به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، چهار کشور روسیه، آمریکا، عربستان و ترکیه برای بحث درباره تحولات سوریه و آینده این کشور روز گذشته در وین گردهم آمدند.
این نشست دو روز بعد از نشست بشار اسد رئیس جمهور سوریه با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه که روز سه شنبه در کاخ کرمیلین برگزار شد، انجام شد.
نشست وین همچنین در حالی برگزار شد که این کشورها دیدگاههای متناقض و متفاوتی از تحولات سوریه دارند و نگاه آنها به تحولات دمشق بسیار از هم دور است.
عربستان بر خروج بشار اسد از صحنه قدرت سوریه تأکید دارد . ترکیه هم با اشاره به مرحله انتقالی ششماهه در سوریه و همسو با عربستان با حل سیاسی بحران سوریه با حضور بشار اسد در راس قدرت به شدت مخالف است.
پاریس هم همچون این دو کشور بر رفتن بشار اسد اصرار دارد. در مقابل روس ها معتقدند که این مردم سوریه هستند که باید درباره شخص بشار اسد در آینده سوریه تصمیم گیری میکنند. روس ها معتقدند که ابتدا باید تکلیف مبارزه با تروریسم مشخص شود و تحقق آشتی داخلی در سوریه محقق شود و درباره شخص بشار اسد در نهایت این مردم سوریه هستند که باید تصمیم گیری کنند. سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه پس از پایان این نشست گفت که شرکت کنندگان در این نشست درباره راهکار حمایت خارجی از پروسه سیاسی در سوریه به توافق رسیدند.
عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان نیز پس از نشست چهارجانبه دیروز در وین درباره بحران سوریه اعلام کرد که طرفین هنوز به موضع مشترکی درباره سرنوشت بشار اسد، رئیسجمهور سوریه دست نیافتهاند.
بنابراین مشخص است که خروجی این نشست چیزی نبوده که شرکت کنندگان از آن انتظار داشتند و این امر نشان می دهد که اختلافات در بین اعضای شرکت کننده در این نشست کماکان به قوت خود باقی است و هر یک از طرفین بر موضع خود در این زمینه اصرار دارند.
اکنون این سوال پیش می آید که چرا برخی از رژیم های عربی تا این اندازه روی رفتن بشار اسد اصرار دارند؟ و اصولاچه کسی باید درباره رفتن یا ماندن رئیس جمهور کشوری دیگر تصمیمگیری کند ؟ میکانیز پذیرفته شده در چنین مواردی چیست؟
اگر به مقوله دموکراسی و رای مردم قائل باشیم پاسخ این سوال روشن است که این امر از طریق صندوقهای رای مشخص خواهد شد جالب اینکه این موضع گیری از زبان کشورهایی مطرح می شود که منادی دموکراسی و احترام به آرای مردم هستند. کشورهای غربی از همان ابتدا برگزاری انتخابات در سوریه را که به پیروزی بشار اسد منتهی شد زیر سوال برده و عدم مشارکت طیف های مختلف سیاسی را بهانه ای برای زیر سوال بردن این انتخابات قرار دادند.
اما عیجبتر اینکه کشورهایی عربی که در تاریخ کشورشان حتی یک بار هم انتخابات آزاد به چشم خود ندیدهاند مدعی آزادی و حمایت از مردم سوریه هستند و دمشق را به حمله نظامی تهدید میکنند.
به نظر میرسد کشورهای عربی از این نگرانند که معادلات منطقه به سمتی پیش میرود که به ضررشان در حال رقم خوردن است به خصوص پس از ورود نظامی روسیه به تحولات سوریه که کفه جنگ به نفع ارتش تغییر یافت و غرب هم به دنبال پروسه سیاسی در سوریه است.
از آغاز بحران سوریه این کشورها تمامی تلاش خود را به کار گرفتهاند از حمایت های مالی، تسلیحاتی به تروریستها و حمایت از مخالفان خارج نشین گرفته تا کمکهای اطلاعاتی برای براندازی نظام سوریه که البته در این زمینه موفقیتی هم به دست نیاوردند.
کشورهای عربی در این مدت بحث موضوع سلاح های شیمیایی در این کشور را پیش کشیدند که حتی تا آستانه جنگ علیه این کشور نیز پیش رفت.
از نظر ناظران سیاسی ، سوریهای که تا این لحظه در برابر این همه توطئه ها ایستاد و نسبت به گذشته در موقعیت سیاسی و نظامی بهتری است به نظر نمی رسد که تن به این باج خواهی سیاسی بدهد بنابراین کشورهای غربی و غربی باید به دنبال راهی بهتر برای حل بحران سیاسی سوریه باشند و از خطوط قرمز نظام سوریه عبور نکنند.
گزارش از حسن رستمی
انتهای پیام/ر