به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه البناء، سمت وسوی تغییرات منطقهای و نیز بینالمللی به گونهای است که ناتوانی و عجز عربستان را به تصویر کشیده و بیانگر از دست رفتن نفوذ و تاثیر آن در جهان عرب به ویژه در یمن و لبنان است.
لبنان صندوق پستی کشورهای بزرگ
لبنان این کشور کوچک، در واقع فقط به مثابه یک صندوق پستی است که نامه های کشورهای بزرگ و نیز قدرت های منطقهای را دریافت می کند، از همین رو چه بسا دقت در برخی اولویت های قبلی و کنونی آن راهگشا بوده و در ارتباط با واقعیت های جدیدی که ریاض با آن روبه رو است، نتیجه گیری های مهمی ارائه دهد.
پایان ریاست عربستان بر منطقه عربی
عربستان به عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقه، با سیاست گذاری های خود سرنوشت منطقه عربی را سمت و سو می داد اما اکنون برای پی بردن به اینکه چقدر می تواند همان تاثیرگذاری را حفظ کند و آیا همان عوامل تاثیرگذار هنوز موجود است یا خیر در نوعی انتظار نگران کننده و طولانی به سر می برد.
واقعیت این است که همه چیز در اطراف عربستان چه در سطح داخلی و چه در سطح خارجی به سرعت در حال تغییر است به همین دلیل ریاض دیگر نمی تواند طبق روال گذشته عمل کند، زیرا اکنون در جنگ علیه یمن غرق شده است و جالب اینکه از آغاز این جنگ بیش از شش ماه گذشته است و شمار روزهای آن وارد نیمه دوم یک سال کامل می شود.
جنگ یمن، روشن ترین نمونه نگرانی عربستان از تغییرات منطقهای
نکته قابل ملاحظه اینکه دشمنان عربستان هنوز نه در برابر آن و نه در برابر ائتلاف عربی به رهبری سعودی تسلیم نشده اند و این اولین شاخص متغیرات مربوط به امنیت ملی عربستان است زیرا یمن که بخش جدایی ناپذیر امنیت سعودی بوده و در طول چند دهه یکی از مراکز نفوذ آن به شمار می آمد، دیگر امروز مانند گذشته نیست.
با اینهمه عربستان نمی تواند در حفظ یمن به عنوان منطقه قدرت و نفوذ خود بی توجه باشد و این چیزی است که به گفته یک دیپلمات عرب نه تنها تحقق پیدا نخواهد کرد بلکه تلاش در این خصوص موجب می شود فشارها بر عربستان دو چندان شود، زیرا جنبش «انصار الله» به سمت آغاز جنگ زمینی پیش خواهند رفت که در این صورت این اقدام نشانه خطرناکی خواهد بود مبنی بر اینکه این جنبش حامی داشته و به دنبال این است که شروط خود را در این جنگ تحمیل کند و به عبارت بهتر این وضعیت این پیام را در دل خود جا داده است که هر کس ایستادگی و مقاومت کند از حقوق خود کوتاه نخواهد آمد.
اما در خصوص ارتباط امنیت عربستان با راهبردهای متغیر منطقه ای نکته مهمی که وجود دارد همان جنگ یمن است، زیرا پس از حضور چشمگیر یمنی ها در این جنگ، دیگر سایر پرونده ها اهمیت کمتری پیدا کرده است و حتی از اهمیت موضوع سوریه که برای عربستان اولویت به شمار می آمد، کاسته شده است.
به عبارت دیگر موضوع سوریه اکنون در میزمذاکراتی به طرح و بررسی گذاشته شده است که عربستان به منظور جلوگیری از هرچه وخیم تر شدن بحران های موجود و شک و تردید در مورد نفوذ منطقه ای خود چاره ای جز شرکت در این مذاکرات ندارد.
این در حالی است که گفت وگو در مورد سوریه با حضور کشورهای بزرگ به نوعی به معنی بقای «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه در مرحله ای است که کشورهای مزبور از آن تحت عنوان مرحله «انتقالی» یاد می کنند اما وقتی بشار اسد پس از پنج سال بحران سوریه همچنان در قدرت باقی بماند، دیگر اینکه این مرحله چه نامی داشته باشد، اهمیتی ندارد.
