به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ؛ این استقبال گسترده از یک اثر سینمایی نکته قابلتوجهی است که جدا از اخبار نیاز به مشاهده دارد، به همین دلیل نیز از نخستین جمعه اکران تا یک هفته بعد از آن را با مردم و در سالن پردیسها و سینماهای تهران گذراندیم تا ببینیم روایت مجیدی از «محمد(ص)» واقعا چقدر برای مردم مورد توجه است و چرا به سینما میروند تا این فیلم را ببینند.
با اینکه زمان فیلم نسبت به آثار معمول سینمای ایران یک ساعتی بیشتر است و سانسهای آن طولانی میشوند، اما صندلیهای سینماهای نمایشدهنده از همان روز اول اکران سینماها تقریبا خالی نماند و مردم ارتباط خوبی با اثر برقرار کردند. بهطوریکه حتی برای تیتراژ پایانی در سینماها مینشینند و میخواهند این موسیقی دلنشین را تماما گوش کنند. درمیان جمعیتی که برای تماشای اثر آمدهاند کسانی را میتوان دید که خیلی اهل سینما رفتن نیستند، پیرمردها و پیرزنهایی که شاید حضورشان در سالنهای تاریک سینما جالب باشد، از صحنههایی است که مخاطبان محمد(ص) دیدهاند. جالبتر اینکه کسی خسته نمیشود و سالن را ترک نمیکند.
«محمد(ص)» در جهان هم مورد اقبال قرار گرفته است و در سایت آیامدیبی (IMDB) که مرجعی برای همه فیلمهای اکران شده در جهان است، توانسته امتیاز ٩/٨ را به دست بیاورد و بالاتر از «محمد(ص)، رسالت»، مصطفی عقاد که امتیاز ٦/٨ را دارد و «ده فرمان» ساخته سیسیل دومیل با امتیاز ٩/٧، «آخرین وسوسه مسیح» ساخته مارتین اسکورسیزی با امتیاز ٦/٧ و «نوح» دارن آرنوفسکی با امتیاز ٩/٥ قرار گیرد.
نخستین سهشنبه فیلم
از زمانی که طرح بلیت نیمبهای روز سهشنبهها در کشور راه افتاد، شلوغترین روزها برای فیلم دیدن همین سهشنبهها بود. فیلمی که بلیتش گرانتر از بقیه فیلمهاست، روزهای نیمبها هم بیشتر مورد توجه قرار میگیرد. در پردیس سینمایی آزادی جای سوزن انداختن نیست، دستگاهی که بلیت اینترنتی را چاپ میکند، سرش شلوغ است و به نظر میرسد خرید اینترنتی بلیت جا افتاده است. در میان جمعیت مردی به بغلدستیاش میگوید: «خوب شد دیشب بلیت خریدم!» گیشه هم شلوغ است، بلیت تمام شده است، اما گاهی در سالن، صندلیهایی را انتهای راهروها اضافه میکنند و حالا آنها را هم میفروشند. در سالن سینما تا تبلیغات تمام شود، صدای پچپچها زیاد است. دو ساعت اول فیلم شرایط مانند دیگر فیلمهایی است که در سینماها اکران میشود، سالن همچنان پر است و کسی هم بیرون نمیرود. در انتها درست زمانی که مردم مکه با حضرت محمد(ص) بیعت میکنند، صدای دست زدن در سالن میپیچد و به نظر میرسد همه با فیلم ارتباط برقرار کردهاند.
سینما فرهنگ از صبح تا شب شلوغ است و معمولا تا شب همه سانسهایش را اینترنتی فروخته و مردمی که دم گیشه برای خرید بلیت میآیند، دست خالی برمیگردند. اینجا هم با تمام شدن فیلم، در هر سانس دست میزنند و تا تمام شدن تیتراژ هم دو سوم حاضران سالن را ترک نمیکنند.
سینما بهمن هم این روزها سرش شلوغ است، مجاورت با دانشگاه و مرکزیت آن، باعث شده که همه سانسهای این فیلم پر از جمعیت باشد. مردم گذری بیشترین مهمانان این سینما هستند و با اینکه زمان فیلم زیاد است ولی بدون برنامهریزی هم حاضر هستند مبلغ آن را بپردازند و به تماشای آن بنشینند.
