به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, آموزش مهمترین و مؤثرترین ابزار در زمینه گسترش استفاده از فرآوردههای گیاهی و توجه به آموزههای بومی و سنتی در زمینه تغذیه و درمان است.
مدارس، مکانهای آموزشی و فرهنگی و رسانهها ابزارهای کارآمدی هستند که میتوان با استفاده از آنها آموزش را در سطح گسترده اعمال کرد.
با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی و بهتبع آن گسترش وسیع علوم دارویی و همزمان با فعالیت شرکتهای بین المللی و بسیار معتبر دارو سازی در زمینه معرفی و تولید داروهای جدید به دنیا، هرروزه اشتیاق مردم به استفاده از داروهای با منشأ طبیعی افزوده میشود.
نتیجه مطلوب از درمانهای طب سنتی از دلایل علاقه مردم به طب سنتی است
علت علاقه مردم به استفاده از داروهای گیاهی به چند دلیل عمده است که بخشی از این علاقه را میتوان در فرهنگ، باورها و اعتقادات مردم به اصول طب قدیم دید و بخشی از آن را نیز به دریافت نتیجه مطلوب بههنگام استفاده از درمانهای سنتی و گیاهی نسبت داد.
بنابراین همواره در جامعه تقاضا برای عرضه این گونه فرآوردهها وجود داشته و دارد. از طرفی با توجه به جامعیت طب ایرانی که با آموزههای طب اسلامی نیز تکمیل گشته است, بستر مناسبی برای درمان بیماریها با روشهای سنتی فراهم شده است.
باید برای ترویج طب سنتی میان خانوادههای ایرانی کوشش کرد
از سوی دیگر ابلاغ سیاستهای کلی سلامت توسط رهبر انقلاب و تأکید بر بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه کردن طب سنتی ایران، ترویج کشت گیاهان دارویی و حمایت از توسعه نوآوریهای علمی و فنی در تولید فرآوردههای گیاهی و سنتی فضای بسیار مناسبی برای رشد نهال طب سنتی فراهم کرده است که باید در جهت ترویج آن کوشید و تا میتوان در توسعه آن میان خانوادههای ایرانی کوشش کرد.
طب سنتی ایرانی (طب پارسی) بهرغم قدمت چند هزار ساله و دارا بودن منابع غنی و معتبر طبی؛ ولی بهدلیل دوران دوری 150ساله که آموزش این طب در نظام آموزش پزشکی رایج ممنوع شده بود، آشنایی با ظرفیت و قابلیتهای این دانش بومی برای جامعه پزشکی و دست اندر کاران نظام سلامت بهصورت منطقی و قانونمند میسر و محقق نشده بود.
اگرچه بهدلیل ریشهدار بودن آموزههای طب ایرانی در باور و فرهنگ مردم و انتقال این دانش توسط برخی حکما و عطاران باتجربه و باسابقه بهصورت غیررسمی از این ظرفیت استفاده میشد.
در سالهای اخیر استقبال مردم به استفاده از طب ایرانی دوچندان شده است
در سالهای اخیر بهعلت استقبال جهانی از استفاده از این ظرفیت از یک سو و توجه حاکمیت و متولیان سلامت به این حوزه و ورود آن در نظام آموزشی دانشگاهی کشور از سوی دیگر، استقبال مردم از استفاده از طب ایرانی دوچندان شده است.
بهطور طبیعی در مقابل این تقاضای زیاد و روزافزون، ارائه دهندگان این گونه خدمات هم روز به روز بیشتر میشوند که در این بین صرف نظر از این که پزشکان در دوران تحصیل دانشگاهی خود، در حوزه طب سنتی (ایرانی) آموزش رسمی ندیدند و توسط متولیان سلامت نیز بر دارا بودن دانش و مهارت حداقلی مورد ارزیابی قرار نگرفتند؛ جای بسی تأمل دارد.
ورود افرادی که تجربی طب سنتی را خواندهاند و دست به درمان بیمار میبرند, حتماً نیاز به یک سازوکار قانونی و ضابطهمند دارد، متأسفانه ورود افراد غیرپزشک و مداخله آنها در امر تشخیص و درمان یک چالش جدی برای نظام سلامت محسوب میشود.
انتهای پیام/*