به گزارش خبرگزاری تسنیم، دومین جلسه تخصصی تدوین پروتکل ملی مشاوره ازدواج با حضور کارشناسان و صاحبنظران مرتبط در معاونت ساماندهی امور جوانان برگزار شد.
در این جلسه رویکردهای مختلف مشاوره پیش از ازدواج با نگاه بومی و اسلامی که در مشاوره ازدواج میتواند کارایی داشته باشند، مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و در ادامه بدین مسئله که آیا مشاوره قبل از ازدواج اساساً ضرورت دارد یا خیر، پرداخته شد.
در این جلسه، محمدرضا رستمی معاون ساماندهی امور جوانان با اشاره به اینکه موضوع پروتکل ملی یک سابقه و تجربهای در وزارتخانه دارد، گفت: این طرح میتوانست یکی از اقدامات ارزشمند باشد که خیلی زودتر از اینها باید به نتیجه میرسید اما متأسفانه با وجود بودجه بالایی که برای تدوین طرح اختصاص یافت به انحراف کشیده شد و اکنون مقرر شده است که دوباره این طرح تدوین شود.
معاون ساماندهی امور جوانان با اشاره به اینکه دو نکته در این طرح بسیار مهم است، افزود: ما بهدنبال آن هستیم مشاوره و آموزش پیش از ازدواج استاندارد را الزامی کنیم. در این مسیر ممکن است با یک مانع مواجه شویم و آن مشکل اقتصادی خانوادههاست که ممکن است هزینه لازم برای مراجعه به مشاوره و آموزش را نداشته باشند، در همین راستا مقرر شده است تا در آیندهای نزدیک بیمهنامه ازدواج را سازماندهی و اجرا کنیم تا کمک کند سیاستهای این پروتکل بهتر اجرا شود. بیمهنامه ازدواج شامل آموزش و مشاوره پیش از ازدواج، مهریه و مسکن خواهد بود.
رستمی در ادامه گفت: مسئله مهمی که متخصصان باید به آن پاسخ بدهند این است: آیا واقعاً نیاز به تدوین پروتکل ملی مشاوره ازدواج هست یا خیر؟ و اگر تنظیم شود آیا قابلیت اجرایی شدن در این حوزه را دارد؟
** 6 جلسه مشاوره برای ازدواج
در ادامه این جلسه بهاری رئیس اداره آموزش و پایش سلامت روان وزارت بهداشت با اشاره به اینکه پروتکل نیاز است اما الزام نیست، گفت: رویکرد قالبی برای مشاوره ازدواج نداریم اما ساختار مشخصی داریم. اگر نگاه فرد را در مورد ازدواج بدانیم باید بپرسیم فرد چهتعریفی از ازدواج دارد. اکثر خانوادهها نگاه مذهبی به ازدواج دارند. نگاه دوم به ازدواج رویکرد اجتماعی است و نگاه سوم حق انتخابی است.
وی با تأکید بر این نکته که تعداد دفعات مراجعه به مشاوره 6 جلسه باید باشد، افزود: باید فرآیند قبل از ازدواج را ببینیم و بررسی کنیم. تعدادی از مراجعین افرادی هستند که برای انتخاب فرد مورد نظر در آینده مراجعه میکنند. تعدادی نیز قبل از خواستگاری مراجعه میکنند که خانوادهها در جریان نیستند و اگر با خانوادههای خود مطرح کنند ممکن است خانوادهها توافق کرده و مراسم عقد و عروسی را برگزار کنند.
بهمنی با ابراز اینکه پروتکل ضروری است و چهار مؤلفه برای اجرایی شدن پروتکل لازم است، افزود: جهانبینی، پرسونالیتی، دانش و مهارت است. بهنظر من باید دنبال این باشیم که چه رویکردهایی نباید در مشاورهها باشند.
وی بیان کرد: مشاوره ازدواج مشاوره بحران نیست، مشاوره پیشگیری از بحران است. فرآیند ازدواج پیچیده است، فرد باید ببیند: خودش کیست و آیا مهارت ارتباطی دارد یا نه؟ مقدمات ازدواج کردن را دارد یا نه؟ آیا جهانبینی یا علائق آنها به هم میخورد یا نه؟ شرایط خاص دارد یا نه؟
بهمنی با تصریح بر این نکته که آموزش و مشاوره با هم متفاوت هستند، افزود: در این پروتکل هدف از مشاوره ازدواج مشخص نشده است. مشاورههای پیش از ازدواج باید رویکرد سیستمی داشته باشند. باید برای بُعد نظارتی یک چارچوبی داشته باشیم و نسبت به فنون مشاوره هم نظارت کنیم. برخی از فنون هستند که حرام و غلطاند و باید آنها را در پروتکل تحدید کرد.
مریم محمودی مهر، مشاور و مدرس دانشگاه نیز در این جلسه با اشاره به اینکه یک فرآیندی برای راههای انتخاب همسر مناسب برای مراجعه کنندگانی که قصد ازدواج را دارند در این پروتکل مشخص شود، افزود: زوجدرمانی قبل از ازدواج نیز اهمیت دارد و باید در این پروتکل لحاظ شود. باید نگاه و دیدگاه افراد به ازدواج بررسی گردد، مثلاً: فردی نگاه مذهبی یا اجتماعی به ازدواج دارد؟ این دیدگاهها را نمیتوانیم یکسان کنیم ولی باید یک بستری فراهم کنیم تا در مشاوره یکپارچه سازی نماییم که به این شکل از آسیبهای فراوانی که از اختلاف دیدگاه و نگاه به ازدواج بین زوجین هست جلوگیری کنیم.
انتهای پیام/*