پردیس چارسو هم با اینکه تازه راه افتاده و شاید خیلیها از امکانات خوب سالنهایش باخبر نباشند، سانسهای پری داشته و فروش حضوری بلیت در آن رونق دارد. البته این پردیس در روزهای غیر سهشنبه و آخر هفته چندان رونقی ندارد و فیلم با 20 نفر اکران میشود.
اما «محمد (ص)»روزهای شلوغ دیگری هم دارد، پردیس سینمایی کوروش که دیگر جای خودش را در میان سینماهای کشور باز کرده، در یک پنجشنبه بیش از 35 میلیون تومان فروخته و رکورد جدیدی را ثبت کرده است. البته این پردیس در همه روزها این میزان از استقبالکننده را دارد، بهطوریکه در روزهای مختلف هفته هم بلیتهایش از چند روز قبل فروش رفتهاند.
تاثیر سینما در میزان فروش فیلم از نکتههایی است که باید در نظر گرفت، پردیسها و برخی سینماهای شناخته شده که جای خودشان را در میان مردم باز کردهاند، اوضاع خوبی دارند و بهتر هم دیده میشوند. در مقابل سینماهایی که حتی در مرکز تهران و در مسیر رفت و آمد هستند، بیشتر در روزهای نیمبها مورد توجه قرار میگیرند. به همین دلیل است اگر امروز بخواهی به تماشای «محمد (ص)» در یکی از پردیسهای اصلی بنشینی، باید از چند روز قبل به آن فکر کرده باشی.
مخاطبان «محمد (ص)» را چطور دیدهاند
نکتهای که در گشت و گذار در سینماها و در مدت اکران «محمد (ص)» نمیتوان آن را نادیده گرفت، حضور کسانی است که پیشتر اهل این هنر نبودهاند. حسین 40 ساله است، در یک شرکت هواپیمایی کار میکند و به همراه همسرش به سینما آمده است، به قول خودش اهل فیلم نیست ولی حالا برای این فیلم به سینما آمده است؛ او میگوید: «من علاقهای به سینما رفتن ندارم، خیلی هم اهل فیلم نیستم. بچهها میبینند ولی من نمیپسندم. اما این فیلم فرق میکرد، به نظرم باید آن را میدیدم چون درباره پیامبر ما است و مهمتر اینکه یک ایرانی آن را ساخته است. بلیتش را هم دخترم برایمان خرید. قبل از اینکه شروع شود، از سه ساعت زمان آن میترسیدم ولی اصلا گذر آن را حس نکردم و از فیلم خیلی خوشم آمد.»
زهرا و مهدیه، همکار هستند و در ماه حتما یک فیلم را در سینما میبینند، یکی 22 ساله و دیگری 25 ساله است، فیلم را مانند جعبه
مداد رنگی توصیف میکنند. زهرا میگوید: «در فیلم یک محمد پروانهای زیبا دیدیم. همه صحنهها قاب عکسهای زیبایی بود که حالمان را خوب کرد. البته موسیقیاش هم خیلی عالی بود. فقط چرا صدای مهدی پاکدل صدای خودش نبود؟ برای پیری خوب بود، اما جوانی صدای خودش بهتر نبود؟»
علی 24 ساله است و در دانشگاه الهیات میخواند، میگوید: «به دلیل درسی که میخوانم موضوعات مذهبی را خیلی دنبال میکنم، پیش از اکران فیلم هم اخبار آن را دنبال میکردم و خوانده بودم که آقای مجیدی گفته امیدوار است بعد از دیدن فیلم، چشمها مهربانتر شوند، فکر میکردم فقط حرفی است برای جلبنظر، اما حالا که فیلم را دیدم، به نظرم واقعا چشمها مهربانتر میشوند. فیلم خیلی خوب بود، با اینکه شاید بتوان در برخی روایتکردنهای آن ایراد گرفت، اما کار
به قدری بزرگ و عظیم است که نباید درباره این نکتههای کوچک صحبت کنیم.»
حرمت سنش بالاست، یعنی سنش را نمیگوید، اما با حدس و گمان بیش از 50 سال دارد، با پسر و سه نوهاش به سینما آمده، میگوید یادش نیست آخرین بار کی سینما رفته، اما خیلی کم رفته و خاطراتی هم از سینما رفتن ندارد، خودش توضیح میدهد: «یادم رفته بود سینما چه شکلی است، ولی همه از این فیلم حرف میزدند، همه دوستهایم هم دیده بودند، من هم آمدم. ولی خسته شدم، نشستن روی این صندلیها اذیتم میکرد، اما تا آخر نشستم و تماشا کردم. قسمتی که حضرت محمد (ص) کنار دریا ایستاده بود و موج به صخرهها میخورد را خیلی دوست داشتم.»
صادق 25 ساله با همسر و چند نفر از دوستانشان به تماشای فیلم آمدهاند. خودش در یکی از خبرگزاریها کار میکند و با دقت و حوصله نظراتش را درباره فیلم میگوید: «من فکر میکنم «محمد» فیلم خوبی است، چون روایت تازهای از پیامبر را در سال 2015 نشان میدهد. از محمدی که مصطفی عقاد ساخت، بهتر است چون در آن فیلم فقط چند برش از زندگی پیامبر به تصویر کشیده شده بود. با این حال ایرادهایی از فیلم هم میتوان گرفت، برای مثال داستان از زبان ابوطالبی روایت میشد که خودش در بعضی بخشها نبود. اما فیلم برای مخاطب عامی که به سینما میرود تا زندگی پیامبرش را ببیند، جذابیتهای بصری و شنیداری زیادی دارد و حتما از آن لذت میبرد.»
دنیا با چشمهایی خیس از سالن خارج میشود، مادرش دستمال دیگری به او میدهد. 26 سال دارد و زبان انگلیسی تدریس میکند. با مادرش به تماشای فیلمی که زیاد از آن شنیده، آمده و میگوید: «پوسترهایش را در خیابانها دیده بودم، هربار به نظرم میآمد تابلوی نقاشی را تماشا میکنم. ولی چیزی بیشتر از چند تابلوی نقاشی را دیدم. با هر قصهای گریه کردم و خیلی از آن لذت بردم. فکر میکنم باید یک بار دیگر هم آن را ببینم تا همه جزییات را متوجه شوم. من با این فیلم پیامبر را بیشتر و بهتر شناختم.»
مریم 33 ساله است و به گفته خودش با دو نسل متفاوت از اعضای خانوادهاش برای تماشای این فیلم آمده، مادر 65 ساله و خواهرزاده 16 سالهاش. او میگوید: «با دیدن این فیلم احساس سربلندی کردم، فیلم
با شکوهی بود و بعد از تمام شدنش در چهره تکتک افرادی که در سالن بودند، با هر تیپ و اعتقادی سربلندی را دیدم و همه از اینکه پیامبر مهربانی و رحمتشان، حضرت محمد است، احساس رضایت داشتند. واقعا باید به تیم سازنده این فیلم تبریک گفت که همهمان را سربلند کردند.»
با تمام این واکنشها، برخی میگویند از آنجایی که هزینه فیلم دولتی بوده، ممکن است برنامههایی هم مانند بلیتهای تخفیفدار و گروهی را در دستور کار قرار دهد که شرکت پخشکننده این فیلم هر فعالیتی در این زمینه را تکذیب کرده و ممنوع میداند. با این حال 10 روز ابتدایی اکران «محمد (ص)» نشان داد که مردم دوست دارند پیامبر مهربانی را ببینند و از اینهمه رنگ و موسیقی در فیلم لذت میبرند.
البته غرضورزیها دست از سر این فیلم هم برنداشتهاند و در فضاهای مجازی عده قلیلی پیامهایی نژادپرستانه مبنی بر تحریم این اثر سینمایی، به دلایلی مانند اینکه فیلم درباره اعراب است، مطرح میکنند که این از حواشی اکران این فیلم است. با اینکه این پیامها بدون جواب باقی نمیمانند و کسانی هستند که پاسخهای منطقی به این اظهارنظرها بدهند، اما بیانصافی است اگر «محمد (ص)» قربانی غرضورزی کسانی شود که حتی یک بار هم آن را ندیدهاند.
انتهای پیام/
منبع: اعتماد