به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، انتخابات شورا در راه است. انتخاباتى براى تعیین رییس آن. اما این سومین بار در چهارمین دوره ى شوراى شهر تهران است که دو عضو قدیمى آن براى نشستن بر کرسى شورا با یکدیگر به رقابت مى پردازند. چمران و مسجد جامعى . دو عضوى که هر کدام از آنها تجربه ى حضور بیش از یک دوره در شوراى شهر دارند. اما این انتخابات همچون دو انتخابات قبلى رنگ و بوى سیاسى به خود گرفته است. شورایى که به فرمان امام (ره) نباید بازیچه ى سیاسى شود.
مسجد جامعى فردى با مأموریت سیاسى کردن شورا
پس از انتخابات ٩٢ و پیروز نشدن قالیباف در انتخابات وى براى شهردار شدن مجدد کاندید شد و برنامه داد. همزمان و بعد از مدت ها انتخابات هیئت رئیسه ى شوراى شهر هم رنگ و بوى سیاسى به خود گرفت و دو طیف اصلاح طلب و اصولگراى شورا بازیگران این انتخابات شدند. مسجد جامعى با انتقاد از عملکرد چمران در طول ریاست چند ساله ى وى در شورا ، سعى در گرفتن کرسى ریاست شورا کرد و در این راه با دادن وعده ى معاونت نظارت شورا به یکى از آراى خنثى ( عباس جدیدى ) عملاً توانست رأى وى را با خود همراه سازد. مسجد جامعى با همین رأى توانست ضمن لابى گرى خود را با یک اختلاف رأى برتر نسبت به رقیبش بر مسند ریاست شورا ببیند. وى که قصد داشت شعار ( دیروز پاستور ، امروز بهشت و فردا بهارستان ) اصلاح طلبان را با حمایت از محسن هاشمى براى شهردار شدن وى تحقق بخشد در مرحله انتخاب شهردار اسیر لابى قوى یاران قالیباف در شورا شد و نتوانست این شعار را تحقق بخشد و عملاً از حمایت هاى بیرونى همفکران وى از عملکردش تا حدودى کاسته شد.
پس از این شکست مسجد جامعى ، فعالیت هاى هم طیف هاى او به تأسى از رییس شان در شورا براى تخریب قالیباف گسترش یافت. مرگ دو تن از شهروندان تهرانى به علت آتش سوزى جمهورى مهمترین کار این گروه بود که حتى فشار براى استیضاح شهردار اصولگراى تهران را به همراه داشت اما عدم همراهى اکثریت شورا با این امر باعث شد این اتفاق عملى نشود.
تخریب عملکرد هاى عمرانى شهردارى ، نمایش بى توجهى شهردارى به مسائل فرهنگى ( در حالى که چند تن از مراجع تقلید عملکرد خوب فرهنگى قالیباف در شهردارى تهران را تحسین کردند ) ، اظهارات غیر تخصصى و سیاسى در خصوص مسائل شهرسازى و حمل و نقل عمومى تنها بخشى از دلایلى بود که باعث شد مسجد جامعى کرسى ریاست شورا را با دو اختلاف رأى و در عین ناباورى به چمران دهد.
چمران مردى متخصص و ریش سفید
مهدى چمران بعد از شیبانى پر سابقه ترین فرد شورا است. وى که سابقه ى دو دوره ریاست شوراى شهر را در کارنامه خود دارد ، سال ٩٢ به خاطر موضع گیرى هاى سیاسى خود و لابى نکردن براى انتخابات هیئت رئیسه عملاً شکست سنگینى را در کارنامه ى خود دید. اما فعالیت هاى تخصصى چمران در مدت یک سال توانست جاى خالى ریاست منسجم را در شورا به نمایش بگذارد. حتى تهران گردى هاى مسجد جامعى هم در طول یک سال ریاستش در شورا نتوانست جاى ضعف مدیریتى وى را بگیرد. مجموعه ى این اتفاقات باعث شد که چمران مجدد بر مسند ریاست شورا قرار گیرد. تعامل مثبت وى با شهردارى تهران در طول یک سال ریاستش در شوراى شهر باعث آن شد که تهران مسیر پیشرفت خود را با سرعت بیشترى پیش بگیرد و تعاملات مثبت وى با هر سه قوه ، کمک شایانى به موفقیت هاى شهردارى تهران در عرصه هاى مختلف شد. هر چند که وى بدون سیاست بازى به برخى ایرادات بخش هایى از شهردارى تهران انتقاد کرد.
با توجه به کلیه ى مسائل یاد شده ، به نظر انتخابات روز سه شنبه ى هیئت رئیسه مى تواند تقابلى بین تخصص و سیاسى کارى چمران و مسجد جامعى باشد. ضعف مدیریت مسجد جامعى و توان مثبت مدیرت شورا توسط چمران مى تواند افراد را به این فکر فرو برد که چه کسى بیشتر به فکر آراى مردمى خود و چه کسى بیشتر به دنبال حمایت هاى حزبى از خود مى باشد. بى شک چمران با توجه به سابقه ى خود بهتر مى تواند چرخه ى مسیر پیشرفت تهران را به حرکت در آورد. در حالى که نشستن مسجد جامعى بر مسند ریاست شورا ، بى شک حواشى اى را براى شهردارى به همراه خواهد داشت و عملکرد هاى شهردار جهادى تهران را تحت الشعاع قرا مى دهد.
منبع:تصمیم
انتهای پیام/