رودی که به پای دریاچه قربانی میشود!
تجربیاتی عقیم در حوزه اجراییات دولتهای گذشته وجود دارد که بهرغم صرف وقت و سرمایه بسیار، امروزه به واسطه انجام این پروژهها نه فراغت و آسودمانی مردم حصول گشته و نه عایداتی برای دولت منظور داشته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، روز گذشته در حوزه محیط زیست ایسنا آمده بود که دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه ضمن انتقاد از بخشینگری برخی وزارتخانهها در مسائل کلان کشور، از تفاهم صورت گرفته این ستاد با وزارت جهاد کشاورزی و انتقال آب رودخانه زاب تا سال 1398 خبر داد و گفت که 50 درصد آب زاب حقآبه ایران است و هرجا که بخواهیم میتوانیم آن را هزینه کنیم.
عیسی کلانتری در مورد خرید حقآبه کشاورزان حوزه دریاچه ارومیه گفت: شرکت مهندسین مشاور یکم در حال بررسی ابعاد مختلف این طرح از جمله نحوه خرید آن است و امیدوارم به نتایج مطلوبی دست یابد. وی با اشاره به ابراز نگرانی برخی در مورد ضرورت وجود معیشت جایگزین برای کشاورزان در صورت اجرای طرح خرید حقآبه آنها اظهار کرد: احتمالاً زیربنای فکری برخی سوسیالیستی است که هنگام بررسی این مسئله میپندارند، دولت باید پول بریزد و مردم باید جمع کنند.
با این اوصاف ذکر چند نکته خالی از لطف نیست. نکاتی که در بیان آنها شخصاً دکترکلانتری مخاطب واقع شده است.
یکم: در ابتدا باید به حضور انور جناب ایشان عارض شد که خدمت به مردم به ویژه خدمتی که نفع و ضرر شمار زیادی از هموطنان در آن باید لحاظ شود، با میل و سلیقه و دلبخواه منافات دارد و حضرتعالی به گمان گرهگشایی و انجام کاری کارستان بر مسند پست دبیری ستاد احیای دریاچه ارومیه منصوب شدهاید و این مهم با فعل و نظر سلیقهای و عملکرد دلبخواهی مجموع نمیشود و جنابتان باید به گونهای این مأموریت را به سامان برسانید که نه سیخ بسوزد و نه کباب! چراکه تجربیاتی عقیم در حوزه اجراییات دولتهای گذشته وجود دارد که بهرغم صرف وقت و سرمایه بسیار، امروزه به واسطه انجام این پروژهها نه فراغت و آسودمانی مردم حصول گشته و نه عایداتی برای دولت منظور داشته که حجت موجه این مدعا را در احداث سلیقهای سد گتوند خوزستان میتوان نشان گرفت. بنابر این بهتر نیست که از تجربیات گذشته عبرت بگیریم؟!
دوم: کاملاً طبیعی است که مأموران خدوم دغدغه حسن انجام مأموریت خود را داشته باشند. با این احوال این سؤال به ذهن متبادر میشود که در جریان احیای دریاچه ارومیه تضمینی برای حیات سایر رودها و منابع آبی دیگر شهرها و روستاها وجود دارد یا هدف فقط احیای دریاچه ارومیه، به قیمت خشکی و نابودی سایر نقاط است؟!
سوم: شما در طول مدتی بالغ بر یک سال و نیم هنوز موفق نشدهاید با کشاورزان و باغداران اطراف و اکناف دریاچه در خصوص حقآبه کنار بیایید، اما در عوض انتظار دارید مردم روستاها و شهرهای کردستان و آذربایجان با انتقال آب رودهایی چون «رود زاب» کنار بیایند و چراغی را که به خانه خود روا میبینند به مسجد دیگری اعطا کنند؟ این انتقال با مخالفت گسترده حامیان محیط زیست و مردم محلی در کردستان و شماری از کارشناسان روبهرو شده است. سعید خضری، عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان در خصوص این بحث گفته است «انتقال آب زاب قطعاً مشکلات بینالمللی و ژئوپلتیکی ایجاد میکند... این طرح به زندگی در شهرهای سردشت، نلاس، پیرانشهر و صدها روستای پیرامون آن لطمه میزند... از سوی دیگر این رودخانه 150 متر پایینتر از دریاچه ارومیه ارتفاع دارد و برای انتقال آن باید یا متحمل هزینه بسیار سنگین پمپاژ شد یا سدی ساخت با دیوارههایی به ارتفاع حداقل 200 متر که قطعاً اقتصادی نیست.»
منبع : روزنامه جوان
انتهای پیام/