به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, امروزه استفاده از گیاهان دارویی و داروهای گیاهی در سطح جامعه بهصورت روزافزون در حال گسترش است. در بسیاری از محصولات کارخانهای، از عصاره یا مواد مؤثره گیاهان دارویی استفاده میشود، امری که مورد انتقاد برخی از فعالان و حتی متخصصان طب سنتی است.
برخی افراد معتقدند در شاکله کلی گیاهان دارویی، اجزایی وجود دارند که یا نقش درمانی دارند و یا برخی از عوارض ناخواسته گیاهان دارویی را کنترل میکنند لذا ترجیح میدهند از یک گیاه درمانی بهصورت دستنخورده استفاده کنند.
در این دیدگاه هر فرآیند صنعتی و یا مداخله شیمیایی، از عصاره گیری تا جداسازی برخی اجزا میتواند اثربخشی طبیعی یک گیاه را دستخوش تغییر کند.
از دیگر سو برخی معتقدند در هر گیاه یک یا چند جزء مؤثر وجود دارد که منشأ اثر است و سایر مواد، نقش درمانی و یا بالینی چندانی ندارند لذا جدا کردن آن ماده مؤثره هم بازدهی گیاه را افزایش میدهد، هم عوارض جانبی را کاهش داده و هم کنترل دُوز دارو را دقیقتر میکند.
عدموجود یک بازار مطمئن از اساسیترین مشکلات صنعت گیاهان دارویی است
یکی از مشکلات اساسی در صنعت گیاهان دارویی و تولید داروهای گیاهی، پیدا کردن یک بازار مطمئن است، بازاری که در آن اثربخشی دارو حرف اصلی و محوری را میزند.
اثربخشی دارو فرآیندی است که از مسیر پژوهش و کار گروهی میگذرد. در این فرآیند تحقیقات آزمایشگاهی کنار مطالعات حیوانی و بالینی اثربخشی یک گیاه یا فرآورده را به اثبات میرساند.
در این پروسه تجربیات بالینی و سنتی چند دهه و یا چند سده گذشته نقشی بسیار مهم دارند و این تجربیات، مسیر پرفراز و نشیب دستیابی به یک فرمول مؤثر را کوتاه خواهند کرد، در اینجاست که تجارب گذشتگان و مصرف بالینی یک فرآورده سنتی، نقش مهم خود را ایفا میکند.
شاید مهمترین گام در طراحی و معرفی یک فرآورده طبیعی و یا سنتی، دستیابی به یک فرمولاسیون مناسب باشد که در این مرحله منابع طب سنتی نقشی بسیار مهم را ایفا خواهند کرد.
شرکتهای دانشبنیان طب و داروسازی سنتی، مناسبترین بستر صنعتی سازی ایدههای دارویی هستند، جایی که صاحبان اندیشه و دانشگاهیان میتوانند کنار فنآوران, صنعتگران و سیاست گذاران و مدیران اجرایی کشور قرار بگیرند و در نهایت از نیازهای مصرف کنندگان اطلاع یابند.
در بسیاری از کشورهای جهان رویکرد جدی بهسوی استفاده از داروهایی با منشأ طبیعی و محصولاتی که از طبیعت به دست میآید، شکل گرفته است که در چند دهه اخیر موجب توسعه روزافزون فرآوری گیاهان دارویی و به دست آوردن فرمولاسیونهای جدید داروهای گیاهی و تجارت آنها در سطح بسیار وسیع شده است.
چین و هند تأمینکنندههای اصلی گیاهان دارویی محسوب میشوند
برخی از کشورهای آسیایی بهخصوص چین و هند بهدلیل تنوع آب و هوایی و پوشش متنوع گیاهی، تأمین کنندههای اصلی گیاهان دارویی محسوب میشوند.
از سوی دیگر، طی چند سال اخیر کشورهای اروپایی, آمریکایی و البته برخی از کشورهای آسیایی تولید فرآوردههای طبیعی و داروهای گیاهی را سرلوحه اقدامهای بهداشتی و صنعتی خود قرار دادهاند.
فعالیت اقتصادی و تجاری در زمینه فرآوری گیاهان دارویی بهاندازهای مهم و گسترده شده است که در ابتدای سال 2000 میلادی، کانادا فقط از محل صادرات گیاه جینسینگ که گیاه بومی و اختصاصی کشور کره جنوبی است، نزدیک به 60 میلیون دلار درآمد داشته است.
توجهکردن به اهمیت اقتصادی گیاهان دارویی نیازمند معرفی، گستردگی و اهمیت این صنعت است
توجه کردن به اهمیت اقتصادی گیاهان دارویی نیازمند معرفی، گستردگی و اهمیت این صنعت است. با درک کامل این اهمیت، لزوم ایجاد یک شبکه بازاریابی و بحث پیرامون اهمیت تغییر شرایط نیازمند حضور صاحب نظران و فعالان عرصه تجاری سازی و البته مدیران دولتی دست اندر کار در این بخش است.
انتهای پیام/*