سیدعلیرضا مهرداد در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار داشت: داستانهای دفاع مقدس در زمان جنگ مانند دوربینی هستند که تصویربردار بر روی دوش خود گذاشته است و از تصاویر صحنهبرداری میکند و در این جریان نویسنده دفاع مقدس در واقع نوعی گزارشگر است که از جنگ گزارش میدهد و در آن تصاویر زندهای از جنگ دیده میشود.
مهرداد با اشاره به اهمیت عنصر تازگی در رمان جنگ سالهای دفاع مقدس عنوان کرد: این تصویر اصلی رمان جنگ در سالهای دفاع مقدس است که به جزئیات جنگ و صحنهها و وقایع آن میپردازد.
وی افزود: نمونههایی چون «زمستان 62» از اسماعیل فصیح، «زمین سوخته» از احمد محمود و «پرستو»ی گلابدرهای از این موارد در سالهای دفاع مقدس است که ضمن روایت جنگ تصاویری از آن وقایع را برای مخاطب به تصویر میکشد.
این نویسنده مشهدی با اشاره به عنصر شتابزدگی در ادبیات دفاع مقدس در سالهای جنگ گفت: در این سالها موضوعات محدود و مشخصی از جنگ داریم که در رمانهای دفاع مقدس تکرار میشود و در نگارش آثار هم شاهد نوعی شتابزدگی هستیم که این از مشخصههای سالهای جنگ است.
مهرداد خاطرنشان کرد: موضوعاتی چون تشییع شهدا، پرداختن به مصائب و دردهای خانوادههای شهدا و مواردی از این قبیل در آثار سالهای دفاع مقدس بسیار دیده میشود و این عنصری تقریباً ثابت در این آثار است.
وی افزود: در این سالها شخصیت پردازیها حرفهای نیست و زبان کارهایی که نوشته میشود بیشتر از این که زبانی توصیفی باشد زبانی تبلیغی است و التهاب جنگ اثرات خود را در ادبیات به راحتی نشان میدهد اما پس از جنگ این فضا به شکل مهمی تغییر یافت و به سمت ادبیاتی با موضوعات بیشتر و محتوای غنی تر حرکت کردیم.
مهرداد عنوان کرد: در سالهای جنگ نویسندگان حرفهای و شناخته شده کمتری به این ادبیات وارد شدند و این در حالی بود که پس از جنگ این جریان تا حدود زیادی متحول شد و شاهد این بودیم که نویسندگان بسیاری به این حوزه وارد شدند و آثاری متفاوت از آن سالها نگاشته شد.
وی اظهار داشت: موضوعات ادبیات دفاع مقدس همزمان با تحولات تاریخی آن متحول شد و به میزانی که از شرایط جنگی فاصله گرفتیم فرصت برای این که با دقت و از روی تأمل به دفاع مقدس نگاه کنیم بیشتر شد.
مهرداد گفت: در واقع ادبیات دفاع مقدس از ابتدا تا امروز هرگز ادبیاتی ایستا و روزمره نبوده است و تحولات خوبی را پشت سر گذاشته تا به امروز و آثار جدید که شاهد آن هستیم رسیده است و این جریان امروز توسط نویسندگانی روایت میشود که بسیاری از آنان چندان چیزی از آن دوران به خاطر ندارند و با این حال با مطالعه آثار پیشین و تأمل در آنها به نوشتن پیرامون این موضوعات مشغولاند و البته به موضوعات بیشتری توجه میکنند.
انتهای پیام/