به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، در حالیکه انواع موفق بیمه در سطح دنیا از الگوی تجمیع بیمه پایه درمان در یک صندوق حکایت میکند؛ ایران با جمعیت 80 میلیونیاش در حال از دست دادن این فرصت است تا با وجود صندوقهای بیمه ای متعدد، آسیبهای روز افزودن به بیماران وارد شده و صندوقها به سمت ورشکستگی روند. این بخشی از یادداشت عبدالرحمان رستمیان نائب رئیس اول کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم دامغان است.
در ادامه این یادداشت آمده است: طبیعی است با اطلاعات ناقصی که به کارگران در مورد تجمیع بیمهها ارائه شده است این افراد در برابر موضوع تجمیع بیمهها موضع گیری میکنند. این در حالی است که اتفاقاً قانون در تجمیع بیمهها کاملاً به نفع کارگران رفتار کرده است زیرا این اقدام، امری ملی است که نفع آن عاید همه میشود.
اما آنچه باید به کارگران در مورد تجمیع بیمهها گفته میشد این است که تجمیع بیمهها موضوعی مطالعه شده در سطح دنیا و مربوط به منابع بیمه پایه از درمان است که ارتباطی به بیمه اجتماعی ندارد. حتی قانون برنامه پنجم (ماده 38)که از ادغام بیمههای درمان سخن گفته است و صریحاً در تبصره 2 خود؛ درمان مستقیم سازمان را مستثنی کرده است تا خدمتی که پیش از آن بیمه شدههای سازمان دریافت میکرده اند قطع نشود و این موضوع موجب اجرا نشدن تجمیع بیمهها نشود.
بنابراین یکسان کردن بیمه پایه بر عهده دولت است زیرا دولت باید خدمات ضروری را برای همه مردم به صورت یکسان در نظر بگیرد. براین اساس وجود بیمههای غیر یکسان در کشور اشتباه است؛ زیرا بدین معنی است که ضروریات اولیه برای مردم در نظر گرفته نشده است.
به همین دلیل، صندوق بیمه ای تشکیل میشود تا همه بتوانند در آن بیمه مشارکت داشته باشند و هر چه تعداد افرادی که در این صندوق مشارکت دارند، بیشتر باشد به نفع بیماران است زیرا تعداد افراد سالم موجود در این صندوق بیشتر است. در نتیجه هر کشوری که صندوقهای متعدد بیمه پایه داشته باشد به بیماران آسیب میرساند. این توضیحات دلیل تجمیع بیمه است، اقدامی که پشتوانه علمی دارد.
این در حالی است که اکنون با صندوقهای بیمه ای متعدد مواجه هستیم که ریسک پرداخت هزینه برای بیماران را افزایش میدهد؛ زیرا ممکن است صندوق به ورطه ورشکستگی بیفتد. این اتفاقی است که در حال حاضر نیز رخ داده است. حتی تا سال گذشته، بیمه پایه در صندوقهای متفاوت؛ یکسان نبود. این امر خلاف قانون است زیرا معنای بیمه پایه، بیمه ضروری است.
همچنین اکنون اگر به استانهای متفاوت مراجعه کنید میبینید که هر یک از صندوقهای بیمه ای، ساختمانهای زیاد و کارمندان متعدد دارند. این در حالیست که قرار نیست هزینه ای که مردم پرداخت میکند صرف ساختمان سازی صندوقهای بیمه ای شود، بلکه این وجوه باید صرف سلامت مردم شود.
از سوی دیگر، مردم برای دریافت رایگان خدمات بیمه درمان در تامین اجتماعی در شهرهایی همانند تهران از بیمارستانهای رایگان بهره میبرند اما در استانها و مناطق محروم این امکان وجود ندارد، این در حالیست که در مناطقی که بیمارستانهای رایگان تامین اجتماعی نیست، امکان خرید خدمت از دولت برای حذف این بیعدالتی وجود دارد. در نبود بیمارستان تامین اجتماعی در برخی مناطق کشور، مردم مجبورند با طی فاصله بسیار به نقاطی که این بیمارستانها وجود دارد مراجعه کنند.
براین اساس هر شخص 27 درصد بیمه دارد که 9 درصد آن شامل بیمه درمان میشود. دلیل ناتوانی بیمه از پرداخت وجوه بیمه ای، افزوده شدن 10 میلیون بیمه است. همچنین خدمات بیمه ای و تعرفههای نیز افزایش یافت. در نتیجه توان پرداخت بیمهها کاسته شد. برای اینکه این مشکل به وجود نیاید سال گذشته طرحی در مجلس مطرح شد تا بر اساس آن 3 هزار میلیارد تومان به بیمهها پرداخت شود اما کمیسیون تلفیق آن را رد کرد. با رد شدن این طرح قابل پیش بینی بود که بیمهها با مشکل مواجه شوند.
با توجه به اینکه هر چه تعداد اعضای یک صندوق بیشتر باشد، آن صندوق موفقتر است، ایران با تعداد جمعیتش فرصتی 80 میلیونی دارد تا صندوق بیمه پایه را تشکیل دهد.
بنابراین از امسال باید طبق قانون، تمام بیمههای پایه در یک صندوق واریز شود. در این میان مهم نیست که افراد کدام یک از انواع بیمه را دارند بلکه هر شخص به اندازه درآمد خود وجه به این صندوق میپردازد. حال اگر افرادی در جامعه وجود داشته باشند که توان پرداخت این وجه را نداشته باشند دولت موظف است، سهم او را پرداخت کند. در این صورت تفاوتی در پرداخت و ارائه خدمت و کیفیت آن نیست. همچنین هزینههای کمرشکن در بیمه پایه برای کسی به وجود نمیآید.
انتهای پیام/