان به سراغ آن میروند.
مرادی کرمانی گفت: وقتی که ما جامعهای داشته باشیم که از کتابهایمان استقبال نشود و اگر هم کسی کتاب میخواند، ترجمهای است نه تألیفی، کتابخواندن ایرانیان میشود، دغدغه هر نویسنده و ناشر ایرانی، در همه کشورهای دنیا به کتابهای تألیفی اهمیت ویژهای داده میشود. برای نمونه در ترکیه و بسیاری از کشورها هیچ گاه در کتابهای درسی مدارس کتابهای ترجمهای مطرح نمیشوند، بلکه تنها کتابها و داستانهای تألیفی آورده میشود.
وی افزود: روز گذشته در جلسهای حضور داشتم که درباره ژانر وحشت و فانتزی صحبت میشد، در آنجا نیز مطرح کردم که اکنون کودکان ما به سراغ کتابهای ترجمهای گرایش دارند، چرا که ما هنوز در ژانر وحشت و فانتزی حرفی برای گفتن نداریم. از سوی دیگر کودکان نیز به دنیال موضوعات تازه و جدید هستند، ما نیز باید کتابهای تألیفی را به سمت جذابیتها سوق دهیم، داستانهای به روز داشته باشیم و قهرمانهای پرتحرکی خلق کنیم. نباید تنها روی اخلاقیات، مباحث آموزشی و نصیحتگونه تمرکز کنیم.
مرادی کرمانی که نامزد جایزه آسترید لیندگرن سوئد شده است، گفت: این جوایز برای من در درجه دوم اهمیت قرار گرفته است. اولویت فکری من در حال حاضر افزایش سرانه مطالعه کودکان است. اینکه کودکان کتاب بخوانند، برایم بسیار شیرینتر و مهمتر از دریافت جوایز است. بارها گفتهام که جوایز خارجی و حتی داخلی در حکم دورچین غذا هستند که به غذا زیبایی میدهند، اما اصل همان خود غذاست.
انتهای پیام/