به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،وقتی شاکله سینما را آثاری با شبهات رفتاری تشکیل می دهند، تابش نگاهی همراستا با دیدگاهی اخلاقی در صفحه تماشا برای مخاطبان علاقمند همچون اتفاقی شگرف جلوه می کند. بساط این شب های ما هم چنین است که از سیمای ملی خود نظاره گر سریالی هستیم که با همه ضعف ها و قوت ها شاکله ای اصیل دارد و حرمت همین نگاه در این دوران پلشتِ تظاهر به تمدن گرایی صد درود دارد و هزاران تقدیر.
سریال «نفس گرم» ساخته محمد مهدی عسگرپور، کارگردان آشنا برای اهالی سینما و تلویزیون، اثری است که دریچه جدیدی از مراودات خانوادگی و شیوه رفتاری را از دریچه دین مداری و در قالب فضایی دراماتیزه به تصویر درمی آورد. قصه آشنا است؛ مردی که در طلب رسیدن است و دل در جهان فانی دارد و زنی که دلبسته پاکدامنی و حفظ حریم خانواده می باشد و در این میان رابطه ای در چارچوب اسلام با سفره ای پهن شده از فرهنگ زیبای ایرانی شکل می گیرد که در دوران غفلت از اصالت و حقیقت، گمشده ای ناب است و قابل بازیابی برای برخی فراموش زده ها!
عسگرپور که پیش از این کارگردانی سریال های «گل های گرمسیری»، «جراحت» و «شیدایی» را بر عهده داشته است، در «نفس گرم» به دنبال ترسیم جهانی ساده به مقیاس حوض خوش رنگ زندگی و به عمق حقیقت رازمندی است. راز؛ عنصر نقش بسته در سریال «نفس گرم» که شکلی معمایی و رویه ای تعلیق زا به چارچوب روایی اثر می بخشد. رازی که حاج مرتضای مومن پیشه در سینه دارد و ملیحه دست به دعا از حقیقت رازگشایی است. داستان این سریال براساس فیلمنامه مشترکی از عسگرپور و طلا معتضدی در 30 قسمت 35 دقیقه ای در گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما تولید شد و در حال پخش است. داستانی که گاه بر محوریت مرتضا هدایت می شود و گاه ملیحه را نقطه ثقل روایت برمی گزیند و برخلاف نظر خام دستانه عده ای که موضوع پرداختی را در جعبه خیانت می یابند، در واقع جان مایه اثر در پیرایگی و حقیقت قلبی آسمانی است. در این میان، زندگی ملیحه و مرتضی در مسیری از اتفاقات گذار و دردهای پیدا و پنهان روزگار در ترازوی اعتبار قرار می گیرد و این جا است که اطمینان در زندگی زوجین به عنوان نسخه پیشنهادی نویسنده و کارگردان ارائه می شود. در این مسیر سفری از درون به برون پیمایش آدمی رخ می دهد و پرسوناژها در برداشتی دوباره از فهم زیستن، خود را و نگاه سفرکرده شان را بازمی نمایند تا رجعتی دراماتیک در مسیر اعلاء داشته باشند.
اما برای تحلیل مجموعه ای که سنگ سنت به سینه می زند و دغدغه اصالت دارد و حریم خانواده می شناسد، باید سری به اجزای متشکله از عوامل ساخت آن زد تا به تهیه کننده ای چون سید محمود رضوی رسید که پیش از این هم با تولید سریالی پرسش گر از جایگاه اصالت در حل معادلات زندگی به «پرده نشین» ی رسید که محوریت خود را به جایگاه رفیع روحانیت داده بود و با چنین تصویر آشنایی برای مخاطب جویای حق به سریالی پُرمخاطب بدل شد.
در سریال «نفس گرم» به دنباله نگاه حقیقت پیشه «پرده نشین» می توان راهکار برون رفت از معضلات را جست، وقتی نگاه های زوجین صیقل یافته از عشق است و دست ها رو به آسمان نماز، نیاز می خواند و در این راه نویسنده با خلق درامی پیش رو و انتخاب زاویه دیدی همراستا با صداقت در روایت، موجبات همراهی مخاطب را فراهم می سازد. البته روایت هایی این چنینی به دلیل تکراری بودن در ذهن بیننده می بایست از دریچه هایی متمایز ورود یابد و این جا است که هسته اصلی درام در مسیری از انشعابات مختلف از رویه نقش و اجرا می تواند نقش آفرین باشد. مساله ای که در سریال ساخته شده توسط عسگرپور به تدریج در حال رخ دادن است و باید نشست و دنباله مسیر روایی را تماشا کرد.
منبع:باشگاه خبرنگاران