به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، کمبود نیروهای پرستاری و حقوق اندک آنان با توجه به سختی کار و حیاتی بودن خدمت پرستاری همیشه جزو مطالبات این گروه از پرسنل سلامت بوده است، کما اینکه پرستاران معتقدند با اجرای قانون تعرفه گذاری پرستاری قالب مشکلاتشان برطرف میشود، از طرفی نیز مطالبه مردم و بیماران از جامعه پرستاری برای دریافت خدمتی دلسوزانه همیشه مطرح بوده است، زیرا مشکلات متعدد پرستاری که البته طی دو سال اخیر برای کاهش آن گامهایی برداشته شده است در برخی مواقع باعث شده است که بیماران نیز خدمت شایسته دریافت نکنند.
در این رابطه دکتر ابوالقاسم رضایی رئیس کلینیک تخصصی در ایالت اوکلاهمای آمریکا که 25 سال در آمریکا بهعنوان پزشک متخصص داخلی و خانواده فعالیت کرده است، ضمن تشریح رده بندی گروه پرستاری در آمریکا اظهار داشت: در آمریکا نرس (پرستار) بهمفهومی که در ایران است وجود ندارد بلکه گروه پرستاری به 4 رده تقسیم میشوند که از بالاترین رده بهترتیب شامل نرس پرکتیشنر، RN ،LPN و medical assistant تعریف میشوند.
وی افزود: نرس پرکتیشنرها این اجازه را دارند که بیمار ویزیت کنند و دارو تجویز کنند و در مواردی که در تجویز دارو با مشکلی مواجه میشوند با پزشک مشورت کنند. این گروه میتوانند در روستاها فعالیت مستقل داشته باشند و تقریباً اختیار دارند که برای بیماران نسخه تجویز کنند اما باید با یک پزشک در تماس باشند تا اگر احتیاج به مشاوره داشتند، از وی مشاوره بگیرند.
رئیس کلینیک تخصصی ایالت اوکلاهما ادامه داد: در آمریکا داروها به پنج رده تقسیم بندی میشوند که نرس پرکتیشنرها به هیچ عنوان اجازه تجویز داروهای رده اول را ندارند اما داروهای رده دوم و سوم را میتوانند زیر نظر پزشک تجویز کنند و داروهای رده چهارم و پنجم مانند داروهای کنترل کننده قند خون، کلسترول و فشار خون را میتوانند بدون نظر پزشک به بیماران تجویز کنند.
وی یادآور شد: نرس پرکتیشنرها دوره آموزشی سهساله را پس از کسب RN طی میکنند و بالاترین رده پرستاری را در آمریکا دارند و میتوانند یکسری خدمات کلینیکی را انجام دهند.
رضایی اضافه کرد: در رده بعدی؛ RNها هستند که بیشتر در بیمارستانها کار میکنند و تقریباً 90 درصد آنها خدمات بیمارستانی ارائه میکنند و در بخشهای مختلف بیمارستانی نظیر ICU ،CCU و سایر بخشها فعالیت میکنند و در حقیقت این نیروها دستورات پزشک را اجرا میکنند.
وی افزود: نیروهای RN حدود 4 سال دوره آموزشی دانشگاهی را طی میکنند و در آمریکا اغلب این نیروها در دانشگاههای خصوصی تربیت میشوند زیرا در آمریکا مراکز دولتی بهمفهومی که در ایران است، وجود ندارد.
این متخصص داخلی و پزشک خانواده گفت: LPNها در حقیقت نیروهایی هستند که زیر دست پرستاران فعالیت میکنند و 3 سال در مدارس پرستاری دوره آموزشی دیدهاند. این نیروها میتوانند با نظارت RNها خدماتی نظیر خونگیری، تزریق دارو به رگ، دادن دارو به بیمار، اخذ شرح حال بیمار را در بیمارستانها ارائه کنند و بهنوعی کمکپرستار محسوب میشوند.
وی ادامه داد: پایینترین رده خدمتی در گروه پرستاری در آمریکا مدیکال اسیستنتها هستند که معمولاً کارهای خدماتی نظیر جابهجایی بیمار، نظافت بیمار، آوردن ظرف ادرار و مدفوع برای بیمار را انجام میدهند و برای آموزش این خدمات، دورهای یکساله را طی میکنند و بهنوعی خدمات کمکبهیاران در ایران را انجام میدهند.
رضایی ارائه آموزشهای بهداشتی و پیشگیرانه را در آمریکا فقط مختص پزشکان خانواده عنوان کرد و به نظام پرستاری گفت: RNها به هیچ عنوان اجازه دخالت در امر آموزش به بیمار را ندارند و بدون نظر پزشک قدرت انجام هیچ اقدام بهداشتی و درمانی را ندارند و نمیتوانند به بیمار آموزش بدهند و یا تجویز کنند.
وی در خصوص نسبت پرستاران به تختهای بیمارستانی و بیماران گفت: این تعداد بسته به ایالتها، بیمارستانها، کلینیکها و بخشهای مختلف بیمارستانی و پزشک مربوطه کاملاً متفاوت است و نمیتوان استاندارد خیلی مشخصی در این خصوص ارائه کرد، بهعنوان مثال در ICU هر تختی یک پرستار دارد. در بخشها هر 5 اتاق یک LPN و یک مدیکال اسیستنت دارد بهطوری که هر LPN حدود 5 مریض را پوشش میدهد و یک RN هم بالاسر این افراد است.
رئیس کلینیک تخصصی ایالت اوکلاهمای آمریکا درباره میزان دریافتی ردههای مختلف پرستاری در آمریکا گفت: نرس پرکتیشنرها از 50 دلار تا 70 دلار در هر ساعت دریافتی دارند که بسته به میزان ساعات شیفت این دریافتی متفاوت میشود. این رقم برای RNها از 30 دلار تا 40 دلار برای هر ساعت کار تقلیل مییابد.
رضایی افزود: در مورد LPNها نیز میزان دریافتی در هر ساعت ارائه خدمت از 15 تا 25 دلار و برای مدیکال اسیستنتها از 9 تا 15 دلار برای هر ساعت کار متفاوت است.
رئیس کلینیک تخصصی ایالت اوکلاهمای آمریکا در خصوص دریافتی پزشکان متخصص در آمریکا نیز خاطرنشان کرد: یک پزشک متخصص تقریباً سالانه 250هزار تا 300هزار دلار درآمد دارد. همچنین پزشکان عمومی در شهرها و بیمارستانهای آمریکا اجازه فعالیت ندارند و بیشتر در روستاهایی که متخصص حضور ندارد این افراد امکان فعالیت دارند.
انتهای پیام/*