به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، شیخ صدوق روایت می کند: مالک بن انس، فقیه مدینه (و امام مذهب مالکی) گفت: من خدمت حضرت صادق ـ علیه السلام ـ می رسیدم، برایم پشتى می گذاشت و احترام می کرد. می فرمود: مالک، من تو را دوست دارم. من از این مطلب خوشحال می شدم و خدا را ستایش می نمودم.
ایشان پیوسته به یکى از این سه کار مشغول بود: یا روزه بود، یا به عبادت مشغول بود و یا ذکر می گفت، و از بزرگترین بندگان خدا و پارسایانى که از خداوند ـ عز و جل ـ می ترسند، به شمار می رفت.
بسیار حدیث نقل می نمود، خوش مجلس بود و همنشینى با او فایده بسیار داشت.
وقتى می فرمود قال رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله (پیغمبر فرمود:...)، گاهى سبز می شد و گاهى زرد، آن چنان که دوستان اگر ایشان را می دیدند نمی شناختند.
سالى با ایشان به حج رفتم. همین که سوار بر مرکب شد، بعد از احرام، هر چه می¬خواست لبیک بگوید، صدا در گلویش می گرفت، به طورى که نزدیک بود از مرکب بیفتد. عرض کردم: ای پسر رسول خدا، لبیک بگویید، چارهاى نیست باید گفت!. فرمود: ابن ابى عامر! چگونه جرأت کنم و بگویم «لبیک اللهم لبیک»، در حالی که می ترسم خداوند عز و جل بگوید: «لا لبیک و لا سعدیک»!.
(خصال ص 79، علل الشرایع ص 234، امالی صدوق ص 169، قاضی عیاض این سخن مالک را با تغییری اندک در کتاب خود مدارک ص 212 و ابو زهرة در کتاب مالک ص 28 و خولی نیز در کتاب خود مالک ص 94 حکایت کرده است.)
منبع: مشرق
انتهای پیام/