به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، دیوید سنگر و ویلیام برود در مقالهای در روزنامه آمریکایی "نیویورک تایمز" به بررسی آغاز روند اجرایی توافق هستهای میان ایران و گروه 1+5 پرداختند.
در این مقاله آمده است: انتظار میرود که مهندسان ایرانی از روز یکشنبه یکی از بزرگترین و پیچیدهترین پروژههای برچیدن تجهیزات هستهای در تاریخ را آغاز کنند. در این روند آنها باید حدود 12هزار سانتریفیوژ را از خط تولید اورانیوم خارج و بیش از 12 تن از اورانیوم با درصد غنای پایین را ــ که 98 درصد از ذخایر اورانیوم غنی سازی شده ایران را شامل میشود ــ به بیرون از کشور منتقل و هسته بزرگ رآکتور پلوتونیوم خود را نابود کنند.
مهندسان اصرار دارند که با یک ثبت رکورد این اقدامات را در حداقل زمان انجام خواهند داد تا به بیش از 100 میلیارد دلار که حاصل از کاهش تحریمها است دست یابند.
برای رسیدن به این موضوع، سران ایران اغلب بهصورت اختصاصی دراینباره که چگونه غرب از کاهش تحریمها حمایت خواهد کرد صحبت کردهاند. آنها اشاره اندکی به گامهایی که ایران برای برداشته شدن تحریمها باید بردارد، داشتهاند.
بهطور مثال میتوان به انتقال سوخت به خارج از کشور که از آن با عنوان مبادله سوخت یاد میشود اشاره کرد، اغلب اعضای پارلمان ایران درباره جزئیات این موضوع در هالهای از ابهام گذاشته شدهاند.
در حالی که روز یکشنبه، روز پذیرش قطعنامه است، هر دو طرف از این موضوع هراس دارند که چند هفته و ماه آینده میتواند با عدم توافق یا تقلبهایی در باره این توافق همراه باشد.
"محمد جواد ظریف" وزیر امور خارجه ایران که دو هفته پیش در نیویورک بوده و جلساتی را با "جان کری" وزیر امور خارجه آمریکا داشته در پاسخ به سؤالی درباره تهدیدات کنگره درباره یافتن راههایی برای تحریم علیه ایران، گفت: ما نگران هستیم.
نگرانی وزیر امور خارجه ایران از این است که آمریکا راهی را بیابد تا تحریمها را تحت دستاویز دیگری نظیر حمایت ایران از رئیس جمهور سوریه یا حزبالله اعمال کند و در آن صورت ایران درباره کاهش فعالیتهای هستهای خود واکنش نشان خواهد داد. از سوی دیگر قانونگذاران ایرانی با طرحی موافقت کردند که بر اساس آن کاهش تحریمهای آمریکا برای واکنشهای مناسب تحت نظارت قرار بگیرد.
ایران انتظار دارد که تحریمها بهمحضی که اقدامات اصلی انجام شد، برداشته شود. ظریف و رئیس جمهور روحانی میدانند برای اینکه ایرانیها منافع کاهش تحریمها را تا انتخابات آتی احساس کنند روند آزادسازی پولهای بلوکه ایران باید سریعتر اجرایی شود.
اما تاریخ نشان میدهد که این موضوع بسیار طول خواهد کشد. در آفریقای جنوبی 9 سال زمان برد تا بخش عمده برنامه هستهای خود را از بین برد و فعالیت اصلی زمانی به پایان رسید که سایت غنی سازی این کشور در سال 1999 کاملاً از کار افتاد.
اما سؤالهای مهمی که توسط پرسش شوندگان در ماههای آتی مطرح خواهد شد، این دو موضوع است: ایران تا چهاندازه با آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره فعالیتهای گذشته خود صریح است؟ و تا چهاندازه به بازرسان آژانس اجازه دسترسی خواهد داد؟
انتهای پیام/.*