به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، وزیرخزانه داری آمریکا در روزنامه نیویورک تایمز نوشت: کسانی که از کنگره میخواهند تا توافق هستهای را رد کند و استدلال میکنند آمریکا با تشدید تحریمها علیه ایران توافق بهتری کسب میکرد و ایران را مجبور میکرد کلّیت برنامه هستهایاش را برچیند و یا بهطرز بنیادینی ماهیت حکومت را دگرگون کند فرضیهای دارند که توهمی خطرناک است و از واقعیتهای اقتصادی و سیاسی بهدور است.
جاکوب لو در ادامه می نویسد: توافق هستهای ایران یک راهکار بلندمدت برای یکی از فوریترین تهدیدات زمانه ما را ارائه میکند. بدون این توافق، ایران، که از کشورهای حامی تروریسم است، کمتر از 3 ماه تا دستیابی به ماده شکاف پذیر کافی برای ساخت بمب اتمی فاصله دارد. این توافق تا حد زیادی تهدید برنامه هستهای ایران را کاهش میدهد و زمان گریز آن را 4 برابر زمان فعلی میکند، همچنین دسترسیهای بیسابقهای برای اطمینان از اینکه ایران تقلب خواهد کرد یا خیر میدهد.
مطمئناً ایالات متحده نفوذ اقتصادی عظیمی دارد اما تنها این نفوذ نبود که کشورهای اروپایی و آمریکایی را برای پیشبرد تحریمها همراه کرد، موضوعی که نیازمند فداکاری پرهزینه آنها بود. آنها به این دلیل با ما همراه شدند که برایشان استدلال کردیم برنامه هستهای ایران تهدیدی غیرقابل مهار برای ثبات جهانی است، بهعلاوه ما راهکار عملی دیپلماتیک را برای پرداختن به آن پیشنهاد کردیم و این کار را انجام دادیم.
در چشم جهانیان توافق هستهای ــ که از سوی شورای امنیت و بیش از 90 کشور نیز مورد تأیید قرار گرفت ــ به تهدید برنامه هستهای ایران با محدود کردن بلندمدت آن و تضمین صلح آمیز بودن آن پرداخته است. اگر اکنون کنگره توافق را رد کند، عواملی که برای پایداری این اجماع جهانی بنیادین بود فرو خواهد پاشید.
واقعیت ساده این است که پس از دو سال آزمایش ایران در مذاکرات، جامعه بین المللی اعتقاد ندارد که تشدید تحریمها ایران را به ریشهکن کردن برنامه هستهای صلح آمیز بومی خود وامیدارد، یا اینکه روابطش را با گروههای تحت حمایت خود در منطقه قطع میکند. دولتهای خارجی دیگر به درخواست ما فداکاریهای پرهزینه نخواهند کرد.
در واقع آنها بیشتر ما را بهخاطر کنار گذاشتن یک راه حل معتبر درباره یکی از بزرگترین تهدیدات امنیتی جهان سرزنش خواهند کرد و به تعامل دوباره با ایران ادامه خواهند داد. بهجای تشدید تحریمها، چنین تصمیمی از سوی کنگره برای رد یکجانبه توافق یک دهه انزوای ایران را پایان میدهد و آمریکا را در اختلاف با باقی جهان قرار میدهد.
در سال 1996 تحریمهای یکجانبه آمریکا (داماتو) علیه صنایع نفت و انرژی ایران موجب خشم شرکای خارجی ما شد و آنها با ارجاع پرونده به سازمان تجارت جهانی توانستند فعالیت کمپانیهای خود را در ایران حفظ کنند. بزرگترین شرکتهای نفتی اروپایی و آسیایی در ایران ماندند تا زمانی که ما یک اجماع جهانی درباره تهدید ایران ایجاد کردیم و برای حل آن یک راهکار دیپلماتیک پیشنهاد دادیم.
توافقی که ماه گذشته کسب کردیم توافقی محکم، بیسابقه و خوب برای آمریکاست و همه عناصر درخواست شده از سوی جامعه بین الملل برای توقف ایران از کسب سلاح هستهای را دارا میباشد. کنگره باید این توافق را تأیید کند و به انتقاداتی که هیچ جایگزینی ارائه نمیکنند توجه نکند.
انتهای پیام/*