ضربه توافق هستهای بر بدنه سیاسی و امنیتی عربستان
اما پرونده هسته ای ایران نیز در بدنه سیاسی و امنتی عربستان تغییری را که باید، ایجاد کرده و علاوه بر این بر روحیه خاندان حاکم نیز تاثیر گذاشت به این معنی که موافقت غرب با ایران به عنوان یک کشور اتمی به هر حال به معنی رهبری آن بر منطقه خلیج فارس است و این نیز به نوبه خود به طور خودکار به معنی ورود ایران به خط پرونده گفت وگوی یمنی است و اینجا است که روشن می شود ایران نیز در این موضوع مشارکت دارد و این چیزی است که عربستان به هیچ وجه حساب آن را نکرده بود.
به این ترتیب اکنون سه موضوع مهم به طور مستقیم با عربستان مرتبط شده است آن هم درحالی که که این کشور تا پیش از خیزش موسوم به « بهار عربی» در امنیت و ثبات به سر می برد با این همه هنوز پرونده متغیرات منطقه ای بسته نشده است و ریاض باید در انتظار واقعیت های جدیدی باشد.
کاهش نفوذ عربستان در لبنان
در بازگشت به موضوع لبنان نیز بایدد آن را مشخص ترین مناطق نفوذ عربستان دانست اما به نظر می رسد این نفوذ دیگر به قوت گذشته باقی نمانده است، زیرا در لبنان نیز همه چیز دستخوش تغییر و تحول شده است و ریاض در آنجا با دو مشکل حساس دست به گریبان است و نگران است که مبادا این مسائل موجب شود روابط آن با کشورهای دوست به میزان قابل ملاحظه ای متشنج شود.
به عبارت بهتر در این خصوص این سوال مطرح است که آیا عرسبتان هنوز در لبنان امنیت دارد؟
این سوال در حالی مطرح است که عربستان بین موضوع مخدرات و آزادی رسانه ها سخت گرفتار شده و دست و پا می زند زیرا رسانه ها در خصوص پرونده بازداشت یکی از امیران از نوادگان عبدالعزیز بنیانگذار عربستان سکوت کرده و از اعمال فشار بر دولت لبنان به منظور آزادی او ناتوان ماندند.
تغییر موضع روشن لبنان در قبال عربستان
به نظر می رسد موضوعی که بیشتر جلب توجه می کند، نحوه تعامل سرویس امنیتی لبنان با این امیر سعودی از زمان دستگیری او است، زیرا عربستان به حمایت از یکی از سرویس های امنیتی لبنان معروف بوده و در دولت لبنان نیز امتیازات بی شماری داشت از همین رو دستگیری یک امیر سعودی و انتشار اخبار آن از سوی رسانه ها مانند آتش به پا کردن بوده و به معنی تغییر بزرگ در تصمیم لبنان است و عربستان نیز به خوبی این موضوع را متوجه شده است.
اعلام جنگ علیه المیادین در لبنان، رسوایی است
عربستان همچنین در خصوص توقف پخش شبکه المیادین نتوانست مسئولان دست اندرکار لبنان را تحت فشار قرار دهد و به خوبی می داند که نبرد با رسانه ها و به عبارت دقیق تر نبرد رسانه ای در لبنان به دلیل تحریک و تاثیر فراوان این کشور بر افکار عمومی جهان عرب، رسوایی بزرگی است زیرا لبنان در این خصوص به اصول حرفه رسانهای پایبند بوده و به سمبلی در این زمینه تبدیل شده است هر چند میلیون ها رسانه در منطقه خلیج فارس در این خصوص در صدد رقابت با آن برآمدند واین چیزی است که می تواند دلیل نگرانی سفیر عربستان در ویکی لیکس را از برخی رسانه های لبنانی روشن کند.
لبنان دیگر لقمه چرب و نرم عربستان نیست
بنابراین به نظر می رسد عربستان دیگر در لبنان امنیت و نفوذ ندارد و در این کشور تصمیم لازم گرفته شده است و بر اساس آن مقاومت به عنوان شریک هویت لبنان در نظر گرفته شده است و به این ترتیب راه به روی تلاش برای خدشه دار کردن این معادله طلایی با حضور ارتش و ملت و مقاوت لبنان سد شده است به نوعی که موضوع اصلی این است که خاک لبنان دیگر لقمه چرب ونرم عربستان نیست و دیگر بازگشت به شرایط گذشته هرگز نفعی نخواهد داشت از همین رو عربستان در همین لبنان واقعیت اوضاع جدیدی را که پیش روی دارد، به خوبی متوجه خواهد شد.
انتهای پیام/پ