مجوزهای بی‌رویه آب شیرین‌کن‌ها خلیج فارس را به دریایی از نمک تبدیل می‌کند
عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان نسبت به صدور مجوزهای بی‌رویه و خطرات نادرست استفاده از آب‌شیرین‌کن‌ها برای زیست بوم خلیج فارس هشدار داد.
احسان کامرانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم در بندرعباس با اشاره به تاثیر منفی توسعه آب شیرین کن‌ها در خلیج فارس، اظهار داشت: با توجه به خشکسالی موجود در کشور استفاده از آب شیرین کن‌ها اجتناب ناپذیر است، اما متاسفانه توسعه آن‌ها بدون توجه به اهمیت مسائل زیست محیطی صورت می‌گیرد.
وی در ادامه با اشاره به اصل 50 قانون اساسی مبنی براینکه حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌شود، بیان داشت: با فعالیت‌هایی از جمله ورود پساب‌های حاصله از شیرین سازی آب دریا که موجب بر هم خوردن تعادل محیط زیست می‌شود، باید به صورت علمی برخورد شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان گفت: یکی از گزینههای مطرح برای مقابله با بحران کم آبی، شیرین کردن آب دریا‌ها و نمک زدایی از آنهاست که البته راه حلی پرهزینه است اما ادامه دادن به طرحهای شیرین سازی آب دریا‌ها به صورت غیرعلمی توجیه چندانی ندارد و مسئولان در برابر این مهم مسئول است.
اثرات زیانبار آب‌شیرین‌کن‌ها بر زیست بوم دریایی
کامرانی با اشاره به اینکه آب خلیج فارس از شور‌ترین آب‌های دنیاست، با طرح این سوال که صدور مجوزهای بی‌رویه آبشیرین کن‌ها طبق چه اصولی و برنامه و مدیریتی است؟ افزود: توسعه آب شیرین کن‌ها در خلیج فارس اثرات بسیار زیانباری بر روی آبزیان و زیست بوم دریایی دارد.
وی در این رابطه به ساختار و روند آب شیرین کن‌ها اشاره کرد و گفت: در ابتدای آب دریا در حوضچه‌ای نگه داری و یکسری ضدعفونی کننده‌ها نیز به این آب زده می‌شود که تمام موجودات درون خود را از بین می‌برد، سپس آب از یکسری غشا‌ها عبور داده شده و نمک آن نیز گرفته می‌شود و در نهایت این آب شور تبدیل به آب شیرین می‌شود.
شوک حرارتی آبزیان با ورود پساب به ساحل
این مدرس اکولوژی دریا در ادامه این مطلب در مورد تاثیر تلخاب‌ها برروی موجودات در ساحل و دریا ادامه داد: سپس نمکی که شوری آن بالای 50 ppt است به همراه آب حرارت داده شده وارد ساحل می‌شود بنابراین با این روند موجودات دریایی دوبار و از دو طریق نابود می‌شوند.
کامرانی در این رابطه ادامه داد: در واقع موجوداتی که ابتدا با پمپاژ کردن آبی که جهت تصفیه وارد حوضچه می‌شوند، به وسیله مواد ضدعفونی و ضد رسوب از بین می‌روند و دوم زمان برگشت پساب گرم شوری است که به ساحل برمی گردد در واقع موجودات دریایی با یک شوک حرارتی روبرو می‌شوند.
وی افزود: اگر در طول ساحل دریا در استان هرمزگان 25-20 آب شیرین‌کن مستقر شود و همین اندازه نیز در استان‌های خوزستان و سیستان هم راه اندازی شود، با این کار علاوه براینکه عملا زمینه نابودی کامل زیست بوم دریا را فراهم می‌کنیم عملا خلیج فارس به دریایی از نمک تبدیل می‌شود.
مجوزهای بی‌رویه آب شیرین‌کن‌ها مدیریت علمی ندارد
عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان راهکار علمی برای برون رفت از آسیب‌های ناشی از ورود پساب به دریا را در انتقال پساب‌ها به اعماق دریا دانست که آنهم نیازمند تجهیزات مجهز و هزینه‌های بسیار بالایی را می‌طلبد که برای اینکار باید یکسری لوله‌هایی تعبیه شود که آب موجود به عمق دریا برود.
کامرانی مدیریت کنونی در صدور مجوزهای بی‌رویه آب شیرین کن‌ها را نادرست و غیر علمی خواند و گفت: گسترش و توسعه آب شیرین کن‌ها اصول علمی دارد که شور شدن بیش از حد آب مزید برعلت می‌شود.
وی آسیب‌های جدی که پساب‌های حاصله از شیرین کردن آب وارد ساحل و دریا می‌شود را در نابودی ماهیان، میگو و مجموعه موجوداتی دانست که از نظر اقتصادی برای ما بسیار حائز اهمیت است.
ورود پساب آب‌شیرین‌کن‌ها به ساحل صنعت شیلات را نابود می‌کند
این مدرس اکولوژی دریا با طرح این سوال که چه کسانی مجوزهای بی‌رویه آبشیرین کن‌ها در استان هرمزگان را مدیریت می‌کنند؟ گفت: حتی خبر‌ها حاکی از آن است که با استقرار این حجم از آبشیرین کن‌ها در هرمزگان، آب سایر استان‌های همجوار هم تامین شود.
کامرانی افزود: اگر این روش اصلاح و مدیریت علمی نشود، عملا باید با صنعت شیلات و می‌گوهای خلیج فارس به عنوان محصول استراتژیک خداحافظی کرد، چرا که میگو و آبزیان موجودات ساحلی هستند و با این سیستم مدیریت آبشیرین کن‌ها نباید توقع داشت تا 6 سال دیگر ماهی و میگویی در خلیج فارس داشته باشیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان در پایان با بیان اینکه بکارگیری راهکارهای علمی از خطر نابودی زیست بوم خلیج فارس جلوگیری می‌شود، افزود: چرا تبعات زیست محیطی از این کارهای کار‌شناسی نشده را باید هرمزگان و خلیج فارس بپردازد.
انتهای پیام